For Medieval Christians who fell
under the Islamic rule, the process of adopting Arabic as the literary language
took place in the span of three hundred years from the 8th to the 11th century.
Christians who wrote in Arabic showed different approaches towards using the
language. This article studies whether those Christian authors were aware of
the connection between the Arabic language and Islam during this process and
how this awareness influenced their attitudes. Their writings show that some
authors were conscious of the link between Islam and the Arabic language and
this had an impact on their use of the language.
Fetihler neticesinde Ortaçağ’da İslam egemenliği altına giren Hıristiyan
grupların Arapça’yı yazı dili olarak benimsemeleri 8. yüzyıl’dan 11. yüzyıla
kadar süren yaklaşık üç asırlık bir süreyi kapsamaktadır. Bu süreçte Arapça
eserler veren Hıristiyan yazarlar dili kullanma açısından farklı yaklaşımlar
sergilediler. Bu makale Hıristiyan yazarların Arapça’yı yazı dili olarak
benimseme sürecinde bu dilin İslam dini ile olan bağlantısının farkında olup
olmadıklarını ve bu farkındalığın Arapça’yı benimseme noktasında gösterdikleri
yaklaşımlar üzerinde ne denli belirleyici olduğunu değerlendirmeyi
amaçlamaktadır. Eserler incelendiğinde
bu farkındalığın bazı Hıristiyan yazarların Arapça’ya olan yaklaşımlarını
etkilediği görülmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | March 27, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 14 |