Sexual harassment against women has many results in the economic, social, and spiritual
sense. Many of them are the damaged social image of sexually harassed woman, her
confrontation with depression, senseless fears and anxiety and loss of the financial income
due to quit job. In literature, although there have been many studies about sexual
harassment, the recent increase in cases of sexual harassment against women gives the idea
that it is necessary for further research on the subject. he aim of this study is to determine
the effects of sexual harassment cases on female sales consultants and their ways of coping.
In this study, case study method, one of the qualitative research methodology designs, was
used. 10 female sales consultants comprised the sample of the study. To determine the
views of the participants, quasi-structured interview form was utilized. The results of the
study showed that the female sales consultants had broad knowledge about the sexual
harassment, sexual harassment actions towards women in workplace were frequently seen,
the victims (or witnesses) of the sexual harassment used passive coping ways and the
sexual harassment cases gave rise to the mental and behavioral problems and decreases in
work performance in female sales consultants. All these results were discussed in relation
to relevant literature and some recommendations were given
Atman, Ü.C. (2003). Kadına Yönelik Şiddet; Cinsel Taciz / Irza Geçme. Sted Dergisi, 12, 9,
333- 335.
Bogdan, R. C. & Biklen, S. K. (1992) Qualitative Research for Education: An Introduction to
Theory and Methods. London: Allyn and Bacon Pres.
Brackenridge, D. & Fasting, K. (2004). Prevalence of sexual harassment among Norwegian
female elite athletes in relation to sport type. International Review for the Sociology
of Sport 4, 39, 373-386.
Bryman, A. (1988) Quantity and Quality in Social Research. London: Routledge Press.
Chen, W., Sun, Y., Lan, T. & Chiu, H. (2009). Incidence and Risk Factors of Workplace
Violence on Nursing Staffs Caring for Chronic Psychiatric Patients in Taiwan.
International Journal of. Environment Resources Public Health, 6, 2812-2821.
Cohen, L. & Manion, L. (1994). Research Methods in Education. (4th edition). London:
Routledge.
Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Gerni, M. (2001). İş yerinde cinsel taciz: Erzurum ili bankacılık sektörü üzerinde bir
uygulama. Ankara Üniversitesi, SBF Dergisi, 3, 56, 19- 46.
Glaser, B. & Strauss, A. (1967). Discovery of Grounded Theory. Chicago: Adline.
Gölge, Z., B. (2005) “Cinsel Travma Sonrası Oluşan Ruhsal Sorunlar”. Nöropsikiyatri Arşivi
Dergisi, 1, 42 , 19-28.
Hatch-Maillette, M. A. & Scalora, M. J. (2002). Gender, sexual harassment, workplace
violence, and risk assessment: Convergence around psychiatric staff‟s perceptions of
personal safety. Aggression and Violent Behavior, 7, 271–291.
Hattatoğlu, D. (1995). İş yerinde cinsel taciz. Disk yayınları: Ankara.
Hulin, C. L., Fitzgerald, L. F., & Drasgow, F. (1995). Organizational influences on sexual
harassment. M.Stockdale (Der.), Sexual harassment in the workplace, (pp.127-150).
Thousand Oaks, CA: Sage.
Karayel, A. (2008). Retrospektif Bir Çalışma: 2001-2005 Yılları Arasında Adana İl Emniyet
Müdürlüğüne Yansıyan Cinsel Taciz Vakalarının İncelenmesi. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana.
Mörekli, B. (2008). Konaklama İşletmelerinde Cinsel Taciz Üzerine Bir Araştırma.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ankara.
Mimaroğlu, H. & Özgen, H. (2008). Örgütlerde Güç Eşitsizlikleri ve Cinsel Taciz. Ç.Ü.
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 1, 321-334.
Oktay, A. (2001). İş yerinde cinsel taciz. Kadın Araştırmaları Dergisi, 7, 75- 89.
Özçiçek, S. (2009). İşletmelerde cinsel ve psikolojik taciz. Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstütüsü. Ankara.
Paulston, J. (2008). Metamorphosis in hospitality: A tradition of sexual harassment.
International Journal of Hospitality Management, 27, 232–240.
Sarmaşık, Ş. (2009). İş yerinde cinsel taciz algılaması ve yönetim ilişkilerine etkisi hakkında
bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü. Denizli.
Schneider, M & Phillips, S.P. (1997). A Qualitative study of sexual harassement of female
doctors by patients. Social Science of Medical 5, 45, 669-676.
Sherwyn, D. S., Kaufman, E. A. & Klausner, E. A. (2000). “Same-Sex Sexual Harassment.”
The Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, 6, 41, 75-80.
Türkiye İstatistik Kurumu (2010). Cinsel taciz ve tecavüz araştırması (http://www.tuik.gov.tr/
PreTablo.do?tb_id=4 1&ust_id=11). (Erişim Tarihi: 02.02.2012).
Türkiye İstatistik Kurumu (2011). Hanehalkı İşgücü Araştırması 2011 Kasım Dönemi
Sonuçları. (http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?tb_id=25&ust_id=8). (Erişim Tarihi:
02.02.2012).
Woods, H. R. & Kavanaugh, R. R. (1994). “Gender Discrimination and Sexual Harassment as
Experienced by Hospitality-Industry Managers.” The Cornell Hotel and Restaurant
Administration Quarterly, 35 (1), 234- 245.
Worsfold, P. & McCann, C. (2000). Supervised work experience and sexual harassment.
International Journal of Contemporary Hospitality Management, 12 (4), 249–255.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 6. Baskı.
Ankara: Seçkin Yayınları.
Yıldırım, K. (2010). Nitel Araştırmalarda Niteliği Artırma. İlköğretim Online, 9 (1), 79-92.
Avm’lerde Çalışan Kadın Satış Danışmanlarının Cinsel Tacize İlişkin Görüşleri
Year 2012,
Volume: 1 Issue: 2, 67 - 77, 19.03.2016
Kadına yönelik cinsel tacizin konomik, sosyal ve ruhsal anlamda birçok sonucu
bulunmaktadır. Cinsel tacize uğrayan kadının işinden ayrılması sonucu maddi gelirinin yok
olması, sosyal imajının zedelenmesi, depresyon, anlamsız korku ve kaygılarla baş etmek
zorunda kalması bunlardan bir kaçıdır. Literatürde cinsel taciz konusunda yapılmış birçok
çalışma olmasına rağmen, kadına yönelik cinsel taciz olaylarında son dönemde yaşanan
artış, bu konu üzerinde daha fazla araştırma yapılmasının gerekli olduğu fikrini
vermektedir. Bu araştırmanın amacı, cinsel taciz olaylarının Avm‟lerde çalışan kadın satış
danışmanları üzerindeki etkilerini ve satış danışmanlarının başa çıkma yollarını
belirlemektir. Bu çalışmada nitel araştırma metodolojisinin desenlerinden biri olan “özel
durum çalışması” kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 10 kadın çalışan
oluşturmaktadır. Katılımcıların görüşlerini belirlemek amacıyla “yarı yapılandırılmış
görüşme formu” kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular; kadınların cinsel taciz
konusunda oldukça geniş bilgiye sahip olduklarını, çalışma yaşamında kadına yönelik
cinsel taciz olaylarının çokça ortaya çıktığını, cinsel taciz mağdurlarının (uğrayan, şahit
olan) pasif başa çıkma yöntemlerini kullandıklarını ve bu olayların, kadın çalışanların hem
ruhsal ve davranışsal sorunlar yaşamasına hem de çalışma performanslarının düşmesine
neden olduğunu göstermektedir. Elde edilen bulgular ilgili literatür çerçevesinde tartışılıp,
konuya ilişkin önerilerde bulunulmuştur.
Atman, Ü.C. (2003). Kadına Yönelik Şiddet; Cinsel Taciz / Irza Geçme. Sted Dergisi, 12, 9,
333- 335.
Bogdan, R. C. & Biklen, S. K. (1992) Qualitative Research for Education: An Introduction to
Theory and Methods. London: Allyn and Bacon Pres.
Brackenridge, D. & Fasting, K. (2004). Prevalence of sexual harassment among Norwegian
female elite athletes in relation to sport type. International Review for the Sociology
of Sport 4, 39, 373-386.
Bryman, A. (1988) Quantity and Quality in Social Research. London: Routledge Press.
Chen, W., Sun, Y., Lan, T. & Chiu, H. (2009). Incidence and Risk Factors of Workplace
Violence on Nursing Staffs Caring for Chronic Psychiatric Patients in Taiwan.
International Journal of. Environment Resources Public Health, 6, 2812-2821.
Cohen, L. & Manion, L. (1994). Research Methods in Education. (4th edition). London:
Routledge.
Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
Gerni, M. (2001). İş yerinde cinsel taciz: Erzurum ili bankacılık sektörü üzerinde bir
uygulama. Ankara Üniversitesi, SBF Dergisi, 3, 56, 19- 46.
Glaser, B. & Strauss, A. (1967). Discovery of Grounded Theory. Chicago: Adline.
Gölge, Z., B. (2005) “Cinsel Travma Sonrası Oluşan Ruhsal Sorunlar”. Nöropsikiyatri Arşivi
Dergisi, 1, 42 , 19-28.
Hatch-Maillette, M. A. & Scalora, M. J. (2002). Gender, sexual harassment, workplace
violence, and risk assessment: Convergence around psychiatric staff‟s perceptions of
personal safety. Aggression and Violent Behavior, 7, 271–291.
Hattatoğlu, D. (1995). İş yerinde cinsel taciz. Disk yayınları: Ankara.
Hulin, C. L., Fitzgerald, L. F., & Drasgow, F. (1995). Organizational influences on sexual
harassment. M.Stockdale (Der.), Sexual harassment in the workplace, (pp.127-150).
Thousand Oaks, CA: Sage.
Karayel, A. (2008). Retrospektif Bir Çalışma: 2001-2005 Yılları Arasında Adana İl Emniyet
Müdürlüğüne Yansıyan Cinsel Taciz Vakalarının İncelenmesi. Yayımlanmamış
Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Adana.
Mörekli, B. (2008). Konaklama İşletmelerinde Cinsel Taciz Üzerine Bir Araştırma.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ankara.
Mimaroğlu, H. & Özgen, H. (2008). Örgütlerde Güç Eşitsizlikleri ve Cinsel Taciz. Ç.Ü.
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 1, 321-334.
Oktay, A. (2001). İş yerinde cinsel taciz. Kadın Araştırmaları Dergisi, 7, 75- 89.
Özçiçek, S. (2009). İşletmelerde cinsel ve psikolojik taciz. Yayımlanmamış Yüksek Lisans
Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstütüsü. Ankara.
Paulston, J. (2008). Metamorphosis in hospitality: A tradition of sexual harassment.
International Journal of Hospitality Management, 27, 232–240.
Sarmaşık, Ş. (2009). İş yerinde cinsel taciz algılaması ve yönetim ilişkilerine etkisi hakkında
bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü. Denizli.
Schneider, M & Phillips, S.P. (1997). A Qualitative study of sexual harassement of female
doctors by patients. Social Science of Medical 5, 45, 669-676.
Sherwyn, D. S., Kaufman, E. A. & Klausner, E. A. (2000). “Same-Sex Sexual Harassment.”
The Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, 6, 41, 75-80.
Türkiye İstatistik Kurumu (2010). Cinsel taciz ve tecavüz araştırması (http://www.tuik.gov.tr/
PreTablo.do?tb_id=4 1&ust_id=11). (Erişim Tarihi: 02.02.2012).
Türkiye İstatistik Kurumu (2011). Hanehalkı İşgücü Araştırması 2011 Kasım Dönemi
Sonuçları. (http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?tb_id=25&ust_id=8). (Erişim Tarihi:
02.02.2012).
Woods, H. R. & Kavanaugh, R. R. (1994). “Gender Discrimination and Sexual Harassment as
Experienced by Hospitality-Industry Managers.” The Cornell Hotel and Restaurant
Administration Quarterly, 35 (1), 234- 245.
Worsfold, P. & McCann, C. (2000). Supervised work experience and sexual harassment.
International Journal of Contemporary Hospitality Management, 12 (4), 249–255.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 6. Baskı.
Ankara: Seçkin Yayınları.
Yıldırım, K. (2010). Nitel Araştırmalarda Niteliği Artırma. İlköğretim Online, 9 (1), 79-92.
Şahin, M., Aydın, B., & Sarı, S. (2016). Views of Sales Consultances Working in the Shopping Centers on Sexual Harrasmend. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 1(2), 67-77.