MENÂKIBU’L-ÂRİFÎN’DE ERZURUM

Year 2017, Issue: 6, 215 - 233, 21.06.2017

VEYİS Değirmençay

Abstract

Mevlâna Celâleddin-i Rûmî, ailesi, halifeleri ve kısaca Mevlevilik hak-kında kaleme alınmış en önemli eserlerden biri, Ahmed Eflâkî’nin Menâkıbu’l-ârifîn adlı kitabıdır. Eflâkî, Moğol hükümdarı Keygatu ile be-raber 690 (1291) yılında Konya’ya gelmiş, Sultan Veled’i (ö. 1312) ziyaret etmiş ve bu gelişiyle birlikte bir daha ülkesine dönmeyip 761’de (1360) Konya’da vefat etmiştir. Eflâkî, şeyhi Ulu Ârif Çelebi’nin isteği üzerine Mevlâna, halifeleri, Sultan Veled ve çocukları hakkında Farsça bir eser yazmaya başlamış ve eserini 754’te (1353) bitirerek ona Menâkıbu’l-ârifîn adını vermiştir. O, şeyhi Ulu Ârif Çelebi ile birlikte Anadolu’da gitmedik şehir ve belde bırakmamış; hatta bugünkü İran ülkesinde birçok şehri de gezmiştir. Eflâkî, adı geçen eserinde gittiği, gezdiği ve gördüğü şehir ve beldelerde tarihî açıdan önemli bilgiler de vermiştir. Bu makalede Menâkıbu’l-ârifîn’de Erzurum ve Erzurum halkıyla ilgili verilen bilgiler sade ve anlaşılır bir dille aktarılmıştır.

Keywords

Ahmed Eflâkî, Menâkıbu’l-ârifîn, Erzurum

References

• Ahmed Eflâkî, Menâkib al-Ârifîn (tsh. Tahsin Yazıcı), Ankara 1980. -------, Ariflerin Menkıbeleri I-II (çev. Tahsin Yazıcı), İstanbul 1986. Değirmençay, Veyis, Farsça Şiir Söyleyen Osmanlı Şairleri, Erzurum 2013.