Yüzyıllar boyunca Klasik Arkeoloji’nin en önemli tartışma konularından biri “Yunan Tapınağı’nın kökeni/kökenleri” olmuştur. Bu makalede Yunan tapınağının kökenleri üzerine yapılmış tartışmalardan da bahsedilmektedir. Ancak temel yönelim, “Yunan Tapınağı’nın” ne olduğuna yöneliktir. Tapınak nedir? Tapınakta ne yapılır? sorularından yola çıkarak “Yunan Tapınağı” olarak isimlendirilmiş yapı nedir, nerede konumlandırılmıştır? Tapınım fiilinin ne kadarını karşılar? sorularını türetmekte ve verilmesi güç bir cevap aramaktadır. Bu çerçevede “naos”, “peribolos”, “temenos” ve “bomos” terimlerinin kökenleri, anlamları ve bu anlamların zihinlerimizde oluşturdukları hiyerarşilerin üretiliş şekilleri metnin yapısına önemli “ek”ler olurlar. Çok tanrılı ve tek Tanrılı dinlerin tapınım ritüelleri ve bu ritüellerin gerçekleştirildiği kutsal yapılar arasındaki “fark”, mimarinin metaforik yapısına verilmiş anlamlar üzerinde de büyük bir rol oynamaktadır. Anlamsal kurgular arasındaki dönüşüm, mimarinin dördüncü boyutu olarak tanımlanmış “zaman”ın bağlayıcılığı ile bir arada tutulabilmektedir. Temenos, başlangıçtan itibaren tapınımın en temel öğesidir. Peribolos, kutsal alanın çerçevesini çizen duvardır. Fiziksel bir duvar olmanın çok ötesindedir. Kavramsal bir çerçeve olarak binyılların hiyerarşisini temsil eder. Bomos, tapınımın yapıldığı yerin, kanın ve yakarışın bizzat kendisidir. Her üçü de kutsallığın ve tapınımın öğeleridir. Bu durumda “naos” nedir? Ne zaman ortaya çıkar? Yunan Mimarisinin en özenilen yapısı olmasının yanı sıra kutsallığı ve tapınımı tek başına temsil edeceği noktaya nasıl gelir? Bu tekilliği günümüze değin uzanan nasıl bir geleneğe dönüştürür?
One of the most significant subjects questions of debate in Classical Archaeology has been “origin s of Greek Temple” for many centuries. Debates on origins of Greek Temple are mentioned in this article as well. However the basic tendency is about what “Greek Temple” is. On the basis of the questions of 'What is temple?' 'What is done in a temple?'; the questions of 'What is the structure named “Greek Temple”?', 'Where is it positioned?' 'How much does it correspond to the verb of worshiping?' are derived and a difficult answer is sought for. Within this framework, origins, meanings of the terms of “naos”, “peribolos”, “temenos” and “bomos” and the manner of producing the hierarchies created by those meanings in our minds become significant "additions" to the structure of the text. Worshipping rituals of polytheistic religions and monotheistic religions and the "difference" between the holy structures realized by those rituals have great role on the meanings given to the metaphoric structure of architecture. Transformation between semantic fictions can be kept together with cohesiveness of "time" defined as the fourth dimension of architecture. Temenos has been the most fundamental element of worshipping from the beginning. Peribolos is the wall lining the framework of sacred area. It is much beyond being a physical wall. It represents hierarchy of millennia as a conceptual framework. Bomos is the place of worshipping, blood and prayer itself. All three are elements of divinity and worshipping. So, what is “naos”? When is it revealed? How does it come to the point where it would represent divinity and worshipping alone in addition to being the most aspired structure of
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Issue: 14 |