Pharmaceutical expenditures have an important proportion in health expenditures. Today, OECD countries transfer 1/5 of health expenditures to pharmaceutical expenditures on average, and this ratio is even higher in developing countries. Therefore, pharmaceutical expenditures are seen as an expenditure that needs to be controlled for countries. In this respect, the aim of this study is to examine the relationship between the number of hospital beds, physicians and nurses per 1000 people and pharmaceutical expenditures per capita. This cross-sectional study is a correlational research. In the study, secondary data of 29 Organization for Economic Co-operation and Development (OECD) countries, which have updated data, were used. Data was mainly obtained from OECD database. As a result of the analyzes, a statistically significant, positive and weak relationship was found between the number of nurses per 1000 people and pharmaceutical expenditures per capita. Considering that nurses do not have the authority to prescription, it is thought that nurses can induce non-prescription medications and this issue should be discussed separately in future studies.
İlaç harcamalarının sağlık harcamaları içerisinde önemli bir payı vardır. Bugün, OECD ülkeleri ortalama sağlık harcamalarının 1/5'ini ilaç harcamalarına ayırmaktadır ve bu oran gelişmekte olan ülkelerde daha da yüksektir. Bu nedenle, ilaç harcamaları ülkeler için kontrol edilmesi gereken bir harcama kalemi olarak görülmektedir. Bu bağlamda, bu çalışmanın amacı 1000 kişi başına düşen hastane yatağı, hekim ve hemşire sayısı ile kişi başına ilaç harcamaları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Kesitsel tipte olan bu çalışma korelasyonel bir araştırmadır. Araştırmada güncel verilerine erişilebilen 29 Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) ülkesinin ikincil verileri kullanılmıştır. Veriler OECD veri tabanından elde edilmiştir. Analizler sonucunda 1000 kişi başına düşen hemşire sayısı ile kişi başına düşen ilaç harcaması arasında istatistiksel olarak anlamlı, pozitif ve zayıf bir ilişki bulunmuştur. Hemşirelerin reçete yazma yetkisine sahip olmadığı düşünüldüğünde, hemşirelerin reçetesiz ilaçların kullanımını teşvik edebileceği ve bu konunun ileriki çalışmalarda ayrıca irdelenmesi gerektiği düşünülmektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 28, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 17 Issue: 2 |