Aim: Resistance to gram negative bacilli is increasing all over the world. In this study, theresistance of gram negative bacilli, which were isolated from inpatients, was evaluated forselected antibiotics. The aim of this study was to acquire the significant results for empirictherapy.Material and Method: Eight hundered ninety eight strains which were isolated from inpatientswere investigated between May 2003 and April 2005 from clinical speciments at DicleUniversity Hospital, Diyarbakir. The microdiluation test was used to determine for antibioticsresistance.Findings: Escherichia coli (n=282), Enterobacter spp. (n=215), Pseudomonas aeruginosa(n=101), Klebsiella spp. (n=95), Stenotrophomanas maltophilia (n=69) and Acinetobacter spp.(n=52) were the most frequent isolates. The resistance ratio among whole isolates againstceftriaxone was 73%, cefotaxime 68%, ceftazidime 63%, trimetoprim/sulfamethoxazole 60%,ciprofloksasin 51%, amikasin 20%, imipenem 3% and meropenem 2%. The resistance to thethird generation cephalosporins, trimetoprim/sulfamethoxazole and ciprofloxacin was foundhigher than other antibiotics in this study.Results: In conclusion, antimicrobial resistance must be monitored for each hospital for areasonable empirical antibiotic therapy. Surveillance studies might be useful for empiricaltreatment approach
Amaç: Gram negatif bakteri (GNB)’lerde antibiyotik direnci tüm dünyada giderek artmaktadır.Bu çalışmada, yatan hastalardan izole edilen GNB’lerin bazı antibiyotiklere karşı dirençoranlarını belirleyerek, ampirik antibiyotik tedavisi için yol gösterici sonuçlar elde etmekamaçlandı.Materyal ve Metod: Bu çalışmada, Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde Mayıs 2003ile Nisan 2005 tarihleri arasında, yatan hastalarda çeşitli klinik örneklerden izole edilen 898GNB incelendi. Antibiyotik direncini saptamak için mikrodilüsyon yöntemi kullanıldı.Bulgular: En sık izole edilen GNB’ler sırasıyla Escherichia coli (n=282), Enterobacter spp.(n=215), P. aeruginosa (n=101), Klebsiella spp. (n=95), S. maltophilia (n=69) ve Acinetobacterspp. (n=52) idi. Genel antibiyotik direnç oranları seftriakson için %73, sefotaksim için %68,seftazidim için %63, trimetoprim-sulfametaksazol için %60, siprofloksasin için %51, amikasiniçin %20, imipenem için %3 ve meropenem için %2 olarak tespit edildi. Bu çalışmada, izoleedilen GNB’lerin üçüncü kuşak sefalosporinlere, trimetoprim-sulfametaksazole vesiprofloksasine karşı direnç oranları çalışılan diğer antibiyotiklere göre daha yüksek bulundu. Sonuç: Uygun ampirik antibiyotik tedavisi için her hastanenin kendi direnç oranlarını düzenliaralıklarla izlemesi gerekmektedir. Yapılacak sürveyans çalışmaları ampirik tedavi yaklaşımıiçin yol gösterici olacaktır
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2010 |
Published in Issue | Year 2010 Volume: 12 Issue: 3 |