Public Awareness Levels About The Profession of Speech-Language Therapists in Turkey

Year 2018, Volume: 1 Issue: 3, 257 - 280, 01.12.2018

Hüseyin Duru Elif Güneş Akgün İlknur Maviş

Abstract

Purpose: The foundations of the language and speech therapy profession were laid with the foundation of The Education, Research and Application Center for Language and Speech Disorders (DİLKOM) in 1999. In later years, the number of speech and language therapists (SLT) in our country has increased rapidly. However, it can be said that the people who need therapy, the knowledge of the SLT profession and the possibilities to reach therapists are not enough. This study is a descriptive study which aims to reveal the level of awareness of individuals in society about language and speech therapy profession. Method: A 31-item questionnaire was used to determine the awareness level of the participants. Living in various cities of Turkey, in the 18-70+ age range, 86 men and 138 women participated in the study. Their answers were analyzed using descriptive and comparative statistical methods. Results: The level of awareness varies according to age, gender and education level. In general, the recognition of the language and speech therapy profession is not high. Conclusion: In the sample group, it is seen that recognition of SLTs is not high but, it is not a completely unknown profession. It was determined that it was perceived as a profession group mainly working with children and young people, dealing mainly with problems such as stuttering and speech loss

Keywords

speech and language therapy, professional awareness, age, gender, education

Dil ve Konuşma Terapisi Mesleğine Yönelik Farkındalığın Belirlenmesi

Abstract

Amaç: Ülkemizde dil ve konuşma terapisi mesleğinin temelleri 1999 yılında Anadolu Üniversitesi Dil ve Konuşma Bozuklukları Eğitim, Araştırma ve Uygulama Merkezi’nin (DİLKOM) kuruluşu ile atılmıştır. Daha sonraki yıllarda açılan bölümler ile ülkemizdeki dil ve konuşma terapistlerinin (DKT) sayısı hızla artmıştır. Bununla birlikte terapi ihtiyacı duyan kişilerin, DKT mesleği ile ilgili bilgilerinin ve terapistlere ulaşma imkanlarının yeterli olmadığı söylenebilir. Bu çalışma, toplumdaki bireylerin dil ve konuşma terapisi mesleği hakkındaki farkındalık düzeylerini ortaya koymayı amaçlayan betimsel bir araştırmadır. Yöntem: Çalışmada katılımcıların farkındalık düzeylerini belirlemek amacıyla 31 maddeden oluşan bir anket kullanılmıştır. Araştırmaya; Türkiye’nin çeşitli şehirlerinde yaşayan, 18-70+ yaş aralığında, 86 erkek ve 138 kadın katılmıştır. Katılımcıların ankete vermiş oldukları cevaplar betimsel ve karşılaştırmalı istatistiksel yöntemler kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgular: Farkındalık düzeyinin yaş, cinsiyet ve eğitim düzeyine göre farklılık gösterdiği; genel olarak dil ve konuşma terapisi mesleğinin bilinirliğinin yüksek olmadığı belirlenmiştir. Sonuç: Örneklem grubunda DKT bilinirliğinin yüksek olmadığı ancak tamamen tanınmayan/bilinmeyen bir meslek olmadığı da görülmektedir. Dil ve konuşma terapistlerinin; daha çok çocuk ve gençlerle çalışan, ağırlıklı olarak kekemelik ve konuşma kaybı gibi sorunlarla ilgilenen bir meslek grubu olarak algılandığı belirlenmiştir.

Keywords

dil ve konuşma terapisi, mesleki farkındalık, yaş, cinsiyet, eğitim

References

• American Speech Language Hearing Assocıation, Scope of Practice in Speech Language Pathology , www.asha.org/NR/rdonlyres adresinden alınmıştır (Erişim tarihi:10.05.2018)
• Breadner, B. W., Warr-Leeper G. A. ve Husband, S. J. (1987). A study of public awareness of speech-language pathology: then and now. Human Communication Canada, 11(2), 5-15.
• Mahmoud, H., Aljazi, A. ve Alkhamra, R. (2014). A study of public awareness of speech-language pathology in
• Amman. College Student Journal, 48(3), 283-298. Maviş, İ. ve Topbaş, S. (2005). Dil ve Konuşma Bozukluklarında 2000-2004 Yılları Dilkom Vaka Profili, 2.
• Ulusal Dil ve Konuşma Bozuklukları Kongresi Bildiri Kitabı, Ankara: Kök Yayıncılık Konrot, A. (1995) Okulöncesi eğitim kurumlarında dil ve konuşma sorunlu çocuklar. Ya-Pa 7. Okulöncesi
• Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri. İstanbul: Ya-Pa Yayıncılık Konrot, A. (2003) Okul Öncesi Dönemde Dil ve Konuşma Sorunları. S. Topbaş (Ed.), Çocukta Dil Ve Kavram
• Gelişimi içinde (s.211-222). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları Topbaş, S. (1994). Dil ve konuşma sorunlu çocukların sesbilgisel çözümleme yöntemi ile değerlendirilmesi ve konuşma dillerindeki sesbilgisel özelliklerin betimlenmesi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Topbaş, S., Konrot, A., Ege, P. (2002) Dil ve konuşma terapistliği: Türkiye’de gelişmekte olan bir bilim dalı.
• Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları Öge, Ö. (2004). İlköğretim 1. basamak dönemi çocuklarda dil ve konuşma bozukluklarının öğretmenlerden bilgi alma yoluyla belirlenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.