Günümüzde nüfusun yaşlanması durumu ülkeden ülkeye farklı düzeylerde olsa dahi tüm dünya genelinde yaşanan bir durumdur. Bu durum, başta uluslararası kuruluşlar olmak üzere ulusal ve yerel düzeydeki birçok kurumun yaşlanan nüfusun farklılaşan bireysel, mekânsal ve sosyo-ekonomik ihtiyaçlarına çözüm üreten çalışmalar yürütmesine yol açmaktadır. Bu çalışmaların odak noktası, yaşlı bireylerin yaşam kalitesini iyileştirmek amacıyla sağlık, güvenlik ve katılımı hedefleyen aktif yaşlanma politikalarının oluşturulmasıdır. Bu uluslararası kuruluşlardan biri olan Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ) aktif yaşlanma politikaları çerçevesinde şekillenen “Yaşlı Dostu Kentler ve Topluluklar- YDKT (Age-Friendly Cities and Communities)” girişimi ile yaşlı dostu kentlerin sahip olması gereken temel ilkeleri belirlemiştir. Bu çalışmada DSÖ tarafından belirlenen bu temel ilkelerin kent planlama meslek disiplini bakış açısıyla ele alınması amaçlanmaktadır. Bu ele alışın hem alan yazına katkı koyacağı hem de yerel politika yapıcılara kentleri özelinde yol gösterici bir kılavuz olacağı düşünülmektedir.
Today, the state of aging of the population is experienced all over the world, even if it is at different levels from country to country. This situation leads many institutions at the national and local level, notably international organizations, to carry out studies that produce solutions to the differentiating individual, spatial and socio-economic needs of the aging population. The focus of these studies is the creation of active aging policies aimed at health, safety and participation in order to improve the quality of life of elderly individuals. The World Health Organization (WHO), one of these international organizations, has determined the basic principles that age-friendly cities should have with the "Age-Friendly Cities and Communities" initiative, which is shaped within the framework of active aging policies. In this study, it is aimed to address these basic principles determined by WHO from the point of view of the occupational discipline of urban planning. It is thought that this approach will both contribute to the literature and will be a guiding guide for local policy makers in particular for their own cities.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Urban and Regional Planning Education |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | June 25, 2024 |
Publication Date | June 30, 2024 |
Submission Date | May 8, 2024 |
Acceptance Date | May 30, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 3 Issue: 1 |