Forage Quality of Different Brassica Species

Year 2025, Volume: 8 Issue: 4, 1212 - 1217, 15.07.2025

Uğur Söyler , Serra Nur Öztürk , İlknur Yıldırım , Erdem Gülümser

Abstract

Alternative forage sources play a significant role in closing the quality forage deficit in Türkiye. Currently, the amount of forage obtained from forage crop production and pasturelands in Türkiye meets only about 35% of the total roughage requirement of the existing livestock population. This study aimed to determine the forage quality of different Brassica species (forage turnip, rapeseed, and canola) cultivated in Türkiye. The study material consisted of 9 winter Brassica species. The experiment was established in November 2023 at the Bilecik Şeyh Edebali University Agricultural Research and Application Area, based on a Randomized Complete Block Design. Harvesting was carried out at 50% flowering stage of the plants. In the samples, crude protein (CP), acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), relative feed value (RFV), potassium (K), phosphorus (P), calcium (Ca), magnesium (Mg), condensed tannin (CT), total phenolic (TP), total flavonoid (TF), and radical scavenging activity (DPPH) contents were determined. The highest crude protein content was found in the forage turnip cultivar Lenox (20.22%), while the lowest was observed in the cultivar Luciano (14.08%). The highest RFV values, statistically in the same group, were observed in Lenox (134.69), PR44W29 (128.05), and Exception (126.85), whereas the lowest was in Luciano (104.37). The K, P, Ca, and Mg contents of the species ranged between 2.39–2.78%, 0.51–0.61%, 0.77–1.09%, and 0.24–0.41%, respectively. The highest condensed tannin content was found in the statistically similar cultivars Lenox (1.42%) and Linus (1.30%), while the lowest was in Expower (0.72%). At the conclusion of the study investigating the forage quality of different Brassica species, the cultivars Lenox, Linus, and Exception stood out. This highlights the importance of these cultivars for use as forage. On the other hand, the forage quality of all species were found to be at a sufficient level in terms of animal health and the yield and quality of animal products.

Keywords

Brassica, Variety, Roughage, Quality

Farklı Brassica Türlerinin Kaba Yem Kalitesi

Abstract

Türkiye’de kaliteli kaba yem açığının kapatılmasında alternatif yem kaynakları önem ihtiva etmektedir. Nitekim ülkede yem bitkileri üretimi ile çayır-meralardan elde edilen kaba yem miktarı mevcut hayvan varlığının ihtiyacının ancak %35’ini karşılayabilmektedir. Bu çalışmada; Türkiye’de tarımı yapılan farklı Brassica türlerinin (yem şalgamı, kolza ve kanola) kaba yem kalitesinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada materyal olarak 9 adet kışlık Brassica türü kullanılmıştır. Çalışma 2023 Kasım ayında Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Tarımsal Uygulama ve Araştırma alanında, Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre kurulmuştur. Hasat bitkilerin %50 çiçeklenme döneminde gerçekleştirilmiştir. Örneklerde ham protein (HPO), asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötr deterjanda çözünmeyen lif (NDF), nispi yem değeri (NYD), potasyum (K), fosfor (P), kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg), kondanse tanen (KT), toplam fenolik (TFN), toplam flavonoid (TFL) ve radikal kovucu aktivite (DPPH) içerikleri tespit edilmiştir. En yüksek HPO %20,22 ile yem şalgamı olan Lenox çeşidinde, en düşük ise %14,08 ile Luciano çeşidinde tespit edilmiştir. En yüksek NYD istatistiksel olarak aynı grupta yer alan Lenox (134,69), PR44W29 (128,05) ve Exception (126,85), en düşük ise 104,37 ile Luciano çeşidinden tespit edilmiştir. Türlerin K, P, Ca ve Mg içerikleri sırasıyla %2,39-2,78, %0,51-0,61, %0,77-1,09 ve %0,24-0,41 arasında olmuştur. En yüksek KT aynı istatistiksel grupta yer alan Lenox (%1,42) ve Linus (%1,30), en düşük ise %0,72 ile Expower çeşidinde tespit edilmiştir. Farklı Brassica türlerinin kaba yem kalitesinin incelendiği çalışmanın sonucunda; Lenox, Linus ve Exception çeşitleri ön plana çıkmıştır. Bu durum söz konusu çeşitlerin yem olarak değerlendirilmesi açısından önem ihtiva etmektedir. Diğer taraftan bütün türlerin kaba yem kalitesi hayvan sağlığı ile hayvansal ürünlerin verim ve kalitesi bakımından yeterli düzeyde olmuştur.

Keywords

Brassica, Çeşit, Kaba yem, Kalite

References

• Acar Z, Ayan İ, Önal Aşcı Ö, Mut H, Başaran U, Gülümser E, Can M, Kaymak Bayram G. 2025. Yem bitkileri tarımında mevcut durum ve sürdürülebilirlik. Türkiye Ziraat Mühendisliği X. Teknik Kongresi Bildiriler Kitabı, Ankara, 1. Cilt, pp: 547-564.
• Adams MW. 1995. An estimation of homogeneity in crop plants, with special reference to genetic vulnerability in the dry bean, Phaseolus vulgaris L. Euphytica, 26: 665-679.
• Arvouet-Grand A, Vennat B, Pourrat A, Legret P. 1994. Standardisation d’un extrait de propolis et identification des principaux constituants. J Pharm Belg, 49: 462-468.
• Azak M, Gülümser E. 2025. Silage yield and quality of different grass pea (Lathyrus sativus L.) genotypes. Turk J Agric, 49(2): 272-282.
• Barry TN. 1987. Secondary compounds of forages. In: Hacker JB, Ternouth JH (eds), Nutrition of Herbivores. Academic Press, Sydney, pp: 91-120.
• Başbağ M, Çaçan E, Sayar MS. 2011. Güneydoğu Anadolu Bölgesi doğal alanlarından toplanan bazı fiğ türlerinin ot kalitesi özelliklerinin belirlenmesi. Uluslararası Katılımlı I. Ali Numan Kıraç Tarım Kongresi ve Fuarı, 27-30 Nisan, Eskişehir, Türkiye, pp: 143-151.
• Bate-Smith EC. 1975. Phytochemistry of proanthocyanidins. Phytochemistry, 14: 1107-1113.
• Barua H, Saha SR, Ivy NA, Rasul G, Islam AA. 2022. Genetic divergence of guava (Psidium guajava L.) genotypes in Bangladesh. SAARC J Agric, 20(1): 15-28.
• Copur Dogrusoz M, Mut H, Basaran U, Gulumser E. 2019. Performance of legumes-turnip mixtures with different seed rates. Turk J Agric For, 7(1): 81-86.
• Dua K, Care AD. 1999. The role of phosphate on the rates of mineral absorption from the forestomach of sheep. Vet J, 157: 51-55.
• Faller ALK, Fialho E. 2009. The antioxidant capacity and polyphenol content of organic and conventional retail vegetables after domestic cooking. Int Food Res, 42(1): 210-215.
• Figueroa J, Del Río K, Romero F, Keim JP, Gandarillas M. 2020. Acceptability, preferences, and palatability of diets containing summer and winter brassica forage in growing pigs: A pilot study. Animals, 10(6): 1080.
• Gürsoy E, Macit E. 2017. Erzurum ili çayır ve meralarında doğal olarak yetişen bazı baklagil ve buğdaygil yem bitkilerinin mineral madde kompozisyonlarının belirlenmesi. Alinteri J Agric Sci, 32(1): 1-9.
• Kuhnen S, Moacyr JR, Mayer JK, Navarro BB, Trevisan R, Honorato LA, Maraschin M, Pinheiro Machado Filho LC. 2014. Phenolic content and ferric reducing-antioxidant power of cow’s milk produced in different pasture-based production systems in southern Brazil. J Sci Food Agric, 94: 3110-3117.
• Kumar S, Pandey AK. 2013. Chemistry and biological activities of flavonoids: an overview. Sci World J, 2013: 162750.
• O’Connell JE, Fox PF. 2001. Significance and applications of phenolic compounds in the production and quality of milk and dairy products: A review. Int Dairy J, 11: 103-120.
• Öztürk YE, Gülümser E. 2023. Forage yield, nutritional value and phytotrepic traits of hops (Humulus lupulus L.). ISPEC J Agric Sci, 7(2): 350-358.
• Rohweder DA, Barnes RF, Jorgensen N. 1978. Proposed hay grading standards based on laboratory analyses for evaluating quality. Anim Sci J, 47(3): 747-759.
• Sefalı A. 2019. Türkiye’de bulunan Brassica türlerinin biyolojisi ve ekonomik önemi. Bitkilerin Ekonomik Önemine Bir Bakış, İksad Yayınevi, Ankara, pp: 4-40.
• Singh KS, Suneetha Y, Sandeep Raja D, Srinivas T. 2020. Principal component analysis for yield and quality traits of coloured rice (Oryza sativa L.). J Pharm Innov, 9(7): 456-462.
• Singleton VL, Rossi JA. 1965. Colorimetry of total phenolics with phosphomolybdic-phosphotungstic acid reagents. Am J Enol Viticult, 16(3): 144-158.
• Şenel S. 1986. Hayvan Besleme. İstanbul Üniversitesi, Veteriner Fakültesi Yayınları, No: 3210. İstanbul, Türkiye, pp: 15-46.
• Tan M. 2024. Yem şalgamı, yemlik lahana ve yemlik kolza (Brassica sp.). Alternatif Yem Kaynakları Kitabı, Nobel Yayınevi, Ankara, 1st basım, pp: 95-106.
• Tan M, Temel S. 2012. Alternatif Yem Bitkileri. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ders Yayınları No: 246. Erzurum, Türkiye, pp:15-75.
• Tan M, Serin Y. 1997. Kaba yem olarak kullanılan tahılların besleme değerine yaklaşımlar. AUZFD, 28: 130-137.
• Tejeda R, Mcdowell LR, Martin FG, Concard JH. 1985. Mineral element analyses of various tropical forages in Guatemala and their relationship to soil concentrations. Nutr Rep Int, 8: 71.
• Xiao J, Kai G, Yamamoto K, Chen X. 2013. Advance in dietary polyphenols as α-glucosidases inhibitors: a review on structure–activity relationship aspect. Crit Rev Food Sci Nutr, 53(8): 818-836.
• Wilkinson L, Friendly M. 2009. The history of the cluster heat map. Am Stat, 63(2): 179-184.
• Yavuz K, Gülümser E. 2022. Evaluation of forage turnip + cereal mixtures for forage yield and quality traits. Turk J Field Crops, 27(1): 26-32.
• Zhan J, Liu M, Su X, Zhan K, Zhang C, Zhao G. 2017. Effects of alfalfa flavonoids on the production performance, immune system, and ruminal fermentation of dairy cows. Asian-Australas J Anim Sci, 30(10): 1416-1424.