Determination of Critical Variables for Resilient Urbanization

Year 2025, Volume: 8 Issue: 3, 616 - 626, 15.05.2025

Mahmut Esat Çakmak , Esra Dobrucalı

https://doi.org/10.34248/bsengineering.1614203

Abstract

As society urbanizes in economic, political, demographic, and sociological terms, living spaces, buildings, streets, avenues, and facilities must also physically adapt to urbanization and form resilient urbanization. The 11. goal of Sustainable Development Goals is defined as "Sustainable Cities and Communities". The goal of this target is to "Make cities and human settlements inclusive, safe, resilient, and sustainable". This target once again highlights the importance of sustainable and resilient cities and urbanization. This study was conducted to identify the fundamental and critical variables in resilient urbanization. In this study, a comprehensive literature review was conducted for resilient urbanization, identifying 11 key and 22 critical variables. Semi-structured questionnaire was designed for the 11 key variables, while structured questionnaire was developed for the 22 critical variables. Firstly, the hierarchical relationships among 11 key variables were identified using Interpretive Structural Modeling (ISM). Subsequently, the importance levels of 22 critical variables were identified through Cronbach's alpha (α), frequency, and relative importance index (RII) analyses. According to the hierarchical structural modeling, the process that begins with uncontrolled migration concludes with urban transformation. Statistical analysis results have determined that one of the most significant causes of squatting and illegal construction is the lack of supervision. Additionally, the results indicate that squatting and illegal construction render cities vulnerable to natural disasters.

Keywords

Resilient urbanization, Sustainable urbanization, Sustainable development goals, Sustainable cities

Ethical Statement

The authors confirm that the ethical policies of the journal, as noted on the journal's author guidelines page, have been adhered to. The questionnaire survey procedures were approved by the Ethics Committee of Sakarya University, Sakarya, Türkiye (Approval date: 30.07.2024, protocol code: E-61923333-050.99-383795).

Thanks

This article is derived from the master's thesis titled "Türkiye’de Dirençli ve İdeal Kentleşmeye Engel Olan Sorunlu Süreçler", prepared by Mahmut Esat Çakmak under the supervision of Dr. Esra Dobrucalı.

References

• Abbasianjahromi H, Ahangar M, Ghahremani F. 2019. A maturity assessment framework for applying BIM in consultant companies. Iran J Sci Technol Trans Civ Eng, 43: 637–649.
• Akalın M. 2018. Kente karşı işlenen suçların faili imar afları. Ankara: İksad Yayınevi, Ankara, Türkiye, pp: 50.
• Alaloul WS, Liew MS, Zawawi NAWA, Kennedy IB. 2020. Industrial Revolution 4.0 in the construction industry: Challenges and opportunities for stakeholders. Ain Shams Eng J, 11(1): 225-230.
• Arıcı H. 1998. İstatistik: yöntemler ve uygulama. Meteksan. Ankara, Türkiye, pp: 56.
• Bulubay C. 2021. Investigation of negative effects of zoning peace on urban conservation from the perspective of Istanbul historical peninsula. Planlama Derg, 31(3): 480–499.
• Çakır E. 2023. 21. Yüzyılda kentsel dönüşüm ve yeni eğilimler. Meriç Uluslararası Sos Stratejik Araşt Derg, 7(18): 118–144.
• Çakmak ME. 2024. Türkiye’de dirençli ve ideal kentleşmeye engel olan sorunlu süreçler. M.S. thesis, Sakarya Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Sakarya, Türkiye, pp: 96.
• Çankaya SY. 2022. Kapalı döngü tedarik zinciri uygulamalarını etkileyen faktörlerin yorumlayıcı yapısal modelleme ve MICMAC yöntemleri ile analizi. Yönetim Bilimleri Derg, (Özel Sayı): 1–25.
• Çay T, Kandemir ES. 2022. Türkiye'de imar uygulama mevzuatındaki gelişim süreci. Geomatik Derg, 7(1): 26–40.
• Cronbach LJ. 1951. Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, pp: 297–334.
• Demirkesen S, Tezel A. 2022. Investigating major challenges for industry 4.0 adoption among construction companies. Eng Constr Archit Manag, 29(3): 1470-1503.
• Elmalı Ö, Bayram S. 2022. Adoption of BIM concept in the Turkish AEC industry. Iran J Sci Technol Trans Civ Eng, 46(1): 435–452.
• Erbaş İ. 2018. Kimileri için fırsat, kent için ise tehdit: İmar barışı. Mimarlık Derg, Mimarlar Odası, 403: 27–30.
• Erdoğan O. Babaoğlu C, 2024. Türkiye’de afet yönetiminde dirençlilik ve dirençli şehirler. SETA Yayıncılık, İstanbul,Türkiye, pp:85.
• Esen A. 2023. Dirençli şehirler oluşturma ve afet zararlarını azaltmada kamu yönetiminin yeri. Avrasya Dosyası Derg, 14(1): 8–88.
• Genç FN. 2008. Urban transformation in Türkiye: General view of legislation and practices. CBU J Manag Econ, 15(1): 115–130.
• Gezer İ, 2014. Kentsel dönüşüm; Ne, niçin, nasıl?. SosyalPolitika, 41.
• Günaydın B. 2015. Kentsel dönüşümün öncülü ve ardılı olarak göç: Zeytinburnu Sümer Mahallesi örneği. Göç Araşt Derg, 1(2): 84–111.
• Gündüz M, Nielsen Y, Özdemir M. 2013. Quantification of delay factors using the relative importance index method for construction projects in Türkiye. J Manag Eng, 29(2): 133-139.
• Inceyol Y. 2021. Uygulama imar planı tadilatlarında plan değişikliği ölçütlerine uygunluğun araştırılması. Gümüşhane Univ Fen Bilim Derg, 11(4): 1324–1339.
• Işık Ş. 2005. Türkiye’de kentleşme ve kentleşme modelleri. Ege Coğrafya Derg, 14: 57–71.
• Karabel AH. 2014. Şehirlerimiz etkin bir kentsel dönüşüme muhtaçtır. SosyalPolitika, 14.
• Karabulut S. 2019. Urban transformation at the scale of development plan in developing residential areas: The case of Elazığ. M.S. thesis, Fırat Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ, Türkiye, pp:56.
• Kasparoğlu M, Suri L. 2019. İmar barışı. İstanbul Ticaret Univ Teknol Uygul Bilim Derg, 2(1): 47–60.
• Kayan A. 2012. Regional planning in Türkiye: Problems and solutions. Mustafa Kemal Univ Sos Bilim Enst Derg, 9(20): 103–134.
• Keleş I. 2023. Türkiye’de imar aflarının imar yasaları ve imar planlarına etkisi. Sos Beşerî İdarî Bilim Derg, 6(7): 969–990.
• Kometa ST, Olomolaiye PO, Harris FC. 1994. Attributes of UK construction clients influencing project consultants’ performance. Constr Manag Econ, 12(5): 433-443.
• Köse S, Ayan Z, Vural E, Özcivan K, Koçdemir Y. 2023. Afete hazırlık kapsamında İstanbul’da kentsel dönüşüm uygulamaları. Çevre Şehir İklim Derg, 2(4): 196–219.
• Küçükdağ R, 2023. Kent ve çevre görünümlerine geçmişten günümüze göç olgusunun etkisi. Ulusl Anadolu Sos Bilim Derg, 2(7): 522–531.
• Meşhur MÇ. 2008. Arazi ve arsa düzenlemesi sürecinin kentsel mekan oluşumu açısından irdelenmesi. ODTÜ Mimarlık Fak Derg, 25(2): 21–38.
• Naji KK, Gündüz M, Falamarzi MH. 2022. Assessment of construction project contractor selection success factors considering their interconnections. KSCE J Civ Eng, 26(9): 3677–3690.
• Özelmacıklı M, Baz I. 2018. İmar barışı’nın getirdikleri ve yaşanabilecek aksaklıklar. İstanbul Ticaret Univ Teknol Uygul Bilim Derg, 1(1): 65–72.
• Özlüer I. 2018. İmar barışı düzenlemesine hukuki bir yaklaşım. İnönü Univ Hukuk Fak Derg, 9(2).
• Planlı Alanlar İmar Yönetmeliği. 2017. Ankara, 30113 sayılı Resmi Gazete.
• Raut RD, Narkhede B, Gardas BB. 2017. To identify the critical success factors of sustainable supply chain management practices in the context of oil and gas industries: ISM approach. Renew Sustain Energy Rev, 68: 33–47.
• Sağlam S. 2006. Türkiye’de iç göç olgusu ve kentleşme. Hacettepe Univ Türkiyat Araşt Derg, 5: 33–44.
• Sağlam YC. 2023. Döngüsel ekonomi önündeki engellerin yorumlayıcı yapısal modelleme ve MICMAC analizi ile değerlendirilmesi. İzmir İktisat Derg, 38(4): 930–950.
• Sambasivan M, Soon YW. 2007. Causes and effects of delays in Malaysian construction industry. Int J Proj Manag, 25(5): 517-526.
• Susmaz H, Ekinci CE. 2009. Sağlıklı kentleşme süreci esasları. e-J New World Sci Acad, 4(1): 21–34.
• T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığ., 2019. Sürdürülebilir kalkınma amaçları değerlendirme raporu, 1–310.
• Tan T, Chen K, Xue F, Lu W. 2019. Barriers to building information modeling (BIM) implementation in China’s prefabricated construction: An interpretive structural modeling (ISM) approach. J Clean Prod, 219: 949–959.
• Tekinel O, Güvercin Ö. 2000. Türkiye’de konut sorununun nedenleri ekonomik ve sosyal boyutu. Fen Mühendislik Derg, 3(2): 7–17.
• Tercan B. 2018. 1948'den bugüne imar afları. Mimarlık Derg, 403: 20–26.
• Thomas SA. 2003. Glossary of regeneration and local economic development. Manchester: Local Economic Strategy Center, Manchester, UK, pp: 49.
• TMMOB Kentleşme ve Yerel Yönetimler Çalışma Grubu, 2004. Kaçak yapılaşma ile ilgili süreçler, sorunlar, çözüm önerileri değerlendirme raporu. Planlama Derg, 3: 94–105.
• Torlak E. 2003. Gecekondulaşmanın gelişimi imar afları ve ıslah imar planları. Çağdaş Yerel Yön Derg, 12(1): 64–73.
• Turhan M. 2021. Yapı kayıt belgeli yapılara verilen güçlendirme izni. Hacettepe HFD, 11(2): 779–824.
• Uşak B, Yalçın G 2019. İmar barışı düzenlemesi üzerine bir içerik analizi. Türkiye Arazi Yön Derg, 1(1): 1–10.
• Usta HK. 2021. Planned urbanization and rent relationship: The case of Şanlıurfa. Mustafa Kemal Univ Sos Bilim Enst Derg, 18(48): 1–22.
• Uysal H. 2021. Türkiye’de imar affı barışı kanunlarının uygulamaları ve karşılaşılan sorunlar: Alanya örneği. M.S. thesis, Karatay Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Konya, Türkiye, pp:26.
• Uzunçıbuk L. 2009. Doğal afetlerin kentsel ve bölgesel planlamada yeri. Jeodezi Jeoinformasyon Arazi Yön Derg, 2(101): 18–27.
• Yockey RD. 2016. SPSS demystified: A simple guide and reference. United Kingdom: Taylor & Francis, Abingdon, UK, pp: 68.
• You B, Chen Z, Xue Y, Zhang Y, Chen K. 2024. Modelling inter-relationships of barriers to smart construction implementation. J Civ Eng Manag, 30(8): 738–757.
• Youssefi I, Celik T. 2023. Comparative analysis between different risk score calculation approaches. Eng Constr Archit Manag, 31(10): 4099–4124.