ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN DİJİTAL OYUN BAĞIMLILIĞI VE FİZİKSEL AKTİVİTE DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLŞKİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2017, Cilt: 11 Sayı: 3, 320 - 332, 01.12.2017

Zekihan Hazar Gönül Tekkurşun Demir Sevinç Namlı Anıl Türkeli

Öz

Giriş ve Amaç: İnsanlık tarihi kadar eski olan oyun, geçmişten günümüze birçok değişikliğe uğramıştır. Gelişen teknoloji ile birlikte oynanan oyunların şekli ve içeriği de değişime uğramıştır. Bunun en belirgin örneği ise özellikle 1980’lerin başından itibaren hayatımıza giren dijital oyunlardır. Birçok farklı bakış açısı ile değerlendirilen dijital oyunlara getirilen en temel eleştirilerin başında, bu oyunların yapısı gereği oynayan bireyleri hareketsiz ve pasif bir duruma getirmesidir. Bu araştırmanın amacı; ortaokul öğrencilerinin dijital oyun bağımlılığı ve fiziksel aktivite düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesidir. Yöntem: Nicel araştırma modeline göre tasarlanan araştırmada, ilişkisel tarama yönteminden yararlanılmıştır. Araştırmada 149 kadın, 181 erkek olmak üzere toplam 330 katılımcı yer almıştır. Katılımcılara “Çocuklar İçin Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği” ile “Bilişsel Davranışçı Fiziksel Aktivite Ölçeği” uygulanmış ve elde edilen veriler SPSS 23. Paket program kullanılarak Tanımlayıcı istatistik, t-Testi, ANOVA ve Korelasyon analizleri yapılmıştır. Bulgular: Araştırma sonuçlarına göre; katılımcıların dijital oyun bağımlılığı düzeyleri “cinsiyet, yaş, düzenli olarak spor yapma, günlük ortalama dijital oyun oynama süresi” değişkenleri açısından anlamlı olarak farklılıklar göstermektedir. Katılımcıların fiziksel aktivite düzeyleri ise “günlük düzenli olarak spor yapma, baba eğitim düzeyi” değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar göstermektedir. Katılımcıların “dijital oyun bağımlılığı” ve “fiziksel aktivite düzeylerine” ilişkin toplam puanları arasında ise negatif yönde ve anlamlı düzeyde ilişki olduğu görülmüştür. Sonuç: Sonuç olarak; bireylerin sanal bir bağımlılık türü olan dijital oyun bağımlılığı sorununun çözümünde, fiziksel aktivitenin-sporun önemli bir araç olabileceği söylenebilir. Anahtar kelimeler: Oyun, dijital oyun, bağımlılık, fiziksel aktivite, spor.

Anahtar Kelimeler

Oyun, dijital oyun, bağımlılık, fiziksel aktivite, spor

INVESTIGATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN DIGITAL GAME ADDICTION AND PHYSICAL ACTIVITY LEVELS OF SECONDARY SCHOOL STUDENTS1234

Öz

Introduction and Aim: The game, which is as old as human history, has undergone many changes from past to present. The shape and content of the games played together with the developing technology have also changed. The most obvious example of this is digital games, especially since the beginning of the 1980s. At the beginning of the most fundamental criticisms of digital games, which are judged by many different points of view, the structure of these games is to bring the individuals who play the necessary role to a still and passive position. The purpose of this research; Is to examine the level of digital game addiction and physical activity of middle school students in terms of various variables. Method: In the research designed according to the quantitative research model, relational screening was used. A total of 330 participants, 149 female and 181 male, were included in the study. In the study, "Digital Play Dependency Scale for Children" and "Cognitive Behavioral Physical Activity Scale" were used. Descriptive statistics, t-Test, ANOVA and Correlation analyzes were performed using SPSS 23 package program. Findings: According to the results of the research; Participants' levels of digital game addiction differ significantly in terms of "gender, age, regular sport, daily average playing time".The physical activity levels of the participants show significant differences according to the variables of "daily regular sports training, father education level".Participants were found to have a negative and significant relationship between total scores for "digital game addiction" and "physical activity levels". Results: As a result; It can be said that physical activity-sport can be an important tool in solving the problem of digital play addiction, which is a kind of virtual addiction of the individuals

Anahtar Kelimeler

Game, digital game, addiction, physical activity, sport

Kaynakça

• 1. Akçay, D. & Özcebe, H., (2012). Okul öncesi eğitim alan çocukların ve ailelerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarının değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi, 12(2), 66-71. [In Turkish]
• 2. Aksoy, A.B. & Dere Çiftçi, H. (2014). Erken çocukluk döneminde oyun. Ankara: Pagem. [In Turkish]
• 3. Arslan, E. Bütün, P., Doğan, M., Dağ, H., Serdarzade, C. & Arıca, V. (2014). Çocukluk çağında bilgisayar ve internet kullanımı. İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi, 4(3), 195-201. [In Turkish]
• 4. Arısoy, Ö. (2009). İnternet bağımlılığı ve tedavisi. Psikiyatride Güncel YaklașımlarCurrent Approaches In Psychıatry, 1(3), 55-67. [In Turkish]
• 5. Baranovski, T., Baranovski, J., Thompson, D., Buday, R., Jago, R., Griffith, M., J., İslam, N., Nugey, N., Kathleen, M., Watson, B. (2011). Video Game Play, Child Diet, and Physical Activity Behavior Change. A Randomized Trial. American Journal of Preventive Medicine. 40(1), 33-38
• 6. Blinka, L. & Mikuška, J. (2014). The role of social motivation and sociability of gamers in online game addiction. Cyberpsychology: Journal of Psychosocial Research on Cyberspace, 8(2), 1-6.
• 7. Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.,E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. [In Turkish]
• 8. Cengiz, C., İnce, M.,L. (2013). Okul Ortamlarındaki Çocukların Okul Sonrası Fiziksel Aktivitelerde Algıladıkları Öz Yeterlikleri. Yönetim Bilimleri Dergisi Cilt: 11, Sayı: 21, ss. 135-147. [In Turkish]
• 9. Çakır, H. (2013). Bilgisayar oyunlarına ilişkin ailelerin görüşleri ve öğrenci üzerindeki etkilerin belirlenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 138-150. [In Turkish]
• 10. Çelik, A., Şahin, M. (2013). Spor ve Çocuk Gelişimi. International Journal of Social Science Volume 6 Issue 1, p. 467-478. [In Turkish]
• 11. Erboy, E. (2010). İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin bilgisayar oyun bağımlılığına etki eden faktörler. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın. [In Turkish]
• 12. Erkuş, A. (2013). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci. Ankara: Seçkin. [In Turkish]
• 13. Eskiler, E., Küçükibiş, F., Gülle, M., & Soyer, F. (2016). Bilişsel Davranışçı Fiziksel Aktivite Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Human Sciences, 13(2), 2577-2587. doi:10.14687/jhs.v13i2.3806. [In Turkish]
• 14. Festl, R., Scharkow, M. & Quandt, T. (2016). Problematic computer game use among adolescents, younger and older adults. Addiction, 108(3), 592–599.
• 15. Fröolich, J., Lehmkuhl, G., Orawa, H., Bromba, M., Wolf, K. & Dorten, A. G. (2016). Computer game misuse and addiction of adolescents in a clinically referred study sample. Computers in Human Behavior, 55(16), 9-15.
• 16. Gentile, D. A. & Anderson, C. A. (2006). Video games. Encyclopedia of Human Development, 3(8), 1303-1307.
• 17. Gökçearslan, Ş. & Durakoğlu, A. (2014). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi Cilt 11, Sincelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(14), 419-435. [In Turkish]
• 18. Gül, G.,K. (2011). Çocuklar ve Spor. Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi. [In Turkish]
• 19. Hazar, Z. (2016). Fiziksel Hareketlilik İçeren Oyunların 11-14 Yaş Grubu Ortaokul Öğrencilerinin Dijital Oyun Bağımlılığına Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. [In Turkish]
• 20. Hazar, Z., Hazar, M. (2017). Çocuklar İçin Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği. Journal of Human Sciences, 14(1), 203-216. doi:10.14687/jhs.v14i1.4387[In Turkish]
• 21. Horzum, M. B. (2011). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36(159), 57-68. [In Turkish]
• 22. Horzum, M. B., Ayas, T. & Çakırbalta, Ö. (2008). Çocuklar için bilgisayar oyun bağımlılığı ölçeği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30), 76-88. [In Turkish]
• 23. Irles, D.,L. & Gomis, M.,L. (2015). Impulsiveness and Video Game AddictionImpulsividad Adicción A Los Videojuegos. Health and Addictions. ISSN 1578-5319 ISSNe 1988-205X Vol. 16, No.1, 33-40
• 24. İşçibaşı, Y. (2011). Bilgisayar, internet ve video oyunları arasında çocuklar. Selçuk İletişim, 7(1), 122-130. [In Turkish]
• 25. Kale, R. & Erşen, E. (2003). Beden eğitimi ve spor bilimlerine giriş. Ankara: Nobel. [In Turkish]
• 26. Karayağız-Muslu, G. & Bolışık, B. (2009). Çocuk ve gençlerde internet kullanımı. TAF Prev Med Bull, 8(5), 445-450. [In Turkish]
• 27. Kars, G.B. (2010). Şiddet içerikli bilgisayar oyunlarının çocuklarda saldırganlığa etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara. [In Turkish]
• 28. Kaya, B.A. (2013). Çevrimiçi oyun bağımlılığı ölçeğinin geliştirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat. [In Turkish]
• 29. Kıran, Ö. (2011). Şiddet içeren bilgisayar oyunlarının ortaöğretim gençliği üzerindeki etkileri.Yüksek Lisans Tezi, Ondokuzmayıs Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Samsun. [In Turkish]
• 30. Kneer, J., Rieger, D., Ivory, J.D. & Ferguson, C. (2014). Awareness of Risk factors for digitalgame addiction: interviewing players and counselors. Int Journal of Ment Health Addiction 12(8), 585–599.
• 31. Kudaş, S., Ülkar, B., Erdogan, A., Çırçı, E. (2005). Ankara İli 11-12 Yaş Grubu Çocukların Fiziksel Aktivite ve Bazı Beslenme Alışkanlıkları. Spor Bilimleri Dergisi Hacettepe J. 16 (1), 19-29. [In Turkish]
• 32. Lemmens, J.S., Valkenburg, P.M. & Peter, J. (2012). Develop-ment and validation of a game addiction scale for adolescents. Media Psychology, 12(1), 77-95.
• 33. Lieberman, D.A., Fisk, M., C. & Biely, E. (2009). Digital games for young children ages three to six: from research to design. Computers in the Schools, 26 (3), 299–313.
• 34. Loprinzi, D.,P., Cardinal, B.,J. (2011). Measuring Children's Physical Activity and Sedentary Behaviors. Journal of Exercise Science & Fitness. Volume 9, Issue 1, Pages 15-23.
• 35. Marshall, J.S., Biddle, S.J.H., Gorely, T., Cameron, N., Murdey, I. (2004). Relationships Between Media Use, Body Fatness and Physical Activity in Children And Youth: A Meta-Analysis. International Journal of Obesity. 28, 1238–1246.
• 36. Ögel, K. (2012). İnternet bağımlılığı- internetin psikolojisini anlamak ve bağımlılıkla başa çıkmak. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür. [In Turkish]
• 37. Paspastergiou, M. (2009). Exploring The Potential of Computer and Video Games for Health and Phiysical Education: A Literature Review. Computer & Education. 53. 603-622.
• 38. Smith, G. (2004). How do computer games affect your children?. Eurasian Journal of Educational Research (EJER), 17(9), 72-80.
• 39. Solak, M.Ş. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu tutumları ile saldırganlık ve yalnızlık eğilimleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. [In Turkish]
• 40. Şahin, C. & Tuğrul, M. (2012). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. Zeitschrift für die Welt der Türken-Journal of World of Turks, 4(3), 15- 30. [In Turkish]
• 41. Tarhan, N. & Nurmedov, S. (2011). Bağımlılıksanal veya gerçek. İstanbul: Timaş. [In Turkish]
• 42. Wallenius, M. & Punamäki, R. L. (2008). Finnish longitudinal study on parent-child communication, sex, age and direct aggression. Journal of Applied Developmental Psychology. 29(4), 286-294.
• 43. Yengin, D. (2012). Dijital oyunlarda şiddet.(1. Baskı). İstanbul: Beta. [In Turkish]
• 44. Zorba, E. (2000). Fiziksel Uygunluk. Ankara: Neyir. [In Turkish]