Bu makalede, doğanın “tekdüze” (uniform) ve “güvenilir” (reliable) yapılarını meydana getiren metafizik bütünlüğün temellendirilmesi amacıyla üç ana yaklaşım incelenmektedir: düzenlilik tezi, dışsal zorunluluk tezi ve içkin zorunluluk tezi. İlk olarak düzenlilik tezi, nedenselliği gözlemlenen olayların sık tekrarlarına indirger; Hume’un etkisiyle, ardışıklık ve birliktelikten öte zorunlu bir bağlantı kabul etmez. Bu yaklaşımın en önemli eksiklikleri, neden-sonuç ilişkisini açıklamak yerine yalnızca betimlemesi, kavranabilirliği mümkünlükle karıştırması ve özne-nesne etkileşimini ihmal etmesidir. İkinci olarak dışsal zorunluluk tezi, nedensel zorunluluğun nesnelerin içkin yapılarına bağlı değil, evrensel tümeller arası ilişkilere veya ilahi iradeye dayandığını savunur. David Armstrong’un tümel kuramı ve Gazzâlî ile Descartes’ın Tanrı’nın dünyayı yaratmasına ilişkin yorumları bu kategoriye örnektir. Ancak bu görüş, tikellerin (bireysel nesnelerin) belirli tümelleri nasıl ve neden örneklediğini açıklayamamakta, yasaların keyfi bir şekilde nesnelere uygulanması sorununu doğurmaktadır. Üçüncü olarak ele alınan içkin zorunluluk teziyse, nedensel zorunluluğu nesnelerin özsel niteliklerine ve taşıdıkları potansiyellere bağlı olarak yorumlar. Aristoteles’in potansiyel-aktüel ayrımı ile Sydney Shoemaker’ın nitelik ayrışması analizini birleştiren bu yaklaşım, doğa yasalarının nesnelerin içkin etkinliklerinden türediğini, karşıolgusal senaryoları ve olumsuz nedenselliği de tutarlı biçimde açıklayabildiğini gösterir. İçkin zorunluluk tezi, doğanın metafizik bütünlüğünün hem tekdüzelik hem de güvenilirlik ilkelerine uygun olarak nesnelerin kendi doğalarından kaynaklandığını savunarak en sağlam açıklamayı sunmaktadır. Bu nedenle, doğanın birliği hakkında bağımsız bir karşı-argüman geliştirilemediği sürece, içsel zorunluluk doğanın işleyişine dair en güçlü metafiziksel temel olarak öne çıkar.
Nedensellik Metafizik Zorunluluk Doğa Felsefesi Metafizik Doğa Yasaları Karşıolgusal Analiz Doğal Türler
Bu makale, Mayıs 2018'de Indiana University Bloomington'da savunulan "Nature, God, and Creation: A Necessitarian Case" başlıklı doktora tezinin bir bölümünden uyarlanmıştır.
This article analyzes the three approaches proposed to explain the metaphysical unity of nature, which is thought to be implied by its uniformity and reliability. The study concludes that both the Regularity Thesis and the Extrinsic Necessity Thesis fail to account for the uniform and reliable structure of nature compared to the Intrinsic Necessity Thesis. While the Regularity Thesis reduces causation to observed patterns and overlooks the causal connection between the object and the subject, the Extrinsic Necessity Thesis weakens its explanatory power by transferring epistemic regularities between universals into ontological facts and leaving the relationship between particulars and universals unexplained. In contrast, the intrinsic necessity theory offers a much stronger justification for nature’s unity by attributing causal necessity to the intrinsic properties of objects. This view allows for differentiating objects by their causal capacities and explains why certain properties are manifested by particular objects rather than others. In doing so, it accounts for the unity of nature without relying on external authorities or arbitrary laws. Unless an independent counter-argument is developed against the unity of nature, an intrinsic causal necessity remains the most robust metaphysical explanation for the operation of the natural world.
Causation Metaphysical Necessity Natural Philosophy Metaphysics Laws of Nature Counterfactual Analysis Natural Kinds
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies (Other) |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | August 26, 2025 |
Submission Date | April 18, 2025 |
Acceptance Date | June 17, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 36 Issue: 2 |