Objective: This research was performed to figure out eating attitudes of students, self- efficacy and factors that influence it.
Method: This descriptive research was conducted with 525 university students. The data were collected with an identifier form, eating attitude test (EAT-40) and self- efficacy scale. In order to evaluate data, descriptive statistics, chi-square analysis, Mann-Whitney U test, Spearman correlation analysis and logistic regression analysis were used.
Results: The mean score of the EAT-40 was 17.91±11.10. There was a statistically significant difference (z=-2.39, p=0.01) between the mean EAT-40 score of female students (18.67±11.30) and male students (16.79±10.73). The rate of students with EAT-40 score over 30 were found as 7.1% in the 18- 19 age group, 10.9% in the 20- 21 age group and 17.6% in the 22-24 age group (x²=7.732; p<0.05). The eating disorder risk of the over weight and obese students was two times more than the students with normal weight, while the eating disorder risk of the weak students was 2.9 times lower than the students with normal weight. There was no difference between the mean self-efficacy score of the ones whose EAT-40 score was over 30 and under 30.
Conclusions: The students being overweight and obese, being not happy about their weights, being on a diet and stating that their nutrition would be affected in case of stress were found at risk in terms of the eating disorder.
Amaç: Bu araştırma üniversite öğrencilerinde yeme tutumu, öz-etkililik ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapıldı.
Yöntem: Bu tanımlayıcı araştırma 525 üniversite öğrencisi ile yürütüldü. Veriler tanıtıcı form, yeme tutumu testi (YTT-40) ve öz-etkililik-yeterlik ölçeği ile toplandı. Verilerin değerlendirmesinde, tanımlayıcı istatistikler, ki-kare analizi, Mann-Whitney U testi, Spearman korelasyon analizi ve lojistik regresyon analizi kullanıldı.
Bulgular: Öğrencilerin YTT-40 puan ortalaması 17.91±11.10’idi. Kız öğrencilerin YTT puan ortalaması (18.67±11.30) erkek öğrencilerden (16.79±10.73) istatistiksel olarak anlamlı yüksekti (z=-2.39, p=0.01). YTT puanı 30’un üstünde olan öğrenci oranı 18-19 yaş grubunda %7.1, 20-21 yaş grubunda %10.9, 22-24 yaş grubunda ise %17.6 olarak bulundu (x²=7.732; p<0.05). Yeme bozukluğu riski, aşırı kilolu / obez olan öğrencilerde normal kilolu olanlara göre 2 kat daha fazla, zayıf olanlarda ise normal kilolu öğrencilere göre 2.9 kat daha düşük bulundu. YTT puanı 30, 30’un üstünde ve altında olanların öz-etkililik puan ortalamaları arasında fark bulunmadı.
Sonuç: Aşırı kilolu / obez olanlar, vücut ağırlığından memnun olmayanlar, diyet yapanlar ve stres durumunda beslenmesinin etkileneceğini belirten öğrenciler yeme bozuklukları açısından riskli bulundu.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | October 1, 2015 |
Submission Date | October 1, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 5 Issue: 2 |