Tarihin
sonu, sanatın sonu ve sosyalizmin ölümünün ilan edildiği günümüzde yeni
mutluluk hayallerine her zamankinden fazla ihtiyacımız var. Bu noktada sanatın
rolü nedir? Mutluluk hayallerini üreten ütopik sanat anlayışı diğer bir
ifadeyle sanat siyaset buluşması, Walter Benjamin’in “Teknik Yeniden
Üretilebilirlik Çağında Sanat Yapıtı” üzerinden değerlendirilebilir.
1960’lı
yıllardan sonra plastik sanatların seyri değişmiştir. Sanatın düşük kısmı
özellikle kitleleri yönetmek adına politize edilmiş sanat haline gelmiştir.
Sanatın yüksek kısmı ise büyük şirketlerin halkla ilişkiler faaliyetlerine
dahil edilmiştir. Gizemden arındırma, aurasızlık bunlara eşlik eden
felsefesizlik sanatı bir de halkla ilişkiler ve tanıtım aracı yapmıştır, yani
sanat çokuluslu şirketlerin pazarlama, satış ilişkilerini güçlendirmektedir.
Umut içermez, kurtarıcı değildir. Kısacası auralı ya da aurasız sanat her
durumda kitle iletişimiyle kesişmektedir.
Bu
makalede yukarıdaki düşünceler doğrultusunda, Benjamin’in güçlü makalesinin
rehberliğinde sanatın kitle iletişim araçlarının işbirliğiyle siyasi kitle
kültürüne hizmet etmesi ya da sanatın hegemonik gücü ve yine sanatın küresel
sermayeye halkla ilişkiler ve tanıtım amaçlı hizmet etmesi Benjamin’in
sanat-estetik anlayışı ve ütopya; sanat ve kitle ilişkisi; kitle sanatı ve
hegemonya; sanat ve iletişim ilişkisi; yeniden aura, felsefe ve sanat
bağlamında ele alınacaktır.
In our day that the end of
history, end of art and death of socialism are declared, we need new dreams of
happiness more than ever. At this point, what is the role of art? The utopic
sense of art that produces dreams of happiness, in other words, union of art
and politics, may be evaluated over Walter Benjamin’s ‘’The Work of Art in the
Age of Technical Reproducibility’’.
After 1960s, the course of
plastic arts has changed. The inferior part of art has become politicized art
especially fort he sake of ruling the masses. And the high part of art has been
taken into the public relations activities of large corporations and serve in
that direction. Demystification, auralessness and the lack of philosophy
accompanying these has made art additionally a means of public relations and
publicity, that is to say, art strengthens the marketing, sales relations of
multinational companies.
Under the guidance of
Benjamin’s powerful article, this paper investigates the conceptions mentioned
above by means of art’s serving the political mass culture with the
collaboration of mass media or the hegemonic power of art and again art’s
serving the global capital with public relations and publicity purposes will be
discussed within the context of Benjamin’s understanding of art-aesthetics and
utopia; relationship of art and mass; mass art and hegemony; relationship of
art and communication; within the context of aura again, philosophy and art.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Review Article |
Authors | |
Publication Date | December 28, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 11 Issue: 2 |
The Journal is committed to upholding the highest standarts of publication ethics and takes all possible measures against any publication malpratices. Submitting researches by all authors mean that they assured their manuscripts are original and attest that the submitted papers represent their contributions and have not been copied or plagiarized in whole or in part from other works. All submissions will be checked by iThenticate before being sent to reviewers according to the Journal's Zero Tolerance on the Plagiarism Policy