EVALUATION of PROFESSIONAL PRACTICE COURSE of HIGHER EDUCATION INSTITUTIONS THAT GIVING GASTRONOMY TEACHING

Yıl 2018, Sayı: 3, 1 - 9, 01.04.2018

Ümit Çarbuğa Mücahit Aydın Ümit Sormaz Mustafa Yılmaz

Öz

Vocational training, whose main objective is to give employees the required qualification by increasing their knowledge and skills, as well as in another profession, provides practical training both formal and informal education also for the tourism sector in the giving sector employees the knowledge and skills required by industry sector. Vocational training, as in many countries in the World also in our country, is made on the basis of practical training basis in order to give individuals the ability that is able to meet the expectations of the sectors. For gastronomy sector, defined as especially; "The art of cooking", "good food curiosity" and "kitchen culture", Vocational training is making important contributions to country’s economy and growth in the tourism sector as making employees more efficient for the purpose of develop the skilled workforce that have knowledge and skills needed. This study aims to compare and evaluate the efficiency of practical vocational courses in gastronomy and culinary art section in universities as a higher educational program in our country, with the programs implemented in different countries. For this purpose, our country has made a comparison of gastronomy and culinary arts section of programs with different countries, with random sampling method selected by the practical course of implementing the program on public screening model programs. In accordance with the data obtained, proposals were made to develop and improve the courses of gastronomy and the culinary arts sections

Anahtar Kelimeler

Education, Vocational Training, Tourism, Gastronomy and Culinary Arts

GASTRONOMİ EĞİTİMİ VEREN YÜKSEKÖĞRETİM KURUMLARININ UYGULAMALI MESLEK DERSLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Öz

Temel amacı insanların bilgi ve becerilerini arttırarak çalışanlara istenilen yeterliliği kazandırmak olan mesleki eğitim, diğer meslek dallarında olduğu gibi bir hizmet kolu olan turizm sektörü için de sektörün gerektirdiği bilgi ve beceriyi sektör çalışanlarına kazandırmada uygulamalı eğitimleri hem örgün eğitim hem de yaygın eğitim ile sağlar. Dünyanın pek çok ülkesinde olduğu gibi ülkemizde de mesleki eğitim, bireylere sektörün beklentisini karşılayabilecek yeterliliği kazandırmak amacıyla uygulamalı eğitim esasına dayanılarak yapılmaktadır. Özellikle; “yemek pişirme sanatı”, “iyi yemek merakı” ve “mutfak kültürü” olarak ta tanımlanan gastronomi sektörü için mesleki eğitim, ihtiyaç duyduğu bilgi ve beceriye sahip nitelikli işgücünü geliştirmek amacıyla çalışanları daha verimli kılarak turizm sektörü içinde büyümeye ve ülkenin ekonomisinin değer kazanmasına önemli katkılarda bulunmaktadır. Bu çalışma; ülkemizde yükseköğrenim programı olarak üniversitelerde eğitim veren gastronomi ve mutfak sanatları bölümlerinin ders programlarında yer alan uygulamalı mesleki derslerin, farklı ülkelerde uygulanan programlar ile karşılaştırılması ve yeterliliğinin değerlendirilmesini amaçlamaktadır. Bu amaçla, ülkemiz gastronomi ve mutfak sanatları bölümü ile farklı ülkelerin programları arasından rasgele örneklem yöntemi ile seçilen programlar üzerinde genel tarama modeli uygulanarak programların uygulamalı derslerinin karşılaştırılması yapılmıştır. Elde edilen veriler doğrultusunda, gastronomi ve mutfak sanatları bölümlerinin ders programlarının geliştirilmesi ve iyileştirilmesi amacıyla önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Mesleki Eğitim, Turizm, Gastronomi ve Mutfak Sanatları

Kaynakça

• Bober, P. (1999). Art, culture, and cuisine: Ancient and medieval gastronomy, Chicago: University Chicago Press Ltd.
• Cheng, M., Ogbeide, G,O., ve Hamouz, F.L. (2011). The development of culinary arts and food science into a new academic discipline-culionology, Journal of Culinary Science & Technology, 9(1), 17- 26.
• Harrington, R.J., Mandabach, K.H., VanLeeuwen, D. ve Thibodeaux, W. (2005). A multi-lens framework explaining structural differences across foodservice and culinary education, International Journal of Hospitality Management, 24(2), 195-218.
• Horng, J. ve Lee, Y. (2009). What environmental factors influence creative culinary studies?, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 21(1), 100-117.
• Howkins, J. (2002). The creative economy: How people make money from ideas, London: Penguin Books Ltd.
• Huisman, D. (1992). Estetik, İstanbul: İletişim Yayınlar.
• Montagnè, P. (1977). New larousse gastronomique: The World's greatest cookery reference book, Middlesex: Hamlyn Publishing Group Ltd.
• Navarro, V., Serrano, G., Lasa, D., Aduriz, A.L. ve Ayo, J. (2012). Cooking and nutritional science: Gastronomy goes further, International Journal of Gastronomy and Food Science, 1(1), 37–45.
• Ozilgen, S. (2010). Application of failure mode and effect analysis model to foodservice systems operated by chefs in practice and by from a culinary school in Turkey, Journal of Consumer Protection and Food Safety, 5(3), 333-343.
• Öney, H. (2016). Gastronomi eğitimi üzerine bir değerlendirme, Selçuk Üniversitesi Sosyal Biimlerl Enstitüsü Degesisi, (35), 193-203.
• Pedersen, L. B. (2012). Creativity in gastronomy, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Copenhagen Business School, Department of Management, Copenhagen.
• Bober, P. (1999). Art, culture, and cuisine: Ancient and medieval gastronomy. Chicago: University Chicago Press Ltd.
• Cheng, M., Ogbeide, G,O., ve Hamouz, F.L. (2011). The development of culinary arts and food science into a new academic discipline-culionology, Journal of Culinary Science & Technology 9(1), 17- 26.
• Harrington, R.J., Mandabach, K.H., VanLeeuwen, D. ve Thibodeaux, W. (2005). A multi-lens framework explaining structural differences across foodservice and culinary education, International Journal of Hospitality Management, 24(2), 195-218.
• Horng, J. ve Lee, Y. (2009). What environmental factors influence creative culinary studies?, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 21(1), 100-117.
• Howkins, J. (2002). The creative economy: How people make money from ideas, London: Penguin Books Ltd.
• Huisman, D. (1992). Estetik, İstanbul: İletişim Yayınlar.
• Montagnè, P. (1977). New larousse gastronomique: The World's greatest cookery reference book, Middlesex: Hamlyn Publishing Group Ltd.
• Navarro, V., Serrano, G., Lasa, D., Aduriz, A.L. ve Ayo, J. (2012). Cooking and nutritional science: Gastronomy goes further, International Journal of Gastronomy and Food Science, 1(1), 37–45.
• Ozilgen, S. (2010). Application of failure mode and effect analysis model to foodservice systems operated by chefs in practice and by from a culinary school in Turkey, Journal of Consumer Protection and Food Safety, 5(3), 333-343.
• Öney, H. (2016). Gastronomi eğitimi üzerine bir değerlendirme, Selçuk Üniversitesi Sosyal Biimlerl Enstitüsü Degesisi, (35), 193-203.
• Pedersen, L. B. (2012). Creativity in gastronomy, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Copenhagen Business School, Department of Management, Copenhagen.
• Piqueras-Fiszman, B., Varela, P. ve Fiszman, S. (2013). How does the science of physical and sensory properties contribute to gastronomy and culinary art?, Journal of Culinary Science & Technology, 11(1), 96-109.
• Santich, B. (2007). The study of gastronomy: A catalyst cultural understanding, The International Journal of the Humanities, 5(6), 53-58.
• Sarıoğlan, M. (2014 ). A Theoretical Research on the Constraints of Development of Gastronomy Education in Turkey . Procedia - Social and Behavioral Sciences 116, 260 – 264 .
• Sevim, B. ve Görkem, O. (2015). Gastronomi ve aşçılık programlarında gıda güvenliği donanım altyapısının değerlendirilmesi, Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 7(1), 59-67. URL1. (2017).
• http://www.osym.gov.tr/TR,12454/2016-osys-yuksekogretim-programlari-ve
• kontenjanlari-kilavuzu.html.
• Zahari , M.S.M., Jalis, M.H., Zulfifly, M.I., Radzi, S.M. ve Othman, Z. (2009). Gastronomy: An opportunity for Malaysian culinary educators, International Education Studies, (2)2, 66-71.