Bozkır Uygur Kağanlığı’nın 840 yılında yıkılmasından sonra Uygurların bir kısmı Gansu bölgesine bir kısmı da Turfan bölgesine göç etmişlerdir. Bu bölgelerde iki ayrı devlet kuran Uygurlar bölgedeki etnik çeşitliliğin neticesinde farklı dinî ve kültürel çevrelere girmişlerdir. Burada bu kültürel çevrelerden etkilenmişler ve kendileri de bu çok kültürlü yapıya katkı sunmuşlardır. Türklerin Budizm ile tanışıklığı her ne kadar I. Doğu Türk Kağanlığı’na kadar uzansa da Uygurlar bu bölgede Budizm’e büyük ilgi göstermişler ve neticesinde Sanskritçe Budist külliyata ilişkin eserlerin tercümesine başlamışlardır. Bu tercüme faaliyetleri, beraberinde Budist Eski Uygur edebiyatının inkişafını sağlamıştır. Neticede Hindistan menşeli ve temelleri milat öncesinde atılan bu felsefi inanış sistemine ilişkin muhtelif tür ve konuya sahip bir yazın meydana gelmiştir. Budizm’in farklı ekollerine ilişkin bu metinlerin tercümesi sayesinde Uygurlar, Türkçe için oldukça önem arz eden felsefi bir dil meydana getirmişlerdir. Şimdiye kadarki yapılan araştırmalarda Budist Eski Uygurca edebiyata ilişkin birçok eserin Sanskritçe Budist külliyattaki yeri belirlenmeye çalışılmıştır. Bununla birlikte Sanskritçe Budist külliyatla henüz ilişkilendirilememiş metin parçaları da muhtelif kütüphane ve müze arşivlerinde korunmaktadır. Bu çalışmada şimdiye kadar hangi metnin parçası olduğu belirlenemeyen Eski Uygurca metin parçalarına odaklanılmıştır. Yazı başta beden, dharma ve Buddhalık olmak üzere Budist felsefeye ilişkin farklı konuları ihtiva eden ve şimdiye kadar yayımlanmamış yedi Eski Uygurca fragmanın filolojik neşrini konu almaktadır. Bu yazının temelini oluşturan ve bugün Berlin Brandenburg Bilimler Akademisi Turfan Koleksiyonu’nda korunan fragmanlar şunlardır: U 2206 (T I), U 2272 (T I α), U 2278 (T I α 503, T I α), U 2333 (T I D 528; T I D), U 2424 (T II 536), U 5386 (T I α) ve U 5702 (T II T 566). Yazı çalışmaya dâhil edilen Eski Uygurca fragmanların yazı çevirimini, harf çevirimini, Türkiye Türkçesine aktarımını, metne ait açıklamalarını ve dizin/sözlüğünü içermektedir.
Bu yazı TÜBA-GEBİP programı tarafından desteklenmiştir.
After the collapse of the Eastern Uyghur Khaganate in 840, some of the Uyghurs migrated to the Ganzhou region and some to the Turfan region. The Uyghurs, who established two different states in these regions, entered different religious and cultural circles as a result of the ethnic diversity in the region. They were influenced by this cultural environment and contributed to this multicultural structure. Although the Turks’ acquaintance with Buddhism dates back to the I. Eastern Turkic Khaganate, the Uyghurs showed great interest in Buddhism in this region, and as a result, they started the translation of works related to the Sanskrit Buddhist canon. These translation activities led to the development of the Old Uyghur Buddhist literature. In consequence, literature with various genres and subjects emerged regarding this philosophical belief system, which originated in India and was founded before Christ. Thanks to the translation of these texts from different schools of Buddhism, the Uyghurs created a philosophical language that is very important for Turkic languages. In the studies carried out so far, the place of many works on Buddhist Old Uyghur literature in the Sanskrit Buddhist canon has been tried to be determined. However, fragments that have not yet been associated with the Sanskrit Buddhist canon are preserved in various library and museum archives. In this paper, Old Uyghur fragments, which have not been identified until now, are focused on. The article is about the philological edition of seven unpublished Old Uyghur fragments, which contain different subjects related to Buddhist philosophy, especially the body, dharma, and Buddhahood. The fragments that form the basis of this article and are preserved in the Berlin Brandenburg Academy of Sciences and Humanities, Turfan Collection are U 2206 (T I), U 2272 (T I α), U 2278 (T I α 503, T I α), U 2333 (T I D 528; T I D), U 2424 ( T II 536), U 5386 (T I α), and U 5702 (T II T 566). The manuscript includes the transcription and transliteration of the Old Uyghur fragments included in the study, translation into Turkish, explanations, and an index/glossary.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Language Studies, Old Turkic Language (Orhon, Uyghur, Karahan) |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | June 10, 2023 |
Publication Date | June 20, 2023 |
Submission Date | March 11, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi - dtcfdergisi@ankara.edu.tr
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.