İŞ YAŞAM KALİTESİNİN GÜVENLİK İKLİMİ ÜZERİNE ETKİSİ: ANTRENÖRLER VE SPOR UZMANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA
Abstract
Bu araştırma, Türkiye'deki antrenörler ve spor uzmanları arasında iş yaşam kalitesi ile güvenlik iklimi arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırma nicel araştırma yöntemi kullanılarak ilişkisel tarama modeli ile tasarlanmıştır. Araştırmanın örneklemini Akdeniz Bölgesi'ndeki 8 ilde (Adana, Antalya, Burdur, Hatay, Isparta, Kahramanmaraş, Mersin ve Osmaniye) Gençlik ve Spor İl Müdürlüklerinde görev yapan 612 antrenör ve spor uzmanı oluşturmaktadır Veri toplama araçları olarak demografik bilgi formu, Zohar (1980) tarafından geliştirilen ve Türkçe'ye uyarlanan Güvenlik İklimi Ölçeği ile Sirgy ve arkadaşları (2001) tarafından geliştirilen ve Türkçe'ye uyarlanan İş Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde basit doğrusal regresyon analizi, bağımsız örneklem t-testleri ve tek yönlü varyans analizi uygulanmıştır. Ölçeklerin güvenirlik değerleri yüksek bulunmuş olup, İş Yaşam Kalitesi Ölçeği için Cronbach Alfa değeri 0,88, Güvenlik İklimi Ölçeği için ise 0,90 olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonuçları, iş yaşam kalitesinin güvenlik iklimi üzerinde anlamlı ancak negatif yönlü bir etkiye sahip olduğunu ortaya koymuştur (β = -0,155, p < .001). İş yaşam kalitesi değişkeni, güvenlik iklimi değişkenindeki toplam varyansın %2,4'ünü açıklamaktadır. Demografik değişkenler açısından cinsiyet, yaş ve eğitim durumunun ne iş yaşam kalitesi ne de güvenlik iklimi üzerinde anlamlı farklılık yaratmadığı tespit edilmiştir. Bu bulgular, spor sektörünün kendine özgü dinamiklerini yansıtmakta ve sektörel politikaların geliştirilmesinde önemli veriler sunmaktadır.
References
- 1. Stairs M., Galpin M. (2010). Positive engagement: from employee engagement to workplace happiness. In P. A. Linley, S. Harrington, & N. Garcea (Eds.), Oxford handbook of positive psychology and work. New York: Oxford University Press.
- 2. Akman Y., İmamoğlu Akman G. (2017). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş yaşam kalitesi algısının işle bütünleşmeleri üzerindeki etkisi. İlköğretim Online. 16(4), 1491-1504.
- 3. Karatepe O.M., Uludağ Ö. (2020). Work engagement and job satisfaction: The mediating role of psychological capital. Journal of Hospitality and Tourism Management. 44, 133-142.
- 4. Yeşil A., Ergün Ü., Amasyalı C., Er F. (2010). Çalışanlar için yaşam kalitesi ölçeği Türkçe uyarlaması geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Nöropsikiyatri Arşivi. 47, 111-117.
- 5. Yıldırım A., Hacıhasanoğlu R. (2011). Sağlık çalışanlarında yaşam kalitesi ve etkileyen değişkenler. J Psy Nurse. 2(2), 61-68.
- 6. Aba G. (2009). İş yaşam kalitesi ve motivasyon ilişkisi: Sağlık sektöründe bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
- 7. Martel JP., Dupuis G. (2006). Quality of work life: Theoretical and methodological problems, and presentation of a new model and measuring instrument. Social Indicators Research. 77, 333-368.
- 8. Danna K., Griffin R. W. (2021). Health and well-being in the workplace: A review and synthesis of the literature. Journal of Management. 47(1), 1-20.
- 9. Smith J., Jones M. (2022). Psychological well-being of sports professionals: A systematic review. Sport, Exercise, and Performance Psychology. 11(3), 123-140.
- 10. Zohar D. (1980). Safety climate in industrial organizations: Theoretical and applied implications. Journal of Applied Psychology. 65, 96-102.
- 11. Clarke S. (2020). Safety climate in organizations. Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behavior. 7, 339-361.
- 12. Martinez R., Silva P., Gomez L. (2023). Safety perceptions among sports coaches: An exploratory study. International Journal of Sports Science & Coaching. 18(2), 234-245.
- 13. Lee S., Park J. (2021). The relationship between job quality and safety climate: Evidence from manufacturing workers. Journal of Safety Research. 76, 91-98.
- 14. Nguyen T., Smith A., Brown K. (2022). Job satisfaction and safety behavior: The role of organizational support. Safety Science. 143, 105453.
- 15. Çelik A., Yılmaz H. (2024). Spor organizasyonlarında iş sağlığı ve güvenliği: Yeni yaklaşımlar. Spor Bilimleri Dergisi. 35(1), 45-60.
- 16. Karasar N. (2019). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Nobel Akademik Yayıncılık. İkinci Yazım, 34.Basım. Ankara.
- 17. Aytac S., Dursun S. (2018). The effect on the safety culture of occupational accidents and safety behavior: The case of Turkey. Proceedings of International Academic Conference. Turkey.
- 18. Sirgy MJ., Efraty D., Siegel P., Lee D.J. (2001). A New measure of quality of work life (QWL) based on need satisfaction and spillover theories. Social Indicators Research. 55(3), 241-302.
- 19. Akar H., Üstüner M. (2017). İş yaşam kalitesi ölçeğinin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 18(2), 159-176.
- 20. Şirin M. (2011). Hemşirelik iş yaşamı kalitesi ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
- 21. Tabachnick BG., Fidell L. S. (2015). Using multivariate statistics. 6. Baskı. Allyn & Bacon/Pearson Education. Nobel Akademik Yayıncılık. Ankara.
- 22. Purcell R., Pilkington V., Carberry S., Reid D., Gwyther K., Hall K., Rice S. (2022). An evidence-informed framework to promote mental wellbeing in elite sport. Frontiers in Psychology. 13, 780359.
- 23. Griffin MA., Neal A. (2000). Perceptions of safety at work: A framework for linking safety climate to safety performance, knowledge, and motivation. Journal of Occupational Health Psychology. 5(3), 347-358.
- 24. Gorgenyi-Hegyes E., Nathan RJ., Fekete-Farkas M. (2021). Workplace health promotion, employee wellbeing and loyalty during COVID-19 pandemic. Economies. 9(2), 55.
- 25. Laker C., Cella M., Callard F., Wykes T. (2020). The impact of ward climate on staff perceptions of barriers to research-driven service changes on mental health wards. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing. 27(3), 281-295.
- 26. Jowett S., Do Nascimento-Júnior JRA., Zhao C., Gosai J. (2023). Creating the conditions for psychological safety and its impact on quality coach-athlete relationships. Psychology of Sport and Exercise. 61, 102363.
- 27. Taylor J., Collins D., Ashford M. (2022). Psychological safety in high-performance sport: Contextually applicable? Frontiers in Sports and Active Living. 4, 823488.
- 28. Purcell R., Gwyther K., Rice SM. (2019). Mental health in elite athletes: Increased awareness requires an early intervention framework to respond to athlete needs. Sports Medicine Open. 5(1), 46.
- 29. Schneider S., Parsons ZA. (2024). Sport and climate change—How will climate change affect sport? German Journal of Exercise and Sport Research. 54(1), 12-20.
- 30. Leer S., Parsons ZA., Schneider S. (2024). Gaps in heat-related knowledge, practices and adaptation strategies among coaches in German outdoor sports. International Journal of Public Health. 69, 1607928.
- 31. Jackson J., Harper N., McLean S. (2021). Trust, workload, outdoor adventure leadership, and organizational safety climate. Journal of Outdoor Recreation, Education, and Leadership. 13(1), 3-16.
- 32. Norris LA., Didymus FF., Kaiseler M. (2017). Stressors, coping, and well-being among sports coaches: A systematic review. Psychology of Sport and Exercise. 33, 93-112.
- 33. Mesquita I., Isidro S., Rosado A. (2010). Portuguese coaches' perceptions of and preferences for knowledge sources related to their professional background. Journal of Sports Science and Medicine. 9(3), 480-489.
- 34. Yiming L., Yan L., Jinsheng Z. (2024). Effects of organizational climate on employee job satisfaction and psychological well-being: The role of technological influence in Chinese higher education. BMC Psychology. 12(1), 536.
- 35. Reynolds GS., Bennett JB. (2019). A brief measure of organizational wellness climate: Initial validation and focus on small businesses and substance misuse. Journal of Occupational and Environmental Medicine. 61(12), 1052-1064.
- 36. Plimmer G., Nguyen D., Teo S., Tuckey MR. (2022). Workplace bullying as an organisational issue: Aligning climate and leadership. Work & Stress. 36(3), 202-227.
- 37. Podsakoff PM., MacKenzie SB., Lee JY., Podsakoff NP. (2003). Common method biases in behavioral research: A critical review of the literature and recommended remedies. Journal of Applied Psychology. 88(5), 879-903.
- 38. Zweber ZM., Henning RA., Magley VJ. (2016). A practical scale for multi-faceted organizational health climate assessment. Journal of Occupational Health Psychology. 21(2), 250-259.
- 39. Alshamsi AI., Santos A., Thomson L. (2024). Psychosocial safety climate moderates the effect of demands of hospital accreditation on healthcare professionals: A longitudinal study. BMC Health Services Research. 24(1), 1255.
- 40. Fransen K., McEwan D., Sarkar M. (2020). The impact of identity leadership on team functioning and well-being in team sport: Is psychological safety the missing link? Psychology of Sport and Exercise. 51, 101-112.
- 41. Xu Z., Wang H., Suntrayuth S. (2022). Organizational climate, innovation orientation, and innovative work behavior: The mediating role of psychological safety and intrinsic motivation. Discrete Dynamics in Nature and Society. 2022, 1-10.
- 42. Baumann L., Schneeberger AR., Currie A., Iff S., Seifritz E., Claussen MC. (2024). Mental health in elite sport: A systematic review of prevalence studies. Sports Health. 16(1), 19-31.
Abstract
This study aims to examine the relationship between quality of work life and safety climate among coaches and sport specialists in Turkey. The study was designed with a relational survey model using quantitative research method. The sample of the study consisted of 612 coaches and sport specialists working in Provincial Directorates of Youth and Sports in 8 provinces in the Mediterranean Region (Adana, Antalya, Burdur, Hatay, Isparta, Kahramanmaraş, Mersin and Osmaniye). Of the participants, 60.3% were female, 39.7% were male, 53.1% were 40 years of age or older, and 67.5% were undergraduate graduates. A demographic information form, the Safety Climate Scale developed by Zohar and adapted to Turkish, and the Quality of Work Life Scale developed by Sirgy et al. were used as data collection tools. Simple linear regression analysis, independent sample t-tests and one-way analysis of variance were applied to analyse the data. The reliability values of the scales were found to be high, and Cronbach's alpha value was calculated as 0.88 for the Quality of Work Life Scale and 0.90 for the Safety Climate Scale. The results of the study revealed that quality of work life has a significant but negative effect on safety climate (β = -0.155, p < .001). The quality of work life variable explains 2.4% of the total variance in the safety climate variable. In terms of demographic variables, it was determined that gender, age and educational status did not create a significant difference on either quality of work life or safety climate. These findings reflect the unique dynamics of the sport sector and provide important data for the development of sectoral policies.
References
- 1. Stairs M., Galpin M. (2010). Positive engagement: from employee engagement to workplace happiness. In P. A. Linley, S. Harrington, & N. Garcea (Eds.), Oxford handbook of positive psychology and work. New York: Oxford University Press.
- 2. Akman Y., İmamoğlu Akman G. (2017). İlköğretim okulu öğretmenlerinin iş yaşam kalitesi algısının işle bütünleşmeleri üzerindeki etkisi. İlköğretim Online. 16(4), 1491-1504.
- 3. Karatepe O.M., Uludağ Ö. (2020). Work engagement and job satisfaction: The mediating role of psychological capital. Journal of Hospitality and Tourism Management. 44, 133-142.
- 4. Yeşil A., Ergün Ü., Amasyalı C., Er F. (2010). Çalışanlar için yaşam kalitesi ölçeği Türkçe uyarlaması geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Nöropsikiyatri Arşivi. 47, 111-117.
- 5. Yıldırım A., Hacıhasanoğlu R. (2011). Sağlık çalışanlarında yaşam kalitesi ve etkileyen değişkenler. J Psy Nurse. 2(2), 61-68.
- 6. Aba G. (2009). İş yaşam kalitesi ve motivasyon ilişkisi: Sağlık sektöründe bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
- 7. Martel JP., Dupuis G. (2006). Quality of work life: Theoretical and methodological problems, and presentation of a new model and measuring instrument. Social Indicators Research. 77, 333-368.
- 8. Danna K., Griffin R. W. (2021). Health and well-being in the workplace: A review and synthesis of the literature. Journal of Management. 47(1), 1-20.
- 9. Smith J., Jones M. (2022). Psychological well-being of sports professionals: A systematic review. Sport, Exercise, and Performance Psychology. 11(3), 123-140.
- 10. Zohar D. (1980). Safety climate in industrial organizations: Theoretical and applied implications. Journal of Applied Psychology. 65, 96-102.
- 11. Clarke S. (2020). Safety climate in organizations. Annual Review of Organizational Psychology and Organizational Behavior. 7, 339-361.
- 12. Martinez R., Silva P., Gomez L. (2023). Safety perceptions among sports coaches: An exploratory study. International Journal of Sports Science & Coaching. 18(2), 234-245.
- 13. Lee S., Park J. (2021). The relationship between job quality and safety climate: Evidence from manufacturing workers. Journal of Safety Research. 76, 91-98.
- 14. Nguyen T., Smith A., Brown K. (2022). Job satisfaction and safety behavior: The role of organizational support. Safety Science. 143, 105453.
- 15. Çelik A., Yılmaz H. (2024). Spor organizasyonlarında iş sağlığı ve güvenliği: Yeni yaklaşımlar. Spor Bilimleri Dergisi. 35(1), 45-60.
- 16. Karasar N. (2019). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Nobel Akademik Yayıncılık. İkinci Yazım, 34.Basım. Ankara.
- 17. Aytac S., Dursun S. (2018). The effect on the safety culture of occupational accidents and safety behavior: The case of Turkey. Proceedings of International Academic Conference. Turkey.
- 18. Sirgy MJ., Efraty D., Siegel P., Lee D.J. (2001). A New measure of quality of work life (QWL) based on need satisfaction and spillover theories. Social Indicators Research. 55(3), 241-302.
- 19. Akar H., Üstüner M. (2017). İş yaşam kalitesi ölçeğinin Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 18(2), 159-176.
- 20. Şirin M. (2011). Hemşirelik iş yaşamı kalitesi ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
- 21. Tabachnick BG., Fidell L. S. (2015). Using multivariate statistics. 6. Baskı. Allyn & Bacon/Pearson Education. Nobel Akademik Yayıncılık. Ankara.
- 22. Purcell R., Pilkington V., Carberry S., Reid D., Gwyther K., Hall K., Rice S. (2022). An evidence-informed framework to promote mental wellbeing in elite sport. Frontiers in Psychology. 13, 780359.
- 23. Griffin MA., Neal A. (2000). Perceptions of safety at work: A framework for linking safety climate to safety performance, knowledge, and motivation. Journal of Occupational Health Psychology. 5(3), 347-358.
- 24. Gorgenyi-Hegyes E., Nathan RJ., Fekete-Farkas M. (2021). Workplace health promotion, employee wellbeing and loyalty during COVID-19 pandemic. Economies. 9(2), 55.
- 25. Laker C., Cella M., Callard F., Wykes T. (2020). The impact of ward climate on staff perceptions of barriers to research-driven service changes on mental health wards. Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing. 27(3), 281-295.
- 26. Jowett S., Do Nascimento-Júnior JRA., Zhao C., Gosai J. (2023). Creating the conditions for psychological safety and its impact on quality coach-athlete relationships. Psychology of Sport and Exercise. 61, 102363.
- 27. Taylor J., Collins D., Ashford M. (2022). Psychological safety in high-performance sport: Contextually applicable? Frontiers in Sports and Active Living. 4, 823488.
- 28. Purcell R., Gwyther K., Rice SM. (2019). Mental health in elite athletes: Increased awareness requires an early intervention framework to respond to athlete needs. Sports Medicine Open. 5(1), 46.
- 29. Schneider S., Parsons ZA. (2024). Sport and climate change—How will climate change affect sport? German Journal of Exercise and Sport Research. 54(1), 12-20.
- 30. Leer S., Parsons ZA., Schneider S. (2024). Gaps in heat-related knowledge, practices and adaptation strategies among coaches in German outdoor sports. International Journal of Public Health. 69, 1607928.
- 31. Jackson J., Harper N., McLean S. (2021). Trust, workload, outdoor adventure leadership, and organizational safety climate. Journal of Outdoor Recreation, Education, and Leadership. 13(1), 3-16.
- 32. Norris LA., Didymus FF., Kaiseler M. (2017). Stressors, coping, and well-being among sports coaches: A systematic review. Psychology of Sport and Exercise. 33, 93-112.
- 33. Mesquita I., Isidro S., Rosado A. (2010). Portuguese coaches' perceptions of and preferences for knowledge sources related to their professional background. Journal of Sports Science and Medicine. 9(3), 480-489.
- 34. Yiming L., Yan L., Jinsheng Z. (2024). Effects of organizational climate on employee job satisfaction and psychological well-being: The role of technological influence in Chinese higher education. BMC Psychology. 12(1), 536.
- 35. Reynolds GS., Bennett JB. (2019). A brief measure of organizational wellness climate: Initial validation and focus on small businesses and substance misuse. Journal of Occupational and Environmental Medicine. 61(12), 1052-1064.
- 36. Plimmer G., Nguyen D., Teo S., Tuckey MR. (2022). Workplace bullying as an organisational issue: Aligning climate and leadership. Work & Stress. 36(3), 202-227.
- 37. Podsakoff PM., MacKenzie SB., Lee JY., Podsakoff NP. (2003). Common method biases in behavioral research: A critical review of the literature and recommended remedies. Journal of Applied Psychology. 88(5), 879-903.
- 38. Zweber ZM., Henning RA., Magley VJ. (2016). A practical scale for multi-faceted organizational health climate assessment. Journal of Occupational Health Psychology. 21(2), 250-259.
- 39. Alshamsi AI., Santos A., Thomson L. (2024). Psychosocial safety climate moderates the effect of demands of hospital accreditation on healthcare professionals: A longitudinal study. BMC Health Services Research. 24(1), 1255.
- 40. Fransen K., McEwan D., Sarkar M. (2020). The impact of identity leadership on team functioning and well-being in team sport: Is psychological safety the missing link? Psychology of Sport and Exercise. 51, 101-112.
- 41. Xu Z., Wang H., Suntrayuth S. (2022). Organizational climate, innovation orientation, and innovative work behavior: The mediating role of psychological safety and intrinsic motivation. Discrete Dynamics in Nature and Society. 2022, 1-10.
- 42. Baumann L., Schneeberger AR., Currie A., Iff S., Seifritz E., Claussen MC. (2024). Mental health in elite sport: A systematic review of prevalence studies. Sports Health. 16(1), 19-31.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Sports and Recreation |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Submission Date | July 2, 2025 |
| Acceptance Date | December 10, 2025 |
| Early Pub Date | December 29, 2025 |
| Publication Date | December 29, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Issue: Advanced Online Publication |
Aim & Scope
Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisinin amacı; spor bilimleri alanına ilişkin güncel gelişmeleri bütüncül ve kapsayıcı bir biçimde inceleyerek bu doğrultuda ortaya çıkan özgün makale ve derlemeleri hedef kitle ile paylaşmaktır.
Bu amaçla dergimiz Beden Eğitimi ve Spor
Bilimleri alanı içerisinde yer alan, Beden Eğitimi ve Spor
Öğretimi, Hareket ve Antrenman Bilimleri, Biyomekanik ve Kinesiyoloji,
Spor Eğitimi, Spor Sağlık Bilimleri, Sporda Beslenme, Egzersiz Fizyolojisi,
Spor Anatomisi, Egzersiz ve Spor Psikolojisi, Spor Sosyolojisi, Spor Felsefesi,
Spor Bilişim Teknolojisi, Spor Yönetim Bilimleri, Spor İşletmeciliği, Spor
Pazarlaması, Sporda Organizasyon, , Rekreasyon, Rekreasyon Liderliği, Spor
Turizmi alanında yayınlar yayınlamaktadır. Buna ek olarak sporun disiplinler
arası özelliği nedeniyle farklı bilim alanlarıyla kesişim noktalarında
yapılan özgün araştırmalar, derinlemesine inceleme ve yorumlamalara dayalı
derleme çalışmaları ve Editöre mektup da dergimizde
yayınlanmaktadır. Dergiye yayınlanması için başvurulan bilimsel makaleler
ile teorik veya deneysel araştırmaların veya spor bilimleri alanındaki pratik
uygulamaların yeni verileri içermesi beklenmektedir.
Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2007 yılından bu yana yayın yaşamını sürdüren, yılda üç kez (Mart, Ağustos Aralık) yayımlanan hakemli bir dergidir. Derginin dili Türkçe ve ve İngilizcedir.
Dergimizde, spor bilimlerinin tüm
alanları ile ilgili nicel, nitel araştırmalara, en son literatürü kapsamlı
biçimde değerlendiren derleme çalışmalarına, model önerilerine ve benzeri özgün
yazılara yer verilir.
Dergimizde ileri araştırma yöntem ve teknikleri kullanılan güncel çalışmalara öncelik tanınır.
Author Guidelines
Ethical Principles and Publication Policy
Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi yayın süreçleri, bilginin bilimsel yöntemle yansız biçimde üretilmesi, geliştirilmesi ve paylaşılmasına dayanır.
Hakemli makaleler, bilimsel yöntemin uygulanmasını, yansızlığı sağlayan çalışmalardır. Bilimsel üretimin gerçekleştirilmesinde yayın sürecinin tüm bileşenlerinin; yayıncı, editörler, yazarlar, hakemler ve okuyucuların etik ilkelere uymaları gerekir. Bu kapsamda Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisinin yayın etiği ile açık erişim politikası da, Yayın Etiği Komitesi’nin (Committee on Publication Ethics, COPE) açık erişimde yayınladığı kılavuzlar ve politikalar doğrultusunda (Örneğin “Yayın Etiği Komitesi (COPE) Davranış Kuralları ve Dergi Editörleri için En İyi Uygulama Kılavuzları; “Code of Conduct and Best Practice Guidelines for Journal Editors” ve “COPE Best Practice Guidelines for Journal Editors”) yayın sürecinin tüm bileşenlerinin etik ilkelere uymasını gerektirmektedir.
Yazarlar çalışmayı yüklerken intihal raporunu da yüklemelidir. İntihal, bilimsel yazıları etkileyen en yaygın ve ciddi bir etik sorundur. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, herhangi bir intihal biçimine izin vermemek için gerekli tedbirleri almaya çalışmaktadır. Ayrıca makalelerin, örtüşen ve benzer metin örneklerini tespit etmek için bir intihal yazılımı (iTenthicate, Turnitin) ile taranır. Benzerlik puanı % 20' ten fazla olan makaleler yayınlanmak için kabul edilmez.
Price Policy
Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi' ne makalelerin gönderim, değerlendirme ve yayınlanma olmak üzere hiçbir aşamasında ücret talep etmez. Yazarlar dergiye gönderdikleri çalışmalar için makale işlem ücreti veya gönderim ücreti ödemezler. Derginin tüm giderleri Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi tarafından karşılanmaktadır.
Indexes
Journal Boards
Editör
Editör Yardımcısı
İngilizce Dil Editörü
Yayın Kurulu
Lisans eğitimini ve yüksek lisans eğitimini Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Spor Yöneticiliği bölümünde tamamlayan Halil Erdem Akoğlu, doktorasını ise Ankara Üniversitesi'nde Spor Bilimleri alanında yapmıştır. Halen Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi'nde Dr. Öğr. Üyesi olarak görev yapan Akoğlu'nun sporcularda lüks marka tüketimi, spor tüketicilerinde online satın alma davranışı, marka deneyimi, elektronik ağızdan ağıza iletişim, iletişim ve liderlik, gençlik ve spor politikaları gibi konularda çalışmaları bulunmaktadır.
Editör Kurulu
Lisans eğitimini Cumhuriyet Üniversitesi Spor Yöneticiliği bölümünde tamamlayan Kadir Yıldız, yüksek lisansını Erciyes Üniversitesi'nde, doktorasını ise Abant İzzet Baysal Üniversitesi'nde Spor Yöneticiliği alanında yapmıştır. Halen Manisa Celal Bayar Üniversitesi'nde Doçent olarak görev yapan Yıldız'ın doğa ve macera eğitimi, dağcılık, oryantiring, doğa sporları, spor ve iletişim, fitness endüstrisi, hizmet kalitesi konularında çalışmaları bulunmaktadır.
Dr. Halil SAROL Almanya’da doğmuştur. Lisans, yüksek lisans ve doktora eğitimini Gazi Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde tamamlamıştır. Doktora tez konusu “Uyarlanmış Rekreasyonel Fiziksel Aktivitenin Otizmli Bireylerin Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi” isimli çalışmadır. 2005-2015 yılları arasında Gazi Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Spor Yöneticiliği Bölümünde öğretim elemanı olarak görev yapmıştır. 2005-2011 yılları arasında Gazi Üniversitesi Doğa Sporları ve Arama Kurtarma Merkezi Başkan Yardımcılığı görevlerini yürütmüştür. 2015-2022 yılları arasında Kırıkkale Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Spor Yöneticiliği Bölümünde öğretim üyesi olarak görev yapan Dr. Halil SAROL, 2016-2022 yılları arasında Spor Yöneticiliği Bölüm Başkanı ve 2016-2020 yılları arasında Dekan Yardımcılığı görevlerini yürütmüştür. Özel gereksinimli bireylere yönelik uygulama alanında birçok projede görev alan Dr. Halil SAROL’un rekreasyon alanı ile özel gereksinimli bireylerde fiziksel aktivite, otizm ve fiziksel aktivite konularında ulusal ve uluslararası alanda birçok bilimsel çalışmaları bulunmaktadır. Sherborne Gelişimsel Hareket Eğitimi I. ve II. Düzey sertifika sahibi olan Dr. Halil SAROL halen Gazi Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Rekreasyon Bölümünde öğretim üyesi görev yapmaktadır.
Dr. Hazar conducts research in the field of movement and training science in the areas of training information, sport psychology, sport biology and sport physiology.
