Abstract
The relationship between man and nature is an ongoing relationship since ancient times. This coexistence, in other words, the necessary relationship has always been in the form of meeting one's own needs and centralizing their own position. The intense industrialization process, urbanization and demographic problems have caused rapid destruction of nature, and environmental disasters are almost impossible to repair, and future generations will have to live in a greenless Earth.
References
- Gül, F. (2013). İnsan-Doğa İlişkisi Bağlamında Çevre Sorunları ve Felsefe. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı 14, 2013, Sayfa 17-21
- Horkheimer, M- Adorno, Theodor W. (1995). Aydınlanmanın Diyalektiği I, (Çev. Oğuz Özügül):Kabalcı Yayınevi. İstanbul-Türkiye.
Abstract
İnsan-doğa ilişkisi ilkçağlardan beri süregelen bir ilişkidir. Bu birliktelik, başka bir deyişle zorunlu ilişki hep insanın kendi ihtiyaçlarını karşılama ve kendi konumunu merkezileştirme şeklinde olmuştur. Yoğun sanayileşme süreci, kentleşme ve demografik sorunlar hızla doğanın tahrip edilmesine sebep olmuş ve onarılması neredeyse imkansız çevre felaketleriyle karşı karşıya kalınmıştır ve gelecek nesiller yeşilsiz bir Dünya'da yaşamak zorunda kalacaklardır.
References
- Gül, F. (2013). İnsan-Doğa İlişkisi Bağlamında Çevre Sorunları ve Felsefe. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı 14, 2013, Sayfa 17-21
- Horkheimer, M- Adorno, Theodor W. (1995). Aydınlanmanın Diyalektiği I, (Çev. Oğuz Özügül):Kabalcı Yayınevi. İstanbul-Türkiye.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Artworks |
| Authors | |
| Publication Date | December 31, 2019 |
| Published in Issue | Year 2019 Volume: 2 Issue: 2 |
