Objective: Dementia is poised to become a major public health problem and it is addictive,disabled leaving chronic disease. It requires interdisciplinary approach. In this study it is aimedto evaluate the opinions of family physicians working at Family Health Centers, about themanagement of the patients diagnosed with dementia and having cognitive problems. Material and Method: Twenty two family physicians working in Antalya participated to thestudy. A 26 question survey consisting of three parts was administered. Opinions were evaluatedwith style five-point Likert response scale. The data are analyzed with descriptive statistics.Results: The options of family physicians participating in the study are as follows. (M: Medyan)“I feel myself adequate to diagnose cognitive problems” (M=3) “I regulate the treatment ofdementia” (M=4), “I manage the dementia behavior problems” (M=3) “I cooperated with branchexpertise on the management of dementia” (M=2) ,“I direct bedridden dementia patients to takehome health care”(M=2), “I care with relatives of dementia patients” (M=2), “family physicianshave important contributions in the early diagnosis ” (M=2), and “family physicians haveconstributions in management ” (M=2). They directed the patients with preliminary diagnosisof cognitive problems to neurologist 8 patients (36.4%), to psychiatrists 1 (4.5%) and otherexperts 13 (59.1%). Health problems among caregivers of patients with dementia, depression11 (50%), anxiety disorders 7 (31.8%) and chronic fatigue 1 (4.5%) have reported.Conclusion: This preliminary study suggests that the participants do not feel themselvesadequate in the regulation of the diagnosis and treatment of dementia
Amaç: Demans önemli bir halk sağlığı sorunu olmaya aday, bağımlılık yapan ve engelli bırakankronik bir hastalıktır. Konu interdisipliner yaklaşım gerektirmektedir. Bu çalışmada aile sağlığımerkezlerinde (ASM) görev yapan aile hekimlerinin bilişsel sorunu olan ve demans tanısı iletakip edilen hastaların yönetimleri ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Bu çalışmaya Antalya'da görev yapan 22 aile hekimi katılmış, Üç bölümdenoluşan 26 soruluk anket uygulanmıştır. Veriler tanımlayıcı istatistik ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan aile hekimlerinin görüşleri şu şekildedir: (M=medyan)“bilişsel sorunlara tanı koymada kendimi yeterli hissederim” (M=3),“demansın tedavisinidüzenlerim” (M=4), “demansın davranış sorunlarını yönetirim” (M=3), “demansın yönetimindeilgili branş uzmanları ile işbirliği yaparım” (M=2), “demansın farmakolojik olmayan yönetiminisağlarım” (M=2,5), “demansa yönelik tıp dışı hizmetlere hastaları yönlendiririm” (M=3), “ileritalimatlar konusunda yönlendiririm” (M=2) “yatağa bağımlı demanslı hastaları evde sağlıkhizmeti almaları için yönlendiririm” (M=2), “demans hastasına bakan yakınları ile ilgilenirim”(M=2),“aile hekimlerinin demansın erken tanısında önemli katkıları bulunur” (M=2) ve “ailehekimlerinin demans yönetiminde önemli katkıları bulunur” (M=2). Bilişsel sorun ön tanısıkoydukları hastaları nörolog 8 (%36.4), psikiyatrist 1 (%4.5) ve uzmanlara 13 (%59.1)yönlendirmişlerdir. Evde bakım, grup etkinlikleri ve aile desteği 3 (%13.5) gibi demansa yöneliktıp dışı faaliyetlerden haberdardırlar. Demanslı hastalara bakımverenlerin sağlık sorunlarıarasında depresyon 11 (%50), anksiyete bozuklukları 7 ( %31.8) ve kronik yorgunluğun 1 (%4.5)görüldüğünü bildirmişlerdir.Sonuç: Bu ön çalışmada katılımcıların kendilerini demansın tanısını koymada, tedavisinindüzenlenmesinde ve yönetiminde yeterli hissetmedikleri anlaşılmıştır
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 18 Issue: 3 |