Amaç: Türkiye son yıllarda tütün talebinin azaltılmasında özellikle fiyat önlemleri ve fiyat dışı önlemler olmak üzere iki çeşit politika uygulamıştır. Hükümet, öncelikle kapalı tüm işyerlerinde ve halka açık yerlerde sigara içilmesini yasakladı. Sonrasında, 2009 yılında yasağı tüm restoranları, kafeteryaları ve konaklama sektörünü kapsayacak şekilde genişleterek tüm ülkeye yaydı. 2010 yılına gelindiğinde ise tütün ürünleri için özel tüketim vergisi yüzde 20 arttırıldı. Bu çalışma, bir kulüp yakınsama testi kullanarak Türkiye'deki şehirler arasında sigara tüketimindeki bölgesel farklılıkları incelemeyi amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, Türkiye’deki sigara tüketiminin yıllık değişimleri betimsel sonuçlar halinde bölgesel bazda rapor edilmiştir. Daha sonra ise sigara tüketimindeki bölgesel farklılıklar, aylık il düzeyinde veriler kullanılarak ve kulüp yakınsaması analizinden faydalanılarak, pandemi öncesi dönemi kapsayacak şekilde 2009-2017 yılları için araştırılmıştır.
Bulgular: Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar tütün karşıtı politikaların ilk etkilerinin sigara kullanımında önemli bir düşüşe neden olduğunu göstermektedir. Ayrıca, farklı bölgelerdeki tüketicilerin politika değişikliklerine aynı tepkileri vermediği görülmüştür. Kulüp yakınsaması sonuçlarına göre tüm Türkiye için ortak bir tütün politikasını takip etmek doğru olmayacaktır çünkü Türkiye’deki sigara tüketimi ortak bir değere yakınsamamaktadır.
Sonuç: Elde edilen sonuçlara göre merkezi otoritenin yetki paylaşımı yapması ve yerel yönetimlerin tütün karşıtı politikalar konusunda inisiyatif alabilmesinin kolaylaştırılması sağlanmalıdır. Politika yapıcılara farklı bölgeler için farklı politika uygulamaları başlatmaları gerektiğini tavsiye etmekteyiz. Dahası, pandemi perspektifinden bakıldığında, sigara tüketimindeki bölge bazlı trendlerin pandemi döneminde uygulanacak politikaların bölgesel olarak farklılaşması gerekliliğini ortaya koyduğu söylenebilir.
Aim: Turkey introduced price and non-price measures in recent years to reduce smoking. The government banned smoking in all enclosed workplaces and public places. Then, they extended the ban to include all restaurants, cafeterias, and the hospitality sector in 2009 and increased the Special Consumption Tax dramatically on tobacco products by 20 percent in 2010. This study aims to examine regional disparities in cigarette consumption across Turkish cities employing provincial-level data by utilizing a club convergence test.
Material and Methods: We report some descriptive results for the smoking trend for sub-regions of Turkey. Then, we explore regional disparities in smoking across Turkish provinces, employing monthly provincial-level data, through a club convergence test in pre-pandemic period, 2009-2017.
Results: Our results suggest that the initial effects of the anti-tobacco policies resulted in a substantial decline in smoking. It seems that distinct regions behave differently to the policy changes in a way that some areas reduce their cigarette consumption considerably while some regions did not. Club convergence test results demonstrate that it is not proper to conduct a common tobacco control policy in Turkey since there is more than one convergence club in the analyses.
Conclusion: We encourage authorities to decentralize power by including local agencies and municipalities in enforcing the anti-tobacco law. We urge authorities to take different policy measures for different regions. Besides, from a pandemic perspective, one can argue that the regional disparities in cigarette consumption is also a signal for the need of diversified health policies across regions in Turkey.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | March 30, 2021 |
Submission Date | January 12, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 23 Issue: Special Issue |