With this study conducted, it has been tried to determine the factors that are effective in adopting good agricultural practices (GAP) by examining individual and business characteristics of cherry producers in the province of Afyonkarahisar. The data collected by means of carrying out a survey study on 136 subjects who were chosen with stratified sampling method from between cherry producers in Afyonkarahisar Province in order to determine the factors that are effective in adopting the GAP were analyzed. Independent variables whose difference was found significant between the groups who perform or do not perform GAP were subjected to logistic regression analysis and their effects over adopting the decision of GAP performance were determined proportionally. According to model with 5 variables created as a result of the logistic regression analysis, probability of performing GAP for the ones whose share of cherry production is higher than %50 of their total income is 5.21 fold more than the ones whose share is less than %50; for the ones who have business building is 6.06 fold more than the ones who do not have; for the ones who are informed by means of exporters is 5.71 fold more than who are not informed; for the ones who choose formal information source as a fertilization information source is 2.09 fold more than the ones who do not choose. The research results show the importance of demands of market besides individual and management features in the process of ITU’s adoption. In this framework, in the activities intended for İTU’s becoming widespread, contractual agricultural model should be practised by considering the marketing situation and, also agricultural extension and consultation studies should be regarded.
Yürütülen bu araştırma ile Afyonkarahisar İli’ndeki kiraz üreticilerinin bireysel ve işletme özellikleri incelenerek, iyi tarım uygulamalarını (İTU) benimsemede etkili olan faktörler belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla, Afyonkarahisar İli’nde kiraz üretimi yapan üreticiler arasından tabakalı örnekleme yöntemi ile belirlenen 136 üreticiye, anket çalışması yapılmak suretiyle elde edilen veriler analiz edilmiştir. İTU yapan ve yapmayan gruplar arasında farklılığı anlamlı bulunan bağımsız değişkenlerin, lojistik regresyon çözümlemesi yapılarak İTU yapma kararına olan etkileri oransal olarak belirlenmiştir. Oluşturulan 5 değişkenli lojistik regresyon modeline göre; toplam geliri içerisinde kiraz gelirinin payı %50’den fazla olanların İTU yapma olasılığı %50’den daha az kiraz gelirine sahip olanlara göre 5.21 kat, işletme binası olanların İTU yapma olasılığı olmayanlara göre 6.06 kat, ihracatçılar aracılığıyla İTU’dan haberdar olanların İTU yapma olasılığı olmayanlara göre 5.71 kat, gübreleme bilgi kaynağı olarak formal bilgi kaynağını seçenlerin ise informal bilgi kaynağını seçenlere göre İTU yapma olasılığı 2.09 kat daha fazladır. Ayrıca çiftçilerin tarımsal amaçlı katıldıkları her kurs, İTU yapma olasılığını 2.91 kat artırmaktadır. Araştırma sonuçları, İTU’nun benimseme sürecinde bireysel ve işletme özellikleri yanında, pazar isteklerinin de önemli olduğunu ortaya koymaktadır. Bu çerçevede, İTU’nun yaygınlaşmasına yönelik yürütülecek faaliyetlerde pazarlama durumu dikkate alınarak sözleşmeli tarım modeli uygulanmalı, ayrıca tarımsal yayım ve danışmanlık çalışmalarına önem verilmelidir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | March 1, 2012 |
Published in Issue | Year 2012 Volume: 29 Issue: 1 |
DERİM in
ISSN : 1300-3496
e-ISSN : 2149-2182
Derim Creative Commons Al 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
------------------------------------------------------------------
DERİM
Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü
Demircikara Mh. Paşa Kavakları Cad. No:11, P.K.35 Antalya
derim@derim.com.tr
www.derim.com.tr