GENÇLERİN ÖRGÜTSEL BAĞLILIK DAVRANIŞINI ETKİLEYEN FAKTÖRLERİN ANALOJİ TEKNİĞİ İLE BELİRLENMESİ

Year 2019, Volume: 9 Issue: 2, 1 - 21, 31.12.2019

Aytuğ Mermer Üzümlü

Abstract

Örgütlerin varlığını devam ettirebilmesi için sahip
olunan insan kaynakları ile kurulan iletişimin önemi her geçen gün artmaktadır.
Kurum kültürüne hâkim, örgütsel hedefler konusunda tecrübeli çalışanların
varlığı ile güçlenen örgütler bu çalışanlarını kaybetmek istememekte, bu
doğrultuda kurum içi iletişim ve halkla ilişkiler uygulamaları
yoğunlaşmaktadır. Fakat her durumda çalışanların örgütsel bağlılığının
oluşumunu, düzeyini ve türünü belirleyen birincil parametre kurumun halkla
ilişkiler uygulamaları olmamaktadır. Bireysel kimlik özellikleri ve değişen
özel yaşam koşulları kişilerin örgütsel bağlılık davranışında artan oranda
belirleyici olmaktadır. Bu çalışma henüz bir iş deneyimi olmayan üniversite
öğrencilerinin kimlik özellikleri, özel hayat öncelikleri gibi değişkenlerin
potansiyel örgütsel bağlılık davranışını ne yönde etkileyebileceğini ortaya
koymayı amaçlamaktadır. Çalışma Amasya Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek
Yüksekokulu Pazarlama ve Reklamcılık Bölümü öğrencilerinin örgütsel bağlılık davranışının
hangi türde olduğunu, dışsal koşullardan etkilenmede kıstasın ne olduğunu
projektif tekniklerden sembolik analoji tekniği ile keşfetmek amacını
taşımaktadır.  Araştırmada öğrencilerin
normatif türde bağlılık gösterme eğilimlerinin düşük, devam bağlılığı gösterme
eğilimlerinin orta, duygusal bağlılık gösterme eğilimlerinin yüksek olduğu
ortaya çıkmakla beraber, dış etkenlerin kişilerin sahip olduğu örgütsel
bağlılık düzeyinde ve türünde anlık değişimler yaratabileceği sonucuna
ulaşılmıştır.

Keywords

örgütsel bağlılık, kimlik, kurumsal iletişim, halkla ilişkiler, üniversite öğrencileri

References

• Afşar, S. (2011). Çalışma Yaşam Kalitesinin Örgütsel Bağlılık Düzeyi Üzerindeki Etkisi: Devlet ve Vakıf Üniversitelerinde Çalışan Akademisyenler Üzerine Nicel Bir Araştırma Doktora Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Allen, N. and Meyer, J. (1990). The Measurement And Antecedents Of Affective, Continuance And Normative Commitment To The Organization. Journal of Occupational and Organizational Psychology/, 63(1), 1-18.
• Allen, N. and Meyer, J. (1996). Affective, Continuance, And Normative Commitment To The Organization: An Examination Of Construct Validity. Journal of Vocational Behavior. 49, 252-276.
• Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Bauman, Z. (2015). Bireyselleşmiş Toplum. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Becker, S. (1960). Notes On the Concept of Commitment. The American Journal of Sociology, http://www.jstor.com (Erişim tarihi:10 Mayıs 2019).
• Bester, F. (2012). A Model Of Work Identity In Multicultural Work Settings. Unpublished DPhil thesis, Johannesburg: University of Johannesburg.
• Davis, K. and Newstrom W. (1989). Human Behavior at Work: Organizational Behavior. New York: McGraw Hill.
• Doğan, S. ve Kılıç, S. (2007). Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri ve Önemi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (29) 37-61.
• Gürbüz, S. (2006). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İle Duygusal Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. AİBÜ-İİBF Ekonomik Ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1), 48-75.
• Hague, P. and Jackson, P. (1999). Market Research: A Guide to Planning, Methodology and Evaluation. London: Kogan Page.
• Katz, D. and Kahn, R. (1977). Örgütlerin Toplumsal Psikolojisi. (Çev: H. Can, Y. Bayar) Ankara: TODAİE.
• Kaygısız, A. (2012). İlköğretim Öğretmenlerinin Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Ve Karara Katılma Durumları Arasındaki İlişki Kütahya Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Koll O, Won W. and Kreuzer, M. (2010). Multi Method Research On Consumer-Brand Associations: Comparing Free Associations, Storytelling And Collages. Pschology and Marketing, 27 (6), 584-602.
• Mir, A. And Mosca, R. (2002). The New Age Employee: An Exploration Of Changing Employee Organization Relations, Public Personnel Management. (2) 31, 187-200.
• Obeng, K. and Ugboro, I. (2003). Organizational Commitment Among Public Transit Employees: An Assessment Study. Journal of the Transportation Research Forum, 2 (57), 83-98.
• O’Reilly, C. and Chatman, J. (1986). Organizational Commitment and Psychological Attachment: The Effect of Compliance. Identification and Internalization on Prosocial Behavior, Journal of Applied Psychology (71)3, 492-499.
• Starnes, B. and Truhon, S. (2006). A Primer on Organizational Commitment. Human Development an Leadership Division. http://asqhdandl.org/index.html (Erişim tarihi:12 Haziran 2019).
• Steers R. (1977). Antecedents and Outcomes of Organizational Commitment. Administrative Science Quarterly, 22(5), 46-56.
• Steiger, J. (2007). Understanding The Limitations Of Global Fit Assessment in Structural Equation Modeling. Personality and Individual Differences, 42 (5), 893-898.
• Tett, R. and Meyer, J. (1993). Job Satisfaction, Organizational Commitment, Turnover Intention And Turnover: Path Analyses Based On Meta-Analytic Findings. Personnel Psychology, (46)2, 259-293.
• Wasti, S. (2003). Organizational Commitment, Turnover Intentions And The Influence Of Cultural Values. Journal of Occupational Psychology, (76), 303-321.
• Wasti, S. (2000). Örgütsel Bağlılığı Belirleyen Evrensel ve Kültürel Etmenler: Türk Kültürüne Bir Bakış. içinde Türkiye'de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynaklan Uygulamaları, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları, 201-224.
• Wiener, Y. (1982). Commitment In Organization A Normative View. Academy Management Review, (7)3, 418-428.
• Zaltman, G. (2014). Tüketici Nasıl Düşünür?. İstanbul: MediaCat.
• Zangaro, G. (2001). Organizational Commitment: A Concept Analysis. Nursing Forum, 36(2), 1-14.