Abstract
Rahmetli Halil İnalcık Has-bağçede ‘Ayş u Tarab, Nedîmler Şâîrler
Mutrîbler (İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2011) adlı
eserinin giriş bölümünde, Ortaçağ İslam dünyasının (ve elbette
daha sonra Osmanlıların) kültürleşme sürecinde İran’ın çok önemli
rolüne dikkat çekmektedir. Bu tespit, Geç Antikçağ tarih yazıcılığında,
İslam dünyasının kültürel katmanları arasında tarihsel süreklilik
adına fazlasıyla öne çıkarılan klasik Yunan-Roma kültürel
birikimini dengelemesi açısından da çok önemlidir. Ortaçağ İslam
dünyasını derinden etkileyen Şâhnâme, Kâbûsnâme, Siyâsetnâme
gibi eserler sundukları tarihsel malzemeyi çoğunlukla Sasani tarihinden
aldıkları için, söz konusu dönemin tarihi, kültürü, dinî ve
sosyal yapısı daha yakından ele alınmayı hak etmektedir