Statistical Evaluation of Global Social Responsibility Perception in Classroom Teachers

Year 2022, Volume: 3 Issue: 2, 140 - 149, 30.12.2022

Hüseyin Bakır Mehmet Hakim Erden İlker Turay Mehmet Sıddık Urtekin

Abstract

The most important factor that will lead people to the solution of global problems and act in parallel with this is that individuals and organizations feel responsible for this situation. Global social responsibility is related to the feeling of responsibility towards nature and all living things and the world they create as a whole. In order for the individual, who is a social being, to grow up with a sense of social responsibility, it is imperative that he receives a good education at school after the family. Strengthening the awareness of social responsibility is among the priorities of education, and in this process, the school plays an important role in raising the new generation with a sense of social responsibility towards the society they live in. The aim of this study is to determine whether there is a significant difference for 389 primary school teachers in terms of demographic characteristics such as gender, age, marital status, educational status and being a member of a non-governmental organization for social responsibility and sub-dimensions of action-oriented responsibility, ecological responsibility, altruistic responsibility and national responsibility is researching. As a result of Kolmogorov-Smirnov and Shapiro-Wilk tests p<0.05, normal distribution was not achieved. In group differences analysis, Mann-Whitney-U test was used for two groups and Kruskal-Wallis test was used for groups of three or more. It was determined that female teachers in terms of gender, singles in terms of marital status, teachers between the ages of 25-35 in terms of age, teachers with graduate education in terms of education level and teachers who are members of a non-governmental organization have a significantly higher social responsibility score.

Keywords

Global Social Responsibility, Classroom Teacher, Statistical analysis

Sınıf Öğretmenlerinde Küresel Sosyal Sorumluluk Algısının İstatistiksel Değerlendirilmesi

Abstract

Kişileri küresel problemlerin çözümüne götürecek ve buna paralel olan harekete geçirecek faktörler içinde en önemli olanı, kişilerin ve örgütlerin kendilerini bu durumdan sorumlu hissetmeleridir. Küresel sosyal sorumluluk, doğa ve canlıların tümüne ve bunların bir bütün olacak şekilde oluşturduğu dünyaya karşı sorumluluk hissetmesiyle alakalı bir durumdur. Toplumsal bir varlık olan bireyin sosyal sorumluluk bilinciyle yetişebilmesi için ailenin ardından okulda iyi bir eğitim alması şarttır. Sosyal sorumluluk bilincinin güçlendirilmesi eğitimin öncelik verdiği hedefleri içerisinde yer almakta ve bu süreçte okul, yeni neslin içinde yaşadığı topluma karşı sosyal sorumluluk bilinciyle yetişmesinde önemli bir rol üstlenmektedir. Bu çalışmanın amacı 389 sınıf öğretmeni için demografik özellikler olan cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim durumu ve bir sivil toplum örgütüne üye olma açısından sosyal sorumluluk ve alt boyutları olan eyleme dönük sorumluluk, ekolojik sorumluluk, özgeci sorumluluk, ulusal sorumluluk için anlamlı farklılık olup olmadığını araştırmaktadır. Kolmogorov-Simirnov ve Shapiro-Wilk testleri sonucunda p<0.05 olduğundan normal dağılım sağlanmamıştır. Grup farklılığı analizlerinde parametrik olmayan testler olan iki grup için Mann-Whitney-U testi, üç ve üzeri grup için Kruskal-Wallis testi kullanılmıştır. Cinsiyet açısından kadın öğretmenlerin, medeni durum açısından bekarların, yaş açısından 25-35 yaş aralığındaki öğretmenlerin, eğitim durumu açısından lisansüstü eğitim düzeyinde olan öğretmenlerin ve bir sivil toplum kuruluşuna üye olan öğretmenlerin anlamlı şekilde yüksek sosyal sorumluluk skoruna sahip olduğu belirlenmiştir.

Keywords

Küresel Sosyal Sorumluluk, Sınıf Öğretmeni, İstatistiksel analiz

References

• Akgül, U. (2009). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kavramına Sosyal Antropolojik Bir Yaklaşım. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 1(1), 95-114.
• Bansal, P. & Song, H. C. (2017). Similar But Not the Same: Differentiating Corporate Sustainability from Corporate Responsibility. Academy of Management Annals, 11(1), 105-149.
• Başer, E. H. (2015). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Küresel Sosyal Sorumluluk Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
• Başer, E. H. & Kılınç, E. (2015). Küresel Sosyal Sorumluluk Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sakarya University Journal of Education, 5(3), 75-89.
• Bayraktaroğlu, G., İlter, B. & Tanyeri, M. (2009). Kurumsal Sosyal Sorumluluk: Pazarlamada Yeni Bir Paradigmaya Doğru, Literatür Yayıncılık, İstanbul.
• Bozkurt, V. (2000). Küreselleşmenin Toplumsal Sonuçları. Ankara: Türk Ağır Sanayi ve Hizmet Sektörü Kamu İşverenleri Sendikası, 38(1), 187-202.
• Brunton, M., Eweje, G. & Taskın, N. (2017). Communicating Corporate Social Responsibility to Internal Stakeholders: Walking the Walk or Just Talking the Talk?, Business Strategy and the Environment, 26(1), 31-48.
• Cho, C. H. & Patten, D. M. (2007). The Role of Environmental Disclosures as Tools of Legitimacy: A Research Note, Account. Organ. Soc., 32(7), 639-647.
• Çelik, A. (2007). İşletmelerin Sosyal Sorumlulukları. İçinde: C. Aktan (Ed.), Kurumsal Sosyal Sorumluluk, İşletmeler ve Sosyal Sorumluluk (s. 61-85). İstanbul: İgiad Yayınları.
• Çubukçu, Z. & Gültekin, M. (2006). İlköğretimde Öğrencilere Kazandırılması Gereken Sosyal Beceriler. Bahar Dergisi, 37, 155-174.
• Dökmen, Ü. (2003). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Eraslan, L. (2011). Bireysel Sosyal Sorumluluk Ölçeğinin (BSS) Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 7(24), 81-91.
• Eren, S. (2011). İlköğretim Velilerinin Okul Yöneticilerinden Sosyal Sorumluluk Görevlerine İlişkin Beklentileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Güney, C. (2011). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Alanları Açısından Çevre Muhasebesi. Turan-Sam Uluslararası Bilimsel Hakemli Dergisi, 7(25), 67-79.
• Güngör, C. R. (2010). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Kampanyalarının İşletmeye Olan Katkıları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Hull, D. L. (2002). The Social Responsibility of Professional Societies. Metaphilosophy, 33(5), 552-565.
• İşseveroğlu, G. (2001). İşletmelerde Sosyal Sorumluluk ve Etik. Yönetim ve Ekonomi, 8(2), 55-67.
• Kesal, M. (2021). Sosyal Sorumluluk Algısı İle Örgütsel Sinizm Arasındaki İlişki: Pozitif Psikolojik Sermayenin Düzenleyici Rolü, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.
• Korkmaz, S. (2009). İşletmelerin Sosyal Sorumlulukları (Umuttepe Yayınları, Kocaeli).
• Mirzayeva, G., Gök, D. K., Oruç, M. C., & Batman, O. (2016). Turizm İşletmelerinde Sosyal Sorumluluk Yaklaşımları: 4 ve 5 Yıldızlı Konaklama İşletmeleri Üzerine Bir Araştırma. Tübav Bilim, 9(4), 23-30.
• Nakamura, M. & Watanabe-Muraoka, A. M. (2006). Global Social Responsibility: Developing A Scale for Senior High School Students in Japan. International Journal For The Advancement of Counselling, 1(1), 213-226.
• Negiz, N, (2015). Türk Kamu Yönetimi Anlayışında Sosyal Sorumluluk, Pelikan Yayıncılık, Ankara.
• Öztürk, A. (2010). İşletmelerde Sosyal Sorumluluk Faaliyetlerinin Çalışanların Performansına Etkileri Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Öztürk, C., Torlak, Ö., Tokgöz, N., Ayman, M., & Özgen, E. (2013). Kurumsal Sosyal Sorumluluk, Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını, Eskişehir.
• Pelit, E., Keleş, Y., & Çakır, M. (2009). Otel İşletmelerinde Sosyal Sorumluluk Uygulamalarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 19-30.
• Richardson, P. (2012). Teaching with a Global Perspective. Inquiry: The Journal of the Virginia Community Colleges, 17(1), 43-50.
• Sezgin, F. & Tınmaz, A. (2017). Okulun Sosyal Sorumluluk Rolü Hakkında Okul Müdürü, Sınıf ve Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Görüşleri. Tübav Bilim Dergisi, 10(2), 77-92.
• Shaari, R., Sarıp, A., Rajab, A., & Zakaria, W. Z. W. (2018). The Impact of University Social Responsibility Towards Producing Good Citizenship: Evidence from Malaysia. International Journal of Organizational Leadership, 7, 374-382.
• Starret, R. H. (1996). Assessment of Global Social Responsibility. Psychological Reports, 1(1), 535-554.
• Şirin, H. (2005). Öğrencilerin Sosyal Sorumluluklarının Geliştirilmesinde Öğretmenlerin Rolü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 301-316.
• Türk, M., Gök, A. (2010). Yeşil Pazarlama Anlayışı Açısından Üretici İşletmelerin Sosyal Sorumluluğu. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(32), 199-220.
• Vural, Z. B., & Coşkun, G. (2011). Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve Etik. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1(1), 61-87.
• Wildowıcz-Giegıel, A. (2014). The Evolution and the New Frontiers of Social Responsibility Accounting. Problems of Management in the 21st Century, 9 (1), 95-102.
• Yaman, A. (2012). Halkla İlişkilerde Etik Değerler ve Sosyal Sorumluluk Değer Yargılarının Uygulanabilirliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(1), 160-165.
• Yılmaz, K. (2011). Eğitim Fakültelerinin Sosyal Sorumluluğu ve Topluma Hizmet Uygulamaları Dersi: Nitel Bir Araştırma. Kuramsal Eğitim Bilim, 4 (2), 86-108.