“Uğultulu Tepeler”de Çok Dillilik

Year 2009, Volume: 49 Issue: 2, 203 - 221, 01.01.2009

Cumhur Yılmaz Madran

Abstract

Bu makale Emily Bronte’nin Wutherin Heights adlı romanında ki çok dillilik, çok seslilik ve diyalog kavramlarını Bakhtin’in eleştiri teorisi ışığında incelemeyi amaçlamaktadır. Bu kavramlar, onları bir tür olarak romanın ayırt edici özellikleri olarak gören Bakhtin den alınmıştır. Emily Bronte çok dillilik, çok seslilik ve diyaloğu romanının kurgusal parçaları olarak kabul etmiştir. Bu dil çeşitliliğinden, çoklu seslerden Bronte kendine has üslubunu yaratmıştır. Romanın ana kurgusal parçaları olan çok dillilik ve çok seslilik onu eşsiz bir kurgusal sanat eserine dönüştürmüştür. Emil Bronte’nin romanı Gotik ve romans unsurlar içermesine rağmen ne gotik ne de romans olarak sınıflandırılır. İkili anlatımı, ikili anlatıcısı, çeşitli türleri romanın dokusuna dahil etmesi ve farklı, kendilerine özgü sesleriyle farklı karakterleriyle Wuthering Heights çok dilli, çok sesli ve diyaloğa açık bir romandır.

Keywords

Çok Dillilik, Çok Seslilik, Diyalog, Gotik, Roman, Çoğulculuk, Merkezcil Güçler, Viktorya Dönemi

The Heteroglossia in Wutherig Heights

Abstract

This paper discusses the heteroglossia, polyphony and dialogism in Emily Bronte’s Wuthering Heights in the light of Bakhtinian critical theory. These terms are drawn from Bakhtin who sees them as distinguishing features of the novel as a genre. Emily Bronte welcomes heteroglossia, language diversity, multiple voices and dialogism into her own work. It is out of this stratification of languages, speech diversity and even polyphony, that Bronte constructs her style. The main argument is that heteroglosia and diversity of voices enter the novel and organize themselves within a structured artistic system. Although Emily Bronte’s novel involves the characteristics of gothic and romance on the surface, Wuthering Heights is neither a romance nor a gothic novel. With its double narration and double narrators, with its incorporation of the various genres and with its different voices belonging to different characters, Wuthering Heights is a heteroglot, polyphonic and dialogic novel.

Keywords

Heteroglossia, Polyphony, Dialogism Gothic, Romance, Pluralism, Centripetal Forces, Victorian Period

References

• BAKHTIN, M. (1981). The Dialogic Imagination. Austin: University of Texas Press.
• BAKHTIN, M. (1984). Problems of Dostoevsky’s Poetics. Minneapolis: University of Minnesota Press.
• BRICK, Allan. R. (Nov., 1959). “Wuthering Heights: Narrators, Audience, and Message”. College English, 21(2):80-86.
• BRONTE, E. (1992). Wuthering Heights. Hertfordshire: Wordsworth Editions Limited.
• CECIL, D. (1934). Early Victorian Novelists. London: Constable and Company Limited,
• GORDON, Jan. B. (1984). “Gossip, Diary, Letter, Text: Anne Bronte’s Narrative Tenant and the Problematic of the Gothic Sequel”. ELH 51(4): 719-745.
• HOLQUIST, M. (1990). Dialogism: Bakhtin and His World. London: Routledge.
• KRUPAT, Arnold. (1970). “The Strangeness of Wuthering Heights”. Nineteenth- Century Fiction 25 (3):269-280.
• NEWMAN, Beth. (1990). “The Situation of the Looker-On: Gender, Narration, and Gaze in Wuthering Heights”. PMLA 105(5):1029-1041.
• MARSH, N. (1999). Emily Bronte: Wuthering Heights. New York: St. Martin’s Press.
• RICHTER, D. H. (1989). The Critical Tradition: Classic Texts and Contemporary Texts. New York: St. Martin’s Press.
• VICE, S. (1999). Introducing Bakhtin. Manchester: Manchester University Press.
• WATT, Ian. (1987). The Rise of the Novel. London: The Hogarth Press.