Research Article
BibTex RIS Cite

Performance Indicators for Improving Irrigation Management in Aegean District

Year 2024, Volume: 7 Issue: 6, 21 - 22
https://doi.org/10.47115/bsagriculture.1533322

Abstract

Water is vital for agriculture and its effective use has become imperative. The largest share of freshwater use in the world is in the agricultural sector with a rate of approximately 70%. Therefore, the evaluation of irrigation schemes is of great importance. In Turkiye, irrigation schemes are managed and distributed by organizations such as water user associations, municipalities, and irrigation cooperatives. In Türkiye, irrigation schemes with an service area of 500 ha or more are managed by water user associations. In this study, Ahmetli, Salihli and Menemen water user associations’ irrigation schemes, where the Gediz River is used as a water source, were chosen as materials. The selected irrigation schemes service area constitutes 60% of the total service area in the region (DSI (General Directorate of State Hydraulic Works) 2nd Region(Aegean region)). The service area of Ahmetli irrigation scheme is 50,532 ha, 22,797 ha in Salihli and 22,865 ha in Menemen. The main crop pattern of the irrigation area is vineyards, corn and cotton. These irrigation schemes were evaluated using performance indicators such as water supply, irrigation rate, and amount of irrigation water used per unit area. The raw data sets obtained from DSI cover the years 2007 and 2021. As a result, when looking at the average performance, relative water supply, irrigation rate and amount of irrigation water used per unit area were found to be 0.70, 57.99 and 7682.45 m3 ha-1, respectively. Although 70% of the irrigation water need can be met with the water diversion to the system, the irrigation ratio was approximately 58% indicating the problems in transferring water to the system and the irrigation techniques used by farmers on the field are not modern. In addition, the main reasons for the unirrigated areas, are social and economic reasons (137 ha in the Menemen WUA) and the lack of water supply in the Salihli and Ahmetli WUAs, respectively, 2319 ha and 11320 ha cannot be irrigated, respectively. Modernization seems inevitable for more effective use of our water resources. The most effective techniques in this modernization are land consolidation, renewal of irrigation channels, extension and consultancy services to farmers, and making water fees according to volume can be counted.

Ethical Statement

The paper is presented in International Gediz and Aegean River Basins Symposium (GEDIZSYMP2022) on 28-29 November 2022, and the abstract was published in the Preoceeding Book of the symposium.

References

  • Akçay S, Tunalı SP. 2016. Aşağı Büyük Menderes ve Aşağı Gediz Havzası sulama birliklerinin üretim ve su kullanım performanslarının karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi. Türkiye Tar Araş Derg, 3(1): 64-73.
  • Akçay S. 2018. Sulama birliklerinin ekonomik ve kurumsal performansının karşılaştırmalı değerlendirmesi: Batı Ege örneği. Tar Ekon Derg, 24(2): 109-115.
Year 2024, Volume: 7 Issue: 6, 21 - 22
https://doi.org/10.47115/bsagriculture.1533322

Abstract

Su, tarım için hayati öneme sahiptir ve etkili bir şekilde kullanılması zorunlu hale gelmiştir. Dünyada tatlı su kullanımının en büyük payı yaklaşık %70’i tarımsal sulamada kullanılmaktadır. Bu nedenle, sulama şebekelerinin işletme bakım ve yönetiminin değerlendirilmesi büyük önem taşımaktadır. Türkiye’de sulama şebekeleri, sulama birlikleri, belediyeler, sulama kooperatifleri gibi organizasyonlar ile yönetilmekte ve suyun dağıtılması sağlanmaktadır. Bu çalışmada, Gediz Nehri’nin su kaynağı olarak kullanıldığı Ahmetli, Salihli ve Menemen sulama şebekeleri materyal olarak seçilmiştir. Seçilen sulama birlikleri hizmet alanı bölgedeki toplam hizmet alanın %60’ını oluşturmaktadır. Ahmetli sulama şebekesinin hizmet alanı 50.532 ha, Salihli sulama şebekesi 22.797 ha, Menemen sulama şebekesinde ise 22.865 ha’dır. Sulama şebekelerinde başlıca ürün desenini üzüm bağları, mısır ve pamuk oluşturmaktadır. Bu sulama şebekeleri su temin oranı, sulama oranı ve birim alanda kullanılan sulama suyu miktarı performans göstergeleri ile değerlendirilmiştir. DSİ’den temin edilen ham veri setleri 2007 ve 2021 yıllarını kapsamaktadır. Sonuç olarak, ortalama performansa bakıldığında, su temin oranı, sulama oranı ve birim alanda kullanılan sulama suyu miktarları sırasıyla 0.70, 57.99 ve 7682.45 m3 ha-1 olarak bulunmuştur. Sisteme giren su ile sulama suyu ihtiyacının %70’i karşılanabildiği halde, sulanan alanın yaklaşık %58’inin sulanması iletim sisteminde bulunan sorunları, kullanılan sulama tekniklerinin modern olmadığına işaret etmektedir. Ayrıca sulanmayan alanların ana nedenleri, son yıllarda Menemen sulama şebekesinde sosyal ve ekonomik nedenler (137 ha), Salihli ve Ahmetli sulama şebekelerinde su kaynağı yetersizliği nedeniyle, sırasıyla, 2319 ha, 11320 ha sulanamamaktadır. Su kaynaklarımızın daha etkili kullanılması için modernizasyon kaçınılmaz görünmektedir. Bu modernizasyonda en etkili teknikler, arazi toplulaştırma ile yol ve sulama kanallarının yenilenmesi, çiftçilere verilecek yayım ve danışmanlık hizmetleri ve su ücretlerinin hacme göre yapılması sayılabilir.

References

  • Akçay S, Tunalı SP. 2016. Aşağı Büyük Menderes ve Aşağı Gediz Havzası sulama birliklerinin üretim ve su kullanım performanslarının karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi. Türkiye Tar Araş Derg, 3(1): 64-73.
  • Akçay S. 2018. Sulama birliklerinin ekonomik ve kurumsal performansının karşılaştırmalı değerlendirmesi: Batı Ege örneği. Tar Ekon Derg, 24(2): 109-115.
There are 2 citations in total.

Details

Primary Language English
Subjects Biosystem
Journal Section Research Articles
Authors

Firat Arslan 0000-0002-7168-226X

Demetrio Antonio Zema 0000-0002-5743-3996

Publication Date
Submission Date August 14, 2024
Acceptance Date October 27, 2024
Published in Issue Year 2024 Volume: 7 Issue: 6

Cite

APA Arslan, F., & Zema, D. A. (n.d.). Performance Indicators for Improving Irrigation Management in Aegean District. Black Sea Journal of Agriculture, 7(6), 21-22. https://doi.org/10.47115/bsagriculture.1533322

                                                  24890