6.yüzyıl şairi El Şanfara'nın 68 satırlık "Arap Lamiyyesi" şiirinin çöllerinde yaklaşımı romantik olmaktan uzaktır. Eser, Arap çöllerinde yalnız başına seyahatin karanlık bir resmini çizer. Konunun işlenişi ve sunumu açısından bu şiir, ortacağ ve sonrası seyahatname yazarlarının alışılagelmiş seyahat edebiyatından tamamen farklıdır. Geleneksel olarak seyyahlar keşfetme, bilgi veya tin kazanma, bazen de bir gayeye hizmet etme ve sonunda eve dönme amacıyla yolculuğa çıkarlar. El Şanfara ise kötü niyetli ve bencildir. Bu makalenin amacı, El Şanfara'nın çöle kibirle girdiğini ve aynı kafayapısıyla çıktığını, bu arada çölle etkileşimi dolayısıyla katı kişiliğinin yumuşayıp, yırtıcı bir hayvandan bir geyiğe dönüştüğünü ayrımsamadığını göstermektir.
Al-Shanfara's "Lamiyyatu'l Arab", the 68-line, 6th century Arabic poem, is far from looking at the desert with a romantic eye. It, in fact, draws a grim image of traveling solo in the Arabian deserts. In its treatment and presentation of its subject, the poem departs totally from the conventional travel literature written by medieval and later travelogues. While conventional travelers travel to explore, seek knowledge, fortune, and fame or serve a cause and then return home, al-Shanfara's motive is malicious and narcissistic. The paper will show that al-Shanfara entered the desert with arrogance and exited it with the same mindset, not knowing that his interaction with the desert has mediated his sulfuric personality and transformed him from a predator to a deer.
Desert Travel Brigand Poets Al-Shanfara Arabic Poetry Lamiyya
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2005 |
Published in Issue | Year 2005 Volume: 45 Issue: 2 |
Ankara University Journal of the Faculty of Languages and History-Geography
This journal is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.