Aim: Islets of Langerhans are more sensitive to oxidative damage because of their low antioxidant capacity. In diabetes, methylglyoxal (MG) accumulates in the pancreas. The present study examined the effect of crocin on oxidative stress induced by MG in isolated Langerhans islets from male mice.
Material and Methods: Twenty-four male mice weighing 20 to 25 g were prepared. The isolated Langerhans islets were transferred to the culture medium. Oxidative stress was induced through MG administration for 30 min, and then 10, 20, 30, and 40 μM of crocin was used for 2 h. Samples were divided into seven groups with 2.8, 5.6, and 16.7 mM glucose concentrations: control, MG 300 μM, MG+glibenclamide 10 μM, and MG+crocin in four doses of 10, 20, 30, and 40 μM. At the end, the islet’s insulin, antioxidant levels, and lipid peroxidation were assessed by ELISA and calorimetry methods.
Results: Increased levels of malondialdehyde (MDA) in MG groups significantly decreased in 2.8 (p=0.008), 5.6 (p=0.004), and 16.7 (p˂0.001) mM glucose concentrations, with administration of 30 and 40 μM crocin. Total antioxidant capacity (TAC) was reduced in MG groups (p˂0.001) and significantly restored in all crocin-treated groups in 2.8, 5.6, and 16.7 mM glucose concentrations. Also, a significant decrease in insulin secretion and content was observed in MG groups of all three glucose concentrations (p˂0.001). Crocin at high doses improved these alterations.
Conclusion: MG caused oxidative damage and reduced insulin secretion in isolated islets. Crocin improved the antioxidant defense system, diminished MDA, and increased insulin secretion.
Amaç: Langerhans adacıkları, düşük antioksidan kapasiteleri nedeniyle oksidatif strese karşı daha duyarlıdır. Diyabette, pankreasta metilglioksal (MG) birikir. Bu çalışmada, erkek farelerden izole edilmiş olan Langerhans adacıklarında MG tarafından indüklenen oksidatif stres üzerinde krosinin etkisini araştırıldı.
Gereç ve Yöntemler: Ağırlıkları 20 ile 25 g arasında olan 24 adet erkek fare kullanıldı. İzole edilen Langerhans adacıkları kültür ortamına aktarıldı. 30 dakika boyunca MG uygulaması ile oksidatif stres indüklendi ve ardından 2 saat boyunca 10, 20, 30 ve 40 uM krosin kullanıldı. Örnekler, 2,8, 5,6 ve 16,7 mM glikoz konsantrasyonlarında yedi gruba ayrıldı: kontrol, MG 300 uM, MG+glibenclamide 10 uM ile 10, 20, 30 ve 40 μM'lik dört dozda MG+krosin. Son olarak adacığın insülin, antioksidan seviyeleri ve lipid peroksidasyonu ELISA ve kalorimetri yöntemleri ile değerlendirildi.
Bulgular: MG gruplarında artmış olan malondialdehit (MDA) düzeyleri, 30 ve 40 μM krosin uygulanmasıyla 2,8 (p=0,008), 5,6 (p=0,004) ve 16,7 (p˂0,001) mM glikoz konsantrasyonlarında anlamlı olarak azaldı. Toplam antioksidan kapasite (TAC), MG gruplarında azalmıştı (p˂0,001) ve krosinle tedavi edilen tüm gruplarda 2,8, 5,6 ve 16,7 mM glikoz konsantrasyonlarında önemli ölçüde düzeldi. Ayrıca MG gruplarında her üç glukoz konsantrasyonunda da insülin sekresyonu ve içeriğinde anlamlı azalma gözlendi (p˂0,001). Yüksek dozlarda krosin bu değişiklikleri iyileştirdi.
Sonuç: MG, izole adacıklarda oksidatif hasara neden olmuş ve sonuç olarak insülin sekresyonunu azaltmıştır. Krosin antioksidan savunma sistemini iyileştirdi, MDA üretimini baskıladı ve insülin sekresyonunu artırdı.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | October 9, 2023 |
Publication Date | December 30, 2023 |
Submission Date | April 24, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 25 Issue: 3 |