Botulinum Toksin A'nın İntraartiküler Enjeksiyonlarının Deneysel Temporomandibular Eklem Osteoartrit Modelleri Üzerine Etkileri

Year 2018, Volume: 8 Issue: 1, 9 - 13, 15.03.2018

Mehmet Yaltırık , Alen Palancıoğlu Karolin Yanar Cevat Tuğrul Turgut Bilge Bilgiç

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, deneysel olarak indüklenen osteoartrit (OA)

ile temporomandibular eklemin (TME) değişikliklerini ve histopatolojik ve

biyokimyasal yöntemlerle botulinum toksin A'nın (BTX-A) etkinliğini araştırmaktır.

Yöntemler: Bu çalışmada 8 ila 10 haftalık Sprague dawley fareleri kullanılmıştır.

TME osteoartritini indüklemek için iki deney grubuna iki taraflı olarak

intraartiküler monosodyum iyodoasetat (MIA) solüsyonu enjekte edilmiştir.

İntraartiküler enjeksiyon ile travmanın etkisini araştırmak için sağlıklı kontrol

grubunun TME'sine steril %0,9'luk NaCl solüsyonu ikili olarak enjekte

edilmiştir. Deneysel osteoartritin gelişimi 4 hafta sürdü ve kan örnekleri

MIA grubundan elde edildi ve indüklenen osteoartrit varlığını ispatlamak

için incelendi. OA, BTX A ile 8 sıçanı indüklemiştir. OA ile indüklenen bir

başka sıçan kontrol grubu olarak sınıflandırılmış ve bilateral eklem içi %0,9

NaCl solüsyonu enjekte edilmiştir. Tüm numuneler, tedaviden 6 hafta sonra

sakrifiye edilmiştir. Kan örnekleri ve TMJ örneği tüm sıçanlardan hasat edildi

ve histopatolojik ve biyokimyasal olarak incelenmiştir.

Bulgular: Gruplar. BTX-A ve %0,9 NaCl çözelti grupları, tedavi edilmemiş MIA

grubuna kıyasla bir miktar iyileşme gösterdi, ancak istatistiksel olarak anlamlı

değildir. %0.9 NaCl solüsyonu enjekte edilen sağlıklı grupta travma belirtisi yoktur.

Patolojik bulgular aynı zamanda biyokimyasal sonuçlar ile de uyumluydu.

Sonuç: BTX-A, OA tedavisinde başarılı değildi ve özellikle de intraartiküler

kullanıldığında uygun bir seçim değildir.

The Effects of Intra-Articular Injections of Botulinum Toxin A on Experimentally Temporomandibular Joint Osteoarthritis Models

Abstract

Objective: The aim of this study is to investigate the changes of temporomandibular

joint (TMJ) by experimentally induced osteoarthritis (OA) and

the effectiveness of botulinum toxin A (BTX-A) treatment via histopathological

and biochemical methods.

Methods: Sprague-Dawley rats, aged 8 to 10 weeks, were used in this

study. Intra-articular monosodium iodoacetate (MIA) solution was injected

bilaterally into two experimental groups to induce TMJ osteoarthritis.

Sterile 0.9% NaCl solution was injected to TMJ of healthy control group bilaterally

to investigate the effect of trauma by intra-articular injection. Development

of experimental osteoarthritis took 4 weeks, and blood samples

were harvested from MIA group and examined to prove the presence of

induced osteoarthritis. OA-induced eight rats with BTX-A. Another OA-induced

eight rats were classified as a control group and intra-articular 0.9%

NaCl solution was injected bilaterally. All samples were sacrificed 6 weeks

after treatment. Blood samples and specimen of TMJ were harvested from

all rats and examined histopathologically and biochemically.

Results: BTX-A and 0.9% NaCl solution groups showed some improvement

compared with untreated MIA group but it was not statistically significant.

There was no sign of trauma in 0.9% NaCl solution-injected healthy group.

Pathological findings were also consistent with the biochemical results.

Conclusion: BTX-A was not successful at treatment of OA and is not a proper

selection especially when used intra-articularly.

Keywords

Temporomandibular eklem, osteoartrit, botulinum toksini, monosodyum iyodoasetat

References

• Badel T, Ćimić S, Munitić M, Zadravec D, Kes VB, Šimunković SK. Clinical view of the temporomandibular joint disorder. Acta Clin Croat 2014; 53: 462-70.