Research Article
BibTex RIS Cite

Distribution of Gender According to the Age Groups in Turkish Republic of Northern Cyprus

Year 2019, Volume: 20 Issue: 44, 67 - 82, 20.03.2020

Abstract

Distribution of the population in gender and age groups is one of the most important demographic changes in Northern Cyprus. Monitoring the patterns of these groups is vital in determining national planning programs and addressing the needs. Fertility rate and migration are important factors on age and gender structure. Distribution of the population in gender and age groups in Northern Cyprus is quite different from natural parameters, especially for the active population. Northern Cyprus is both losing and gaining population through immigration. Men are in the majority of new population groups in developing countries. In contrast, men are also in the majority in countries that receive a high percentage of immigrants, where natural trends are not followed in population. Northern Cyprus is an example, and the percentage of men population is higher than usual. This character of the population lead to problems in the provision of public administration services and employment in Northern Cyprus. In this regard, it is inevitable for the government to administer selection regulations in migration policies. On the other hand, findings reveal that the average age is getting higher and women have a higher life expectancy in contrast with the trend in active population. Moreover, one of the most critical factors in population in Northern Cyprus is the increase in life expectancy. This issue is related with affect of health variables on economic development index. However, more studies are needed on the sociological features of the urban and rural population concerning these changes. Considering the different needs of the urban and rural population and age and gender groups; health services for elderly, infrastructure for sheltering, and administration of social programs are required.

References

  • Avcı, S. (2014). Türkiye'de 65 ve Üzeri Yaştaki Nüfusun Gelişimi İle Mekansal Dağılışı. TÜCAUM VIII. Coğrafya Sempozyumu, 23-24 Ekim 2014, Bildiriler Kitabı, 299-308.
  • Bayın, G. (2016). Doğuşta ve İleri Yaşta Beklenen Yaşam Süresine Etki Eden Faktörlerin Belirlenmesi. Türk Aile Hekimliği Dergisi(20-3), 93-103.
  • Bozbeyoğlu, A. Ç., & Tılıç, H. R. (2011). Türkiye'de Değişen Nüfus Bilgi Sisteminin Kamu Yönetimine Katılan ve Kamu Hizmetlerinden Faydalanan Vadandaşla İlişkisi. Amme İdaresi Dergisi, 44(1), 89-112.
  • Canatan, K. (2013). Avrupa Toplumlarının Göç Algıları ve Tutumları: Sosyolojik Bir Yaklaşım. Sosyoloji Dergisi, 3. Dizi(2013/2), 317-332.
  • Çiftçi, M. (2008). Kalkınma Göstergesi Olarak Ortalama Yaşam Beklentisine Göre Türkiye'nin AB İçindeki Konumu: Kriterler ve Çok Değişkenli İstatistik Uygulamaları. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi(7), 51-87.
  • Çuhadar, S. G., & Lordoğlu, K. (2016). Demografik Dönüşüm Sürecinde Türkiye'de Yaşlanma ve Sorunlar. İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi(54), 63-80.
  • DPT. (2001). Nüfus, Demografi Yapısı, Göç Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.
  • KKTC. (2018). İstatistik Yıllığı 2017. Lefkoşa: Başbakanlık Devlet Planlama Örgütü İstatistik ve Araştırma Dairesi, DPO-ISTY-2018-42.
  • Kocakuşak, S. (2007). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde Nüfus Artışı. 6. Uluslararası Kıbrıs Araştırmaları Kongresi, 367-382.
  • Mandıracıoğlu, A. (2010). Dünyada ve Türkiye'de Yaşlıların Demografik Özellikleri. Ege Tıp Dergisi/ Ege Journal of Medicine(49-3), 49-45.
  • Özdemir, O., Ocaktan, E., & Kanyılmaz, D. (2005). Toplumlarda Cinsiyet Oranları ve Etkilediği Düşünülen Faktörler. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecbuası(58), 180-188.
  • Özgür, E. (1999). Türkiye Nüfusunun Yaş Yapısı. Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası ve Araştırma Merkezi Dergisi(7), 159-174.
  • Sağır, M., Sağır, B. K., Özer, İ., & Güleç, E. (2015). Neolitikten Günümüze Eski Anadolu Topraklarında Yaşam Uzunluğu. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Bilimleri Enstitüsü, Türkiye Dördüncü Nüfusbilim Konferansı, Tebliğ Metinleri Kitabı, 5-6 Kasım, 285-295.
  • Sazak, Ş. (2004). Türkiye'de Bölgelere Göre Nüfusun Yaş Gruplarına Dağılımı. Trakya Üniversitesi Bilimsel Araştırma Degisi, Seri B(Fen.Bil. 5-2), 187-198.
  • Teker, D., Teker, S., & Sönmez, M. (2012). Ekonomik Değişkenlerin Kadın ve Erkeğin Yaşam Süresine Etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi(4/3), 118-126.
  • TUİK. (2019, 6 10). Türkiye İstatistik Kurumu. Retrieved from e-devlet, tuik.gov.tr: http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist Tümertekin, E. (1994). Beşeri Coğrafyaya Giriş. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yay. No: 3819, Edebiyat Fak. Yay. No: 246.
  • UN. (2002). Report of the Second World Assembly on Ageing, 8-12 April, 2002. UN, Madrid.
  • UN. (2018). Demographic Yearbook 2017. New York: United Nations Publication, Sales number: B.19.XIII.1 H ISBN 978-92-1-148305-5 eISBN 978-92-1-047422-1 Print ISSN: 0082-8041 Online ISSN: 2412-0006 .
  • WHO. (2011). Global Health and Aging. New York: NIH Publication no.11-7737.
  • Yakar, M. (2012). İç ve Dış Göçlerin Kırsal Nüfusun Yaş Yapısına Etkisi; Emirdağ İlçesi Örneği. Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi(10-2), 129-149.
  • Yakar, M. (2014). Türkiye'de İlçelere Göre Medyan Yaş Dağılımının Mekansal ve İstatistiksel Analizi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish (9/11), 559-591.

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde Cinsiyet Oranının Yaş Gruplarına Dağılımı

Year 2019, Volume: 20 Issue: 44, 67 - 82, 20.03.2020

Abstract

Günümüzde Kuzey Kıbrıs’taki en önemli demografik değişikliklerden biri nüfusun cinsiyet ve yaş gruplarına dağılımında görülmektedir. Nüfusun yaş ve cinsiyet yapısının izlenmesi, ulusal planlama programlarının belirlenmesi ve gereksinimlerin giderilmesi bakımından büyük önem taşımaktadır. Doğurganlık ve göçler nüfusun yaş ve cinsiyet yapısı üzerinde etkili olan demografik süreçlerdir. Kuzey Kıbrıs’ta nüfusun cinsiyet yapısı ile yaş grupları arasındaki dağılımın, özellikle faal nüfus grubunda, doğal değişkenlik parametrelerinden oldukça uzak olduğu görülmektedir. Kuzey Kıbrıs nüfusu bir taraftan doğal artışlarla edinilen kendi nüfusunu göç verirken diğer taraftan da hızlı bir göç almaktadır. Gelişmekte olan bölgelerde göçe katılan nüfus çoğunlukla erkek nüfustur; buna karşın nüfusun doğal dönüşümünün yaşanmadığı, göç alan yerlerin cinsiyet yapısında erkek nüfus daha fazladır. Göç alan bir ülke olan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde iktisaden faal yaş grubunda erkek nüfus, doğallığın ötesinde bir oran göstermektedir. Bu durum Kuzey Kıbrıs’ta öncelikle kamu yönetimi ve hizmetlerinde, istihdam olanaklarının sağlanmasında sıkıntılar yaşanmasına neden olmaktadır. Siyasal yönetimlerin, göç politikalarında seçicilik olarak tanımlayabileceğimiz çalışmalarda bulunması kaçınılmaz olarak görülmektedir. Bulgular diğer taraftan da Kuzey Kıbrıs’ta nüfusun giderek yaşlandığını ve yaşlı nüfusun cinsiyet yapısında da faal nüfustaki erkek cinsiyet egemenliğinin tam tersine, kadın nüfusun daha fazla olduğunu, bir başka yaklaşımla kadın nüfusun uzun ömürlülüğünü ortaya koymaktadır. Kuzey Kıbrıs’ta nüfusun giderek yaşlanması en önemli demografik olgulardan biridir. Bu olgu sağlıkla ilgili değişkenlerin ekonomik gelişmişlik göstergesine yansımasıyla ilişkilidir. Ancak nüfusun yaşlanmasına yönelik olarak kırsal ve kentsel kesimin sosyolojik özelliklerini de dikkate alan çalışmaların yapılması gerekecektir. Kentsel ve kırsal kesimlerde ayrı ayrı olmak üzere, nüfusun yaş ve cins kompozisyonunun farklı ihtiyaçları gözetilerek yaşlılara yönelik sağlık, barınma altyapılarının oluşturulması ve sosyal politikalar geliştirilmesi gerektiği ortaya çıkmaktadır.

References

  • Avcı, S. (2014). Türkiye'de 65 ve Üzeri Yaştaki Nüfusun Gelişimi İle Mekansal Dağılışı. TÜCAUM VIII. Coğrafya Sempozyumu, 23-24 Ekim 2014, Bildiriler Kitabı, 299-308.
  • Bayın, G. (2016). Doğuşta ve İleri Yaşta Beklenen Yaşam Süresine Etki Eden Faktörlerin Belirlenmesi. Türk Aile Hekimliği Dergisi(20-3), 93-103.
  • Bozbeyoğlu, A. Ç., & Tılıç, H. R. (2011). Türkiye'de Değişen Nüfus Bilgi Sisteminin Kamu Yönetimine Katılan ve Kamu Hizmetlerinden Faydalanan Vadandaşla İlişkisi. Amme İdaresi Dergisi, 44(1), 89-112.
  • Canatan, K. (2013). Avrupa Toplumlarının Göç Algıları ve Tutumları: Sosyolojik Bir Yaklaşım. Sosyoloji Dergisi, 3. Dizi(2013/2), 317-332.
  • Çiftçi, M. (2008). Kalkınma Göstergesi Olarak Ortalama Yaşam Beklentisine Göre Türkiye'nin AB İçindeki Konumu: Kriterler ve Çok Değişkenli İstatistik Uygulamaları. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi(7), 51-87.
  • Çuhadar, S. G., & Lordoğlu, K. (2016). Demografik Dönüşüm Sürecinde Türkiye'de Yaşlanma ve Sorunlar. İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi(54), 63-80.
  • DPT. (2001). Nüfus, Demografi Yapısı, Göç Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.
  • KKTC. (2018). İstatistik Yıllığı 2017. Lefkoşa: Başbakanlık Devlet Planlama Örgütü İstatistik ve Araştırma Dairesi, DPO-ISTY-2018-42.
  • Kocakuşak, S. (2007). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde Nüfus Artışı. 6. Uluslararası Kıbrıs Araştırmaları Kongresi, 367-382.
  • Mandıracıoğlu, A. (2010). Dünyada ve Türkiye'de Yaşlıların Demografik Özellikleri. Ege Tıp Dergisi/ Ege Journal of Medicine(49-3), 49-45.
  • Özdemir, O., Ocaktan, E., & Kanyılmaz, D. (2005). Toplumlarda Cinsiyet Oranları ve Etkilediği Düşünülen Faktörler. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecbuası(58), 180-188.
  • Özgür, E. (1999). Türkiye Nüfusunun Yaş Yapısı. Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası ve Araştırma Merkezi Dergisi(7), 159-174.
  • Sağır, M., Sağır, B. K., Özer, İ., & Güleç, E. (2015). Neolitikten Günümüze Eski Anadolu Topraklarında Yaşam Uzunluğu. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Bilimleri Enstitüsü, Türkiye Dördüncü Nüfusbilim Konferansı, Tebliğ Metinleri Kitabı, 5-6 Kasım, 285-295.
  • Sazak, Ş. (2004). Türkiye'de Bölgelere Göre Nüfusun Yaş Gruplarına Dağılımı. Trakya Üniversitesi Bilimsel Araştırma Degisi, Seri B(Fen.Bil. 5-2), 187-198.
  • Teker, D., Teker, S., & Sönmez, M. (2012). Ekonomik Değişkenlerin Kadın ve Erkeğin Yaşam Süresine Etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi(4/3), 118-126.
  • TUİK. (2019, 6 10). Türkiye İstatistik Kurumu. Retrieved from e-devlet, tuik.gov.tr: http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist Tümertekin, E. (1994). Beşeri Coğrafyaya Giriş. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Yay. No: 3819, Edebiyat Fak. Yay. No: 246.
  • UN. (2002). Report of the Second World Assembly on Ageing, 8-12 April, 2002. UN, Madrid.
  • UN. (2018). Demographic Yearbook 2017. New York: United Nations Publication, Sales number: B.19.XIII.1 H ISBN 978-92-1-148305-5 eISBN 978-92-1-047422-1 Print ISSN: 0082-8041 Online ISSN: 2412-0006 .
  • WHO. (2011). Global Health and Aging. New York: NIH Publication no.11-7737.
  • Yakar, M. (2012). İç ve Dış Göçlerin Kırsal Nüfusun Yaş Yapısına Etkisi; Emirdağ İlçesi Örneği. Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi(10-2), 129-149.
  • Yakar, M. (2014). Türkiye'de İlçelere Göre Medyan Yaş Dağılımının Mekansal ve İstatistiksel Analizi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish (9/11), 559-591.
There are 21 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Human Geography
Journal Section Book Review
Authors

Ahmet Süha Kocakuşak 0000-0002-6458-8523

Publication Date March 20, 2020
Submission Date September 10, 2019
Acceptance Date December 20, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 20 Issue: 44

Cite

APA Kocakuşak, A. S. (2020). Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde Cinsiyet Oranının Yaş Gruplarına Dağılımı. Kıbrıs Araştırmaları Dergisi, 20(44), 67-82.

Kıbrıs Araştırmaları Dergisi

Kıbrıs Araştırmaları Merkezi

Doğu Akdeniz Üniversitesi

Gazimağusa, Kuzey Kıbrıs, Mersin 10, Turkey