Gemi kira sözleşmeleri, 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun m. 1119-1130 hükümleri arasında düzenlenmiştir. Gemi kira sözleşmeleri, çıplak gemi kira sözleşmesi (bareboat charter) ve demise charter (charter with demise) şeklinde ikiye ayrılır. Bu çalışmada özellikle uluslararası alanda daha çok uygulama alanına sahip olan çıplak gemi kira sözleşmesi ele alınacaktır. Çıplak gemi kira sözleşmesinin tanımı, unsurları, kurulması, navlun sözleşmelerinden farkları incelenecektir. Ayrıca, İngiliz deniz hukuku çerçevesinde yapılan analizle, bu sözleşme türünün kiraya veren ve kiracı arasındaki ilişkiyi nasıl şekillendirdiği ile deniz ticaretindeki rolü ortaya konulacaktır. Bu açıdan, çıplak gemi kira sözleşmesi kavramının daha iyi anlaşılmasına katkı sağlanacaktır.
Ship charter agreements are regulated between Articles 1119-1130 of the Turkish Commercial Code No. 6102. Charter agreements are divided into two types: bareboat charter and charter with demise. This study will particularly focus on bareboat charter agreements, which have a more extensive application in international maritime practice. The definition, elements, formation, and distinctions from contracts of affreightment of bareboat charter agreements will be examined. Furthermore, through an analysis within the framework of English maritime law, this study will demonstrate how this type of contract shapes the relationship between the owner and the charterer, as well as its role in maritime commerce. In this respect, the study will contribute to a better understanding of the concept of bareboat charter agreements.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context (Other) |
Journal Section | Özel Hukuk |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2024 |
Submission Date | May 5, 2024 |
Acceptance Date | December 18, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 29 Issue: 51 |