Türkiye Yüzyılı Maarif Modelinde Bütüncül Eğitim: Karşılaştırmalı Küresel Bir Perspektif

Year 2025, Volume: 9 Issue: 2, 103 - 114

Bilal Budak , Türkan Türkmen Budak

Abstract

Bu araştırma, Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli’nde temel bir ilke olarak benimsenen bütüncül eğitim anlayışının, günümüzde küresel ölçekte benimsenen eğitim yaklaşımlarıyla ne düzeyde örtüştüğünü incelemeyi hedeflemektedir. Modern eğitim sistemlerinde öne çıkan çok yönlülük, esneklik, kültürel çeşitliliğe açıklık ve öğrenme ortamlarında kapsayıcılık gibi eğilimler göz önüne alındığında, Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli’nin bu beklentileri ne ölçüde karşılayabildiği önemli bir araştırma sorusunu oluşturmaktadır. Bu bağlamda modelin; öğrenme çıktılarının belirlenmesi, öğrenme süreçlerinin yapılandırılması, bireysel farklılıklara göre öğretimin uyarlanması, disiplinler arası bileşenlerin entegrasyonu, ölçme-değerlendirme sistematiği, öğretmen rollerinin yeniden tanımlanması, bilim-teknoloji-çevre ilişkisi, okul temelli planlama ve müfredat dışı öğrenme olanakları gibi başlıklarda ortaya koyduğu yapı detaylı biçimde analiz edilmiştir. Araştırma sürecinde nitel yöntem benimsenmiş ve doküman analizi tekniği uygulanmıştır. Millî Eğitim Bakanlığı tarafından yayımlanan Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli’ne ait politika belgeleri ve uygulama kılavuzları, UNESCO’nun 2030 Sürdürülebilir Kalkınma için Eğitim Gündemi, OECD’nin “Learning Compass 2030” çerçevesi ve Avrupa Komisyonu’nun güncel eğitim strateji raporlarıyla karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiştir. Analiz sonuçları, Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli’nin çok boyutlu öğrenmeyi, değerler eğitimini ve bireysel gelişimi önceleyen yönlerinin, çağdaş küresel eğitim yaklaşımlarıyla büyük ölçüde uyumlu olduğunu göstermektedir. Ayrıca öğretmen yansımalarının sistematik biçimde yapılandırılmasında ve ölçme-değerlendirme yaklaşımlarının esnekliğinde gelişimin devam ettiği gözlemlenmiştir. Genel değerlendirme sonucunda, Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli’nin, yerel kültürel zeminlerden beslenerek evrensel eğitim ilkeleriyle bütünleşmeyi hedefleyen, yenilikçi ve dinamik bir yapıda olduğu söylenebilir. Bu model, yalnızca öğrencilerin bilişsel gelişimini desteklemekle kalmamakta; aynı zamanda onların duygusal zekâlarını geliştirmeyi, sosyal becerilerini güçlendirmeyi, çevre bilincini artırmayı ve etik değerler temelinde sorumlu bireyler yetiştirmeyi amaçlamaktadır. Ayrıca modelin yapısı, okul topluluğunun tüm paydaşlarını sürece dâhil eden katılımcı bir zeminde inşa edilmiştir. Bu yönüyle Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli, hem yerel değerlerin yaşatılmasına hem de bireylerin küresel düzeyde etkin yurttaşlar olarak yetişmesine katkı sağlamayı amaçlayan bütüncül bir eğitim vizyonunu temsil etmektedir.

Keywords

bütüncül eğitim , Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli , küresel eğitim , öğrenme yaşantıları , farklılaştırılmış öğretim

Holistic Education within The Century of Türkiye Education Model: A Comparative Global Perspective

Abstract

This study aims to examine the extent to which the holistic education approach, emphasized in The Century of Türkiye Education Model, aligns with contemporary global educational frameworks. Considering the current educational landscape where flexibility, inclusivity, and diversity have become key priorities, this research investigates whether the model effectively responds to such expectations. The analysis focuses on various structural components of the model, including the framework of learning outcomes, the design of learning experiences, differentiated instruction, cross-curricular integration, assessment practices, teacher reflection mechanisms, the science-technology-environment dimension, school-based planning, and extracurricular learning opportunities. A qualitative research design was adopted, utilizing document analysis as the primary method. Official documents and guidelines published by the Ministry of National Education of the Republic of Türkiye were reviewed and compared with prominent international education reports, including UNESCO’s Education 2030 Agenda, the OECD’s Learning Compass 2030, and recent strategic documents of the European Commission. Findings reveal that The Century of Türkiye Education Model shares significant commonalities with global trends—particularly in terms of promoting multi-dimensional learning, values-based education, and personal development. Moreover, the study also indicates that there are Improvements, especially in the areas of assessment systems and the systematic inclusion of teacher reflections. In the overall evaluation, it can be stated that The Century of Türkiye Education Model is innovative and dynamic in structure, aiming to integrate universal educational principles while being rooted in local cultural foundations. This model not only supports students’ cognitive development but also seeks to enhance their emotional intelligence, strengthen their social skills, promote environmental awareness, and cultivate ethically responsible individuals grounded in core values. Furthermore, the model is designed around a participatory framework that actively involves all stakeholders within the school community, including teachers, students, and families. In this respect, The Century of Türkiye Education Model represents a comprehensive educational vision that contributes both to preserving cultural heritage and to preparing individuals for active participation as global citizens in an increasingly interconnected world.

Keywords

holistic education , The Century of Türkiye Education Model , global education , learning experiences , differentiated instruction

References

• Balcı, A. (2020). Eğitim yönetimi: Teori, araştırma ve uygulama (12. baskı). Pegem Akademi.
• Beane, J. A. (1997). Curriculum integration: Designing the core of democratic education. Teachers College Press.
• Bowen, G. A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40. https://doi.org/10.3316/QRJ0902027
• CASEL. (2022). What is SEL? Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning. https://casel.org/
• Choy, D., Koh, E., & Tan, C. (2017). The education system in Singapore: The success of a pragmatic approach. Education Journal, 45(2), 133-145.
• Cibulskas, G., Kliziene, I., & Miseliūnaitė, B., (2022). Can holistic education solve the world’s problems: A systematic literature review. Sustainability, 14(15), 9737. https://doi.org/10.3390/su14159737
• Cibulskas, G., & Miseliūnaitė, B. (2024). Enhancing active learning through a holistic approach: A case study of primary education in Lithuania. Education Sciences, 14(6), 592. https://doi.org/10.3390/educsci14060592
• Creswell, J. W. (2014). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (4th ed.). SAGE Publications.
• Datnow, A., Park, V., Peurach, D. J., & Spillane, J. P. (2022). Transforming Education for Holistic Student Development: Learning from Education System (Re)Building Around the World. Yayıncı: Brookings
• Demirel, Ö. (2012). Eğitimde program geliştirme: Kuramdan uygulamaya (17. baskı). Pegem Akademi.
• Erdoğan, Ç., & Gök, B. (2019). Türkiye'de eğitim reformları ve müfredat geliştirme süreçlerinin değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 44(197), 57-75. https://doi.org/10.15390/EB.2019.8194
• Fadel, C., & Trilling, B. (2009). 21st century skills: Learning for life in our times. Jossey-Bass.
• Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change (4th ed.). Teachers College Press.
• Gözütok, F. D. (2014). Türkiye’de eğitimde değişim ve öğretmen eğitimi. Eğitim ve Bilim, 39(174), 28-38.
• Gutjahr, G., Menon, R., Nedungadi, P., & Raman, R. (2024). Evaluating Holistic Education and Digital Learning model for advancing SDG4: A longitudinal mixed-effects modeling approach. Cogent Social Sciences, 10(1). https://doi.org/10.1080/23311886.2023.2299134
• Hare, J. (2006). Towards an understanding of holistic education in the middle years of education. Journal of Research in International Education, 5(3), 301–322. https://doi.org/10.1177/1475240906069453
• Ho, J., Kwek, D., & Wong, H. M. (2023, March 16). Singapore’s educational reforms toward holistic outcomes: (Un)intended consequences of policy layering. Brookings Institution, Center for Universal Education. https://www.brookings.edu/articles/singapores-educational-reforms-toward-holistic-outcomes/
• Jafari, E., Liaghatdar, M. J., Mahmoudi, S., & Nasrabadi, H. A., (2012). Holistic education: An approach for 21st century. International Education Studies, 5(3), 178–186. https://doi.org/10.5539/ies.v5n3p178
• Krippendorff, K. (2018). Content analysis: An introduction to its methodology (4th ed.). SAGE Publications.
• Ladson-Billings, G. (2014). Culturally relevant pedagogy 2.0: aka the remix. Harvard Educational Review, 84(1), 74-84. https://doi.org/10.17763/haer.84.1.p2rj131485484751
• Lima, L., Nasir, M., Prastawa, S. Primarni, A. & Rijal, K. M. (2024). Philosophical Foundations of Holistic Education in the 21st Century. International Journal of Educational Narrative, 2(6), 471–482. https://doi.org/10.70177/ijen.v2i6.1610
• Liston, D. P., & Zeichner, K. M. (1996). Reflective teaching: An introduction. Lawrence Erlbaum Associates.
• Millî Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2023). Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli Tanıtım Dokümanı. https://mufredat.meb.gov.tr/
• Organisation for Economic Co-operation and Development [OECD]. (2018). The future of education and skills: Education 2030. OECD Publishing. https://www.oecd.org/education/2030-project/
• OECD. (2023). OECD Digital Education Outlook 2023: Towards an effective digital education ecosystem. OECD Publishing. https://doi.org/10.1787/c74f03de-en
• Redecker, C. (2017). European framework for the digital competence of educators: DigCompEdu. Publications Office of the European Union. https://doi.org/10.2760/159770
• Saavedra, A. R., & Opfer, V. D. (2012). Teaching and learning 21st century skills: Lessons from the learning sciences. Journal of Teaching and Teacher Education, 2(1), 1-16.
• Sahlberg, P. (2015). Finnish lessons 2.0: What can the world learn from educational change in Finland? Teachers College Press.
• Saputra, D. G., Rodiah, I., & Zulaika, G., (2024). The importance of holistic education for early childhood: Integrating cognitive, emotional and social aspects. Journal of Gemilang, 1(3), 1–8. https://doi.org/10.62872/s3mf4x22
• Schön, D. A. (1983). The reflective practitioner: How professionals think in action. Basic Books.
• Senge, P. M. (2006). The fifth discipline: The art & practice of the learning organization. Currency.
• Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (12. baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Tirri, K. (2011). Holistic school pedagogy and values: Finnish teachers’ and students’ perspectives. International Journal of Educational Research, 50(3), 159–165. https://doi.org/10.1016/j.ijer.2011.07.010
• Tomlinson, C. A. (2014). The differentiated classroom: Responding to the needs of all learners (2nd ed.). ASCD.
• United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization [UNESCO]. (2021). Reimagining our futures together: A new social contract for education. UNESCO Publishing. https://unesdoc.unesco.org/ark:/48223/pf0000379707