İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Sosyal Medya Dini Paylaşım Tutumları

Year 2020, Volume: 23 Issue: 57, 37 - 64, 15.06.2020

Sefer Yavuz

https://doi.org/10.15745/da.718131

Cited By: 2

Abstract

Günümüzde sosyal medya kullanıcıları, çeşitli sosyal içeriklere muhatap olmaktadır. Araştırmalar, kullanıcıların bunlar arasında dini içeriklerle de sıkça karşılaştığını göstermektedir. Bu çerçevede onlar, dini bilgi paylaşımı başta olmak üzere bir kısım dini pratikleri gerçekleştirme, onlara katılma ve sanal dini cemaatlere ya da dini grupların sanal görünürlüğünü temsilen oluşturulmuş bir takım çevrimiçi platformlara üyelik gibi aktivitelerle sanal dini tecrübe yaşama veya dini tecrübelerini bu sanal platrormlarda ifade etme imkanı bulmaktadır. Bu araştırmada, aktif sosyal medya kullanıcısı ilahiyat fakültesi öğrencilerinin sosyal medya dini paylaşım tutumları ele alınmıştır. Bu amaçla “dini içerik değerlendirme” ve “dini içerik paylaşma” olmak üzere iki alt boyuttan meydana gelen sosyal medya dini paylaşım ölçeği geliştirilmiştir. Sosyal medya dini paylaşım tutumlarının cinsiyet, sınıf, üniversite, günlük internette gezinme süresi ve günlük sosyal medyada gezinme süresine göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir. Yapılan analizlerde örneklemin sosyal medyadaki dini içeriklere karşı genel olarak sorgulayıcı bir tutuma sahip oldukları sonucuna ulaşılmıştır

Keywords

Din Sosyolojisi, Sosyal Medya, İlahiyat Fakültesi Öğrencileri, Dini Paylaşım Tutumları, Dini Paylaşım Ölçeği

Religious Sharing Attitudes on Social Media of Theology Faculty Students

Abstract

Assuming that social media is mainly composed of unsupervised and anonymous content, it is an important problem that the younger generation and students’ attitudes towards content related to various aspects of religious life such as belief, worship, community, morality and mind set. In this study, it has been examined the attitudes of active social media user theology faculty students towards social media sharing related with religious content. In addition, it has been analysed whether the social media religious sharing attitudes of students differ according to gender, the term in which they are studying, the university where they are studying, daily internet usage time and daily social media usage time. Quantitative relational survey model was preferred in the research. The sample consists of 450 students studying in different 22 Theology Faculties located in various cities. In the research, data were collected by using survey technique and developed a social media religious sharing scale. According to the factor analysis results, it was seen that the scale items were divided under two factors named “religious content evaluation” and “religious content sharing”. The analysis of the data was performed with the SPSS package program. T test and variance analysis (ANOVA) was conducted to examine the differentiation between social media religious sharing attitude and independent variables. As a result, it was found that the sample had an investigate attitude towards religious content in social media and they generally behave investigating while evaluating the religious contents they encounter, and they are relatively less investigatory when they share religious contents.

Keywords

Sociology of Religion, Social Media, Theology Faculty Students, Religious Sharing Attitudes, Religious Sharing Scale

References

• Arslan, M. “Kitle İletişim Araçları, Medya ve Din İlişkisi Üzerine”. Birey ve Toplum C. 6, S. 11: 5-25.
• Ay, S. (2013). İletişim Araçları Kullanımının Yarattığı Bağımlılığın Sosyal İzolasyon Üzerindeki Etkisi Cep Telefonu Kullanıcıları Üzerine
• Bir Çalışma. Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu. Yayınlanmamış İdari Uzmanlık Tezi. İzmir.
• Balcı, A. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem A Yayınları.
• Baz, F. Ç. (2018). “Sosyal Medya Bağımlılığı: Üniversite Öğrencileri Üzerine Çalışma”. Uluslarası Toplum Araştırmaları Dergisi C. 9, S. 16: 276-295.
• Cerrah, L. (2016). “Sosyal Medya ve Bazı Kurumsal Etkileşimler ve Sosyal Medyaya Eleştirel Yaklaşım”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi C. 4, S. 20: 1393-1414.
• Deniz, L. ve Gürültü, E. (2018). “Lise Öğrencilerinin Sosyal Medya Bağımlılıkları”, Kastamonu Eğitim Dergisi C. 26, S. 2: 355-367.
• Geçer, E. (2018). “Popüler Kültür, Politika ve Din: Prime-Time ya da Selfie Dindarlığı”. İnsan&İnsan, C. 5, S.16: 85–99.
• Gezginci, G. ve Işıklı, “Dindar Facebook Etkisi: Türk Kullanıcılar Üzerine Bir Analiz”. MEDİAD, C.1, S.1: 111–133.
• Haberli, Mehmet (2013). “Dini Tecrübe Aracı Olarak Sanal Ritüeller”. Akademik Araştırmalar Dergisi S. 57 17-36.
• Haberli, Mehmet (2014). Sanal Din, İstanbul: Açılım Kitap.
• Haberli, M. (2015). “İslam ve İnternet”. Ed. N. Mete Çamdereli vd.. Dijitalleşen Din. İstanbul: Köprü Yayınları.
• Haberli, M. (2016). “İnternet Çağında Din: Konu ve Yaklaşımlar”. 2. Uluslararası Osmaneli Sosyal Bilimler Kongresi 12-13-14 Ekim 2016. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Yayınları: 1313–1320.
• Haberli, M. (2018). “Sosyal Medyada Dini İnanç ve Ahlaki Değerlerin Dejenerasyonu Üzerine Bir Değerlendirme”. Ed. M. Yiğitoğlu, I. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Kongresi Bildiri Kitabı. Karabük Üniversitesi Yayınları 34: 640–648.
• Haberli, M. (2019). “Dijital Çağda Din ve Dindarlığın Dönüşümü”. Medya ve Din Araştırmaları Dergisi, C.2, S. 2: 307–315.
• Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Koçbaşaran, Y. (2017). “Sosyal Bilimlerde Örnekleme Kuramı”. ASOS JOUNAL, S. 47: 480–495.
• Nakaya, A. C. (2015). Internet and Social Media Addiction. San Diego: Reference Point Press.
• Okumuş, Ejder (2016). “Toplum Bağlamında Din-Kültür Etkileşimi”, Türkish Studies C.11, S. 7: 269-292.
• Oyman, N. (2016). “Sosyal Medya Dindarlığı”. KSÜ İlahiyat Fakültesi Dergisi, S.26: 125-167.
• Özen, Yener ve Gül, A.(2007). “Sosyal ve Eğitim Bilimleri Araştırmalarında Evren-Örneklem Sorunu”. KKEFD/JOKKEF, S.15: 394-422.
• Radmard, S. (2017). “Exploration of The Factors Effecting Higher Education Demands of International Students in Turkish Universities”. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, C. 7, S.1: 67-77.
• Savcı, M., Aysan, F., (2018). “Kişilerarası Yetkinlik, Yalnızlık, Olumsuz Değerlendirilme Korkusu, Ödül ve Cezanın Sosyal Medya Bağımlılığını Yordama ve Sosyal Medya Kullanan- Kullanmayan Ergenleri Doğru Sınıflandırma Düzeyi”. Addicta: The Turkish Journal on Addictions C.5, S.3: 431-471.
• Sevindik, Fezya (2011). Fırat Üniversitesi Öğrencilerinde Problemli İnternet Kullanımı ve Sağlıklı Yaşam Biçimi Davranışlarının Belirlenmesi. İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Malatya.
• Sütlüoğlu, T. (2015). “Sosyal Paylaşım Ağlarında Gençlerin Sosyalleşme ve Kimlik İnşası Süreçleri: Facebook Örneği”. Folklor/Edebiyat, C.3, S. 83: 125–147.
• Turan, Y. (2018). “Dindarlık Benlik Saygısı ve Sosyal Medyada Benlik Odaklı Doyumlar”. Journal of History Culture and Art Research, C. 7, S. 5: 624-650.
• Turanalp, M. F. “İnternetin Ergenlere Olumsuz Etkileri Üzerine Din Eğitimi Temelli Bir Yaklaşım”. Marife, C. 1, S. 16: 111–131.
• Tutgun-Ünal, Aylin (2015). Sosyal Medya Bağımlılığı: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul.
• Tutgun-Ünal, A. ve Deniz, L. (2016). “Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Medya Bağımlılığının İncelenmesi”. Route Educational and Social Science Journal C. 3, S. 2: 155-181.
• TÜİK. “Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması 2016”. http://tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21779 (09.02.2020).
• Türk, A.R. ve Kazan, H. (2019). “Lise Öğrencilerinin Sosyal Medya Kullanım Tutumları ile Yabancılaşma Arasındaki İlişkinin İncelenmesi; İstanbul İli Eyüpsultan İlçesi Örneği”. Sosyal Bilimler Dergisi, C. 6 S. 37: 450-484.
• Wearesocial. “Digital 2020” https://wearesocial.com/blog/2020/01/digital-2020-3-8-billion-people-use-social-media, (17.03 2020).