Abstract
Sosyal hizmetler;
hem fert hem de toplumun refahını hedefleyen bir disiplindir. Engelli, yaşlı,
borçlu, zımmî, köle, yolcu, hükümlü, kimsesiz çocuk ve kadınlara yönelik her
türlü destek sosyal hizmetlerin alanına girer. Ayrıca toplumun geneline yönelik
yaşam şartlarını kolaylaştırıcı ve kaliteyi artırıcı faaliyetler de sosyal
hizmet kapsamına dahildir. Ömer b. Abdülazîz sosyal hizmet uygulamaları
konusunda İslâm Tarihinin ve Emevîlerin en önemli halifelerindendir. O, Emevîlerde
kendisinden önceki halifelerin özellikle mâlî alandaki bazı yanlış
uygulamalarına son vermiştir. Böylece devlet gelirlerinin büyük çoğunluğu
topluma yönelik sosyal hizmetlere aktarılmıştır. Bunun sonucunda, yukarıda
sayılan sosyal hizmet kapsamındaki gruplar her konuda desteklenmiş, toplumun
geneline yönelik mâlî uygulamalar, eğitim-öğretim ve sağlık uygulamaları
yaygınlaştırılmıştır. Bu çalışmanın temel amacı, sosyal hizmet kavramının
aslında içerik olarak İslâm medeniyetinde uygulandığını Ömer b.
Abdülazîz (99-101/717-720) dönemi özelinde göstermektir.