یکی از مهم ترین جنبه های اعجاز قرآن کریم، ظرافت های بلاغی
آن است که در همه ادوار مورد توجه پژوهشگران و ادیبان قرار گرفته است. از جمله
مباحث بلاغی قرآن کریم، اسلوب شناسی است که در ضمن آن با بهره گیری از دستآورد های
علم بلاغت به بررسی جلوه های اسلوبی موجود در قرآن کریم می پردازد. این تحقیق با
روش توصیفی و تحلیلی و بر اساس معیار های اسلوب شناسی، به بررسی سوره
ذاریات در چهار سطح آوایی، ترکیبی، بلاغی و تصویرپردازی پرداخته است. حاصل پژوهش
بدین گونه است که هر کلمه در قرآن، معنای خاصی دارد که در بهترین جایگاه خود قرار
گرفته است و چینش کلمات و عبارات به گونه ای است که در بهترین مکان از نظر نحوی
قرار گرفته اند و همگی این ترکیب ها دلیل بلاغی دارند.
One of the most important aspects of
the Quran is the subtleties of the rhetoric. This has drawn the attention of
scholars and researchers throughout history. Another noteworhty feature of the
Quran is that the wording of among surahs and verses has been examined by
taking advantage of the rhetoric as a methodology. In this study, the Zariyat
Surah is examined in terms of style at four levels in terms of literary
description, phonetics, composition and legacy, based on descriptive-analytical
method. Moreover, this study shows that every word in the Quran contains a
sense of meaning in its place. Similarly, in this study, it is discussed that
the subject of rhetoric in accordance with the proof of the words and phrases
in the Surah Zariyat, as a whole nahiv in accordance with the rules of the
locals were arranged in a local way.
Kur’an-ı Kerim’in en önemli mü’cizevi
yönlerinden biri, ihtiva ettiği belağat incelikleridir. Bu, tarih boyunca
tefsir alimlerinin ve edebiyatçıların dikkatlerini üzerine çekmiştir. Kur’an-ı
Kerim’in belağî yönden bahse konu olan bir diğer özelliği de, bir metodoloji
olarak belağat ilminden yararlanmak suretiyle, sûreler ve âyetler arasındaki
üslûp bütünlüğünün incelenmiş olmasıdır. Bu çalışmada Zâriyât Sûresi,
betimsel-analitik yönteme dayalı olarak, edebi tasvir,
fonetik, terkip ve belağī sanatlar açısından, dört seviyede üslûp yönünden
incelenmiştir. Ayrıca, bu çalışmada Kur’an’daki her kelimenin, kendi yerinde
bir anlam bütünlüğü içerdiğini göstermektedir. Aynı şekilde bu çalışmada,
belağat delillerine uyması bakımından Zâriyât Sûresi’ndeki kelime ve
ibarelerin, bir bütün olarak nahiv kurallarına uygun bir şekilde yerli yerince
dizilmiş olduğu konusu da ele alınmıştır.
Birincil Dil | Farsça |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2019 |
Kabul Tarihi | 29 Haziran 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 1 |