Abstract
Türkiye, kavunun anavatanı olarak gösterilen alanın içerisinde yer alması dolayısıyla birçok farklı yöresel genotipe sahiptir. Aynı
zamanda yüzyıllar içerisinde Anadolu topraklarındaki göçler, ticaret yollarının kesişme yeri olması gibi nedenler de diversifikasyon
üzerinde rol oynamış; kavunun yabancı döllenen bir bitki türü olması, genetik açılımın çoğalması ve çok farklı tipler oluşmasında etkili
olmuştur. Doğal seleksiyon, farklı ekolojilerde değişik özelliklerin öne çıkmasına izin vermiş ve yaşayabilme yeteneğine sahip olan
bitkiler kendi aralarında döllenerek yöresel stres koşullarına toleransı yüksek aksesyonların ortaya çıkmasını sağlamıştır. Kavunda yapmış
olduğumuz stres çalışmalarında Türkiye’de değişik yörelerde yetiştirilen yerli kavunların bir kısmı incelenmiştir. İncelenen yöresel
aksesyonlar arasında tuza toleransı diğerlerine göre yüksek olan genotipler belirlenmiştir. Bu bildiride Tuz Gölü çevresinde yetiştirilen
yöresel Koçhisar kavunu, Van, Van-Şemame, ve Mardin ilinde yetiştirilen Midyat ve Kızıltepe kavunu gibi bazı genotiplere dikkat
çekilmiştir. Bu genotiplerin agronomik özelliklerinin iyileştirilmesi ve tuzlu koşullara toleransı yüksek yeni çeşitlerin geliştirilmesi, gen
kaynaklarımızın değerlendirilmesi açısından önem taşımaktadır.
Keywords
Abstract
Turkey take place within the origin area and for this reason has many different local melon genotypes. At the same time the migrations over the centuries, the territory of Anatolia, where the intersection of trade routes on diversification also played a role in reasons. On the other hand melon is an open pollinated plant species and heterozygoty rate is very high. Through natural selection many native accessions have been developed at the different ecological regions in Anatolia. There are very interesting populations in melons which have some tolerances to environmental stress conditions. Local melon accessions are grown in different locations in Turkey that we have done some stress studies on them. We found that, the salt tolerance of the local genotypes were higher than the commercial cultivars.In this article, we want to call attention to the local Koçhisar melon grown around Salt Lake, Van, Van-Chart, and grown in the province of Mardin Kiziltepe, Midyat and some melon genotypes for the breeding programme. Improvement of agronomic characteristics of these genotypes and the development of new varieties tolerant to high salty conditions are important for evaluation of genetic resources
Keywords
Details
| Other ID | JA63TR55YG |
|---|---|
| Journal Section | Collection |
| Authors | |
| Publication Date | July 1, 2012 |
| Published in Issue | Year 2012 Year: 2012 Issue: 2 |