The Ottoman Empire participated in almost uninterrupted wars in Europe, the Russian front and the Middle East from the 1877 Turkish-Russian War until 1922. Italy, which started its occupation struggle towards the end of the 19th century, was late compared to many European states in this regard. When Britain began to occupy Egypt and France to occupy Algeria and Tunisia, the Italians aimed to occupy Tripoli, the last Ottoman territory in North Africa.
This study examines how the combatants handled the military and diplomatic deadlocks that turned into the Libyan War, which resulted in the First Balkan War in 1912, when the Ottoman Empire was forced to make peace with Italy in order to avoid facing a more dangerous enemy. The Italo-Turkish War was the first armed conflict between the smaller Great Powers and led to an inexorable deterioration of the situation in the Balkans and Sarajevo. The heroism of the Ottoman Empire, whose power in the region was limited, was at a high level against the enemy, which was much superior to it in terms of both strength and weapons.
Although the resistance of soldiers and mujahideen against the Italians since the beginning of the war was successful, it was not enough to completely remove the Italians from Tripoli. Captain Mustafa Kemal, together with a few of his friends who went to Tripoli voluntarily in 1911, first reached Egypt and then with difficulty reached Tobruk and Derne, and despite all the adverse conditions, they fulfilled the duties assigned to them in the best possible way.
Osmanlı Devleti, 1877 Türk-Rus Savaşı'ndan 1922 yılına kadar Avrupa'da, Rusya cephesinde ve Ortadoğu'da neredeyse kesintisiz savaşlara katılmıştır. 19. yüzyılın sonlarına doğru işgal mücadelesine başlayan İtalya, bu konuda birçok Avrupa devletine göre geç kalmışlardı. İngiltere Mısır'ı, Fransa Cezayir ve Tunus'u işgal etmeye başladığında, İtalyanlar Kuzey Afrika'daki son Osmanlı toprağı olan Trablus'u işgal etmeyi amaçlıyorlardı.
Bu çalışma, Osmanlı İmparatorluğu'nun daha tehlikeli bir düşmanla karşı karşıya kalabilmemek için İtalya ile barış yapmak zorunda kaldığı 1912 yılında Birinci Balkan Savaşı ile sonuçlanan Libya Savaşı'na dönüşen askeri ve diplomatik çıkmazları, savaşçıların nasıl ele aldığını incelemektedir. Yaşanan İtalyan-Türk Savaşı, küçük Büyük Güçler arasındaki ilk silahlı çatışmaydı ve Balkanlar ve Saraybosna'daki durumun amansız bir şekilde kötüleşmesine yol açmıştı. Bölgede gücü sınırlı olan Osmanlı Devleti'nin, hem kuvvet hem de silah bakımından kendisinden çok daha üstün olan düşmana karşı kahramanlığı üst düzeydeydi.
Savaşın başladığı günden bu yana asker ve mücahitlerin İtalyanlara karşı gösterdiği direniş başarılı olsa da İtalyanları Trablus'tan tamamen çıkarmaya yetmemişti. Yüzbaşı Mustafa Kemal, 1911 yılında kendi isteğiyle Trablusgarp'a giden birkaç arkadaşıyla birlikte önce Mısır'a daha sonra güçlükle Tobruk ve Derne'ye ulaşmış ve tüm olumsuz koşullara rağmen kendilerine verilen görevleri en iyi şekilde yerine getirmişti.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Policy and Administration (Other) |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2024 |
Submission Date | May 29, 2024 |
Acceptance Date | December 22, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 17 Issue: 2 |
The Journal is committed to upholding the highest standarts of publication ethics and takes all possible measures against any publication malpratices. Submitting researches by all authors mean that they assured their manuscripts are original and attest that the submitted papers represent their contributions and have not been copied or plagiarized in whole or in part from other works. All submissions will be checked by iThenticate before being sent to reviewers according to the Journal's Zero Tolerance on the Plagiarism Policy