Kalem motifi, klasik edebiyatta nazik bir yere sahiptir. Klasik edebi metinlerde
böyle unsurların varlığı, şairin içinde yaşadığı dönem, şartlar ve toplumsal
yapıyla da ilişkilidir. Bu yöntemle görülüyor ki, şair adeta yuvasını yapan bir
kuş gibi, bütün edebi unsurlardan yararlanmakta ve bu şekilde eserini vücuda
getirmektedir. Kürt/Kurmanci edebiyatında Şeyh Abdurrahman Aktepî (1854-
1910) ne kadar önemli bir konuma sahip ise, onun Rewdinne’îm isimli eseri de
Kürt edebiyatının şaheserlerindendir. Nasıl ki Şeyh Abdurrahman Aktepî edebi
bir çığır açmış ve başta kendi aile efradından değerli şairlerin yetişmesine vesile
olmuşsa, Rewdinne’îm adlı eseri de Kürt edebiyatında yeni bi mesnevi anlayışı
getirmiştir. Bu eser beyit adedi itibariyle de Kürt edebiyatının en büyük mesnevilerinden birisi olarak kabul edilmektedir. Rewdinne’îm’in bu denli hacimli bir eser olması hasebiyle, şair pek çok yerde tenefüs mahiyetinde farklı motifler kullanmıştır ki bunlardan biri de kalem motifidir. Bu çalışmamızda bu eserin muhtevası içinde kalem motifini inceleyeceğiz.
Anahtar Sözcükler: Mesnevî, Rewdinne’îm, Aktepe, Şeyh Abdurrahman
Aktepî, Kalem.
Primary Language | Kr |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | October 31, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 1 Issue: 2 |