Integration of Ottoman Baths with Contemporary Cultural Functions: The Case of the Zeyrek Tiled Bath and Museum

Year 2025, Volume: 6 Issue: 2, 78 - 91

Zeynep Tanrıverdi

https://doi.org/10.58598/cuhes.1659931

Abstract

Historical baths are significant architectural complexes that embody both tangible and intangible cultural heritage through their architecture, construction methods, and various social, economic, and cultural dimensions. Over time, the physical and functional deterioration of these structures threatens their long-term conservation. Today, conservation strategies for these historic buildings generally begin by preserving their original functions or those closely resembling them. Subsequently, they may be enhanced with additional functions to adapt to modern needs, or with new functions. This article examines the conservation of the original function and architectural identity of traditional baths, which have historically served as spaces for cleanliness, health, and social interaction, alongside their integration with contemporary cultural functions and design approaches to enhance their sustainability. This study evaluates the Zeyrek Tile Bath and Museum, which reopened in 2023 following nearly 13 years of restoration. The project includes the addition of a new museum building and open exhibition spaces that adopt a modern design approach while preserving the original bath structure. The study argues that integrating new cultural functions aligned with contemporary needs, while conserving the site’s original identity, can enhance its environmental, social and economic sustainability, as well as support the transmission of this cultural heritage to future generations.

Keywords

Cultural Heritage , Conservation , Ottoman Baths , Zeyrek Tiled Bath and Museum

Thanks

The author would like to thank the Zeyrek Tiled Bath Museum manager, staff and bath employees for their support.

References

• Yegül, F.K. (2011). Roma Dünyasında Yıkanma, Koç Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Taşçıoğlu, T. (1998). Türk Hamamı. (Yayına Hazırlayan: Pasiner, A.), Unilever Yayınevi, İstanbul.
• Kuban, D. (2007). Osmanlı Mimarisi, YEM Yayın, 134, İstanbul.
• Yegül, F.K. (2006). Antik Çağda Hamamlar ve Yıkanma, Homer Kitabevi ve Yayıncılık, İstanbul.
• Tohme, L. (2011). Balneum ile Hamam Arasında: Emevi Suriyesi’nde Hamam Kompleksleri, İstanbul, 85-95; Derleyen: Ergin, N. (2012). Anadolu Medeniyetlerinde Hamam Kültürü, Koç Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• Ünver, S. (1973). Türk Hamamı, TTOK Belleten, 37(145), 87–94.
• Eyice, S. (1997). Hamam, Türkiye Diyanet Vaakfı İslam Ansiklopedisi, Cilt 15, 402–430.
• Aru, K. A. (1949). Türk Hamamları Etüdü, İTÜ Mimarlık Fakültesi, İstanbul.
• Önge, Y. (1978). Eski Türk Hamamlarında Aydınlatma, Vakıflar Dergisi XII, 115–130.
• Aydın, A. (2008). Acoustical Characteristics of Historical Turkish Baths, Master’s thesis, METU, Ankara, Türkiye.
• White, C. (1846). İstanbul’da Üç Yıl, c.3 Henry Colburn, Londra, 296–314.
• Kaçmaz, E. (2020). Turkish baths and their functions as represented in the memoirs of Westerners, Rumelide Journal of Language and Literatur Studies (20), 616–625 https://doi.org/10.29000/rumelide.792261.
• Sargın, S., Belge, R. (2017). Kültürel Mirasın Korunması ve Turizm Amaçlı Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma: Tarihi İstanbul Hamamları.
• Yegül, F.K. (2009). Anadolu Su Kültürü: Türk Hamamları ve Yıkanma Geleneğinin Kökleri ve Geleceği, Anatolia, 35(6), 99–118. https://doi.org/10.1501/andl_0000000368.
• Çelik E. (2018). The spatial interpreatation of Turkish baths and contemporary interpretation of today, (in Turkish with an abstract in English) Master’s thesis, İstanbul Ticaret University, İstanbul.
• Cebioğlu, G. (2013). A study on the re-use of 16 th century turkish baths: Ağa Hamamı-Samatya, Ortaköy Hamam-Beşiktaş, Büyük Yeşil Direkli Hamam-Üsküdar. (in Turkish with an abstract in English) Master’s thesis, Maltepe University İstanbul.
• Zarbakhsh, F. (2016). Process of adaptive reuse in historic bathhouses case studt: Selected bathhouses from İran and Turkey, (in Turkish with an abstract in English) Master’s thesis, Hacettepe University, Ankara.
• Demirdal, M. (2014). Mimar Sinan Baths that have undergone a change of function in Istanbul: The example of the Ortaköy bath, (in Turkish with an abstract in English) Master’s thesis, Bahçeşehir University, İstanbul.
• Mangaroska, V. (2021). Incorporation of Cultural Functions in Architectural Adaptation from Traditional Historic Buildings into Art Galleries in Skopje, N. Macedonia, IBU International Journal of Technical and Natural Sciences 2, 1–9.
• Karataş, L., Alptekin, A., & Yakar, M. (2022). Restitution suggestion for Mardin TatlıDede Mansion. Advanced Engineering Days (AED), 4, 61-63..
• Şen, Y. (2008). 15th-17th century in Istanbul into the architecture (in Turkish with an abstract in English) Master’s thesis, Haliç University, İstanbul.
• Tanman, B. (2023). Çinili Hamam’ın Mimari ve Süsleme Özellikleri. (editörler: Özbay, A., & Şengözer, A.), Barbaros’un Çinili Hamamı Sinan’dan Bir Başyapıt içinde, (129-163). Marmara Group, İstanbul.
• Pervititch, J. (2000). Çeviren Kılıç, Z. Sigorta Haritalarında İstanbul, Istanbul in the insurance maps of Jacques Pervititch, Axa Oyak Yayınları, İstanbul.
• Önge, Y. (1988). Anadolu Türk Hamamları Hakkında Genel Bilgiler ve Mimar Koca Sinan'ın İnşa Ettiği Hamamlar. Mimarbaşı Koca Sinan: Yaşadığı Çağ ve Eserleri 1–2, (1): 403–412.
• Atlı, S. (1990). A research of the Baths Mimar Sinan’s Period, (in Turkish with an abstract in English) Master’s thesis, Mimar Sinan Fine Arts University, İstanbul.
• Sözen, M. (1975). Türk Mimarisinin Gelişimi ve Mimar Sinan. İstanbul.
• Elbirlik Kayhan, B. (2023). Osmanlı İstanbul’unda Hamam Kültürü ve Çinili Hamam’ın Önemi. (editörler: Özbay, A., & Şengözer, A.), Barbaros’un Çinili Hamamı Sinan’dan Bir Başyapıt içinde, (77-111). Marmara Group, İstanbul.
• Kabaoğlu, C. (2023). Çinili Hamam Projesi: Bir Mimari Koruma Hikayesi. (editörler: Özbay, A., & Şengözer, A.), Barbaros’un Çinili Hamamı Sinan’dan Bir Başyapıt içinde (227-277). Marmara Group, İstanbul.
• Kuran, T. (Ed). (2012). Mahkeme Kayıtları Işığında 17. Yüzyıl İstanbul’unda Sosyo-Ekonomik Yaşam. Cilt 5,7,8-Vakıflar. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Sebah & Joailler, (1899). Digital images courtesy of the Getty’s Open Content Program.
• Gluck, H. (1927). “İslam Hamamının Menşe ve Tekâmülü”, Türk Yurdu 5, (27), 269–279.
• The German Archaeological Institute-DAI photo archive, 1960. httpps://www.dainst.blog/daistanbul_blog/an-archive-within-an-archive-tr/ (accessed 19 February 2925)
• Stanley, T. (2023). Çinili Hamam’dan Victoria ve Albert Müzesi’ne Çinilerin Yolculuğu. (editörler: Özbay, A., & Şengözer, A.), Barbaros’un Çinili Hamamı Sinan’dan Bir Başyapıt içinde, (291-307). Marmara Group, İstanbul.
• Yenişehirlioğlu, F. (2023). Çinili Hamam’ın Çinileri ve Süsleme Özellikleri. (editörler: Özbay, A., & Şengözer, A.), Barbaros’un Çinili Hamamı Sinan’dan Bir Başyapıt içinde, (177-204). Marmara Group, İstanbul.
• Suyolcu, Y. (2023). Barbaros’un İstanbul’daki Çinili Hamamı ve Çinilerinin Restorasyonu, Barbaros’un Çinili Hamamı. (editörler: Özbay, A., & Şengözer, A.),Sinan’dan Bir Başyapıt içinde, (39-57). Marmara Group, İstanbul.
• İpekçi, E. (2016). Plaster Characteristics of Çinili Hamam Built by Mimar Sinan in İstanbul, Master’s thesis, İzmir Institute of Technology, İzmir.
• Ekim, Z. E. (2022). Restorasyon Sonucu Ortaya Çıkan Zeyrek Çinili Hamam Kalemişleri, FSM İlmî Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 19: 421–440. https://doi.org/10.16947/fsmiz.1136522
• Ödekan, A. (2015). İstanbul, Fatihi Zeyrek Çinili Hamam, Koruma-Onarım ve Sağlıklaştırma Projesi, Sanat Tarihi Araştırmaları Raporu.
• Foster, G. (2020). Circular Economy Strategies For Adaptive Reuse of Cultural Heritage Buildings to Reduce Environmental Impacts. Resources, Conservation and Recycling, 152 (104507).
• Labadi, S., Giliberto, F., Rosetti, I., Shetabi, L., Yildirim, E. (2021). Heritage and The Sustainable Development Goals: Policy Guidance For Heritage And Development Actors. ICOMOS, Paris, 69.