Korona virüs pandemisi ile ortaya çıkan “Zoom Yorgunluğu”, göz rahatsızlıkları, fiziksel inaktivite, asosyallik ve kullanıcılardaki bilişsel yükün artması gibi sorunları da beraberinde getirmiştir. Zoom yorgunluğunun, çevrimiçi araçlar ile iş, toplantı veya eğitim gibi faaliyetleri sürdürenler arasında daha yaygın olduğu ifade edilmektedir. Bu durum, özellikle de uzaktan eğitime geçen akademisyen ve öğrencilerin maruz kaldığı “zoom yorgunluğu” fenomenini incelemeyi önemli kılmaktadır. Bu sebeple, akademisyen ve doktora öğrencilerinin zoom yorgunluğunun incelenmesi amaçlanmıştır. Tanımlayıcı, kesitsel ve nicel araştırma alt türlerinden biri olan nedensel karşılaştırma tipinin kullanıldığı bu çalışma, İstanbul ilinde yer alan bir devlet ve bir vakıf üniversitesinin sağlık bilimleri fakültesinde akademisyen ve doktora öğrencisi olan 201 kişi ile yapılmıştır. Araştırmanın akademisyen ve doktora öğrencileri ile yapılmasının sebebi, bu grubun zoom yorgunluğunun kaynağı olan çevrimiçi araçları sıklıkla kullanmasıdır. Çalışma verileri, 12.07.2021 ile 03.09.2021 tarihleri arasında çevrimiçi olarak toplanmıştır. Verilerin analizi için iki grup için Bağımsız Örneklem t-Testi, ikiden fazla grup için Tek Yönlü Varyans Analizi kullanılmıştır. Online toplantılara katılım sıklığı arttıkça akademisyen ve doktora öğrencilerinin genel zoom yorgunluğunun arttığı, buna karşın göz yorgunluğu ve motivasyonel yorgunluğunun ise, değişmediği tespit edilmiştir. Online toplantıların oturum süresi arttıkça göz yorgunluğu hariç, genel yorgunluk, sosyal yorgunluk, motivasyonel yorgunluk, duygusal yorgunluk ve zoom yorgunluğu istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde artmaktadır. Eğitim gibi önemli bir işlevin sürekliliği önemli olmak ile birlikte bu işlevin yerine getirileceği yerin online platformlar olmadığı ya da bu platformların az kullanılması gerektiği, kullanılsa dahi yüz yüze olacak uygulamalar ile birlikte hibrit modele göre verilmesi önerilmektedir.
Yok
Yok
Yok
"Zoom Fatigue", which emerged with the corona virus pandemic, has brought problems such as eye disorders, physical inactivity, asociality and increased cognitive load in users. It is stated that Zoom fatigue is more common among those who carry out activities such as work, meetings or education with online tools. This makes it important to examine the phenomenon of "zoom fatigue", which academics and students who switch to distance education are exposed to. For this reason, this study was conducted to examine the zoom fatigue of academicians and doctoral students. This study, in which the causal comparison type, which is one of the descriptive, cross-sectional and quantitative research sub-types, was used, was conducted with 201 academicians and doctoral students in the health sciences faculty of a state and a foundation university in Istanbul. The reason why the research was conducted with academicians and doctoral students is that this group frequently uses online tools, which is the source of zoom fatigue. Study data were collected online between 12.07.2021 and 03.09.2021. Independent Sample t-Test for two groups and One-Way Analysis of Variance for more than two groups were used for data analysis. As the frequency of participation in online meetings increased, it was determined that the general zoom fatigue of academicians and doctoral students increased, while eye strain and motivational fatigue did not change. As the session duration of online meetings increases, excluding eyestrain, general fatigue, social fatigue, motivational fatigue, emotional fatigue and zoom fatigue increase statistically. Although the continuity of an important function such as education is important, it is recommended that the place where this function will be fulfilled is not online platforms or that these platforms should be used sparingly, and that even if used, it should be given according to the hybrid model with face-to-face applications.
Yok
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Economics |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Project Number | Yok |
Publication Date | May 28, 2022 |
Submission Date | December 2, 2021 |
Acceptance Date | January 1, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 |
Bu dergide yayınlanan tüm çalışmalar, Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International (CC BY-NC 4.0) License kapsamında lisanslanmıştır.