Review Article
BibTex RIS Cite

TEKNOLOJİK YENİLİKLERİN YÖNETİMİ VE TÜKETEN BİREYİN DÖNÜŞÜMÜ

Year 2019, Volume: 9 Issue: 2, 97 - 115, 31.12.2019

Abstract

Günümüz yaşam pratikleri çerçevesinde hızla dönüşen insan yaşamında ‘dijitalleşme’ egemen karakter kazanmaktadır. İkna süreçlerinin bir uzantısı olarak ortaya çıkan tüketim eylemselliği de ağırlıklı olarak bu teknoloji ile aracılanmışlık ve dijitalleşme üzerinden gerçekleşmektedir. Günümüz üretim, pazarlama, dağıtım ve tüketim süreçlerinin tamamında teknolojik yönetim stratejileri hakimiyet kazanmıştır. İnsan yaşamında ‘mobilite’ esnekliği kazanan teknoloji ve araçlar, bireyin yaşamının her anının ele geçirilmesini kolaylaştırmıştır. Bireyin, iletişim ve etkileşim süreçleri ağırlıklı olarak teknoloji odaklı bir hal almıştır. Yakın çevresine giderek uzaklaşan birey için etkileşim alanı sosyal medya üzerinde yapılanmış bulunan sanal dünyadır. Bu sanal dünya bireyin satın alma ve tüketme eylemselliğinde de kilit rol oynamaktadır. Ürünler dünyasının büyülü sahnesi olarak sanal ortamlar, tüketen birey için her istediğinde her istediğine ulaşabileceği yanılgısı açığa çıkarmaktadır. Satış, pazarlama ve reklamcılık endüstrileri de sanal dünya içerisinde tüketen bireyin yanıbaşında konumlanmış bulunmaktadır. Markaların boy gösterdiği sosyal medya, bireyi hem tüketici hem de paylaşımları aracılığıyla yeniden üreticisi/taşıyıcısı/dağıtıcısı konumuna taşımaktadır. Bu bağlamda teknoloji ile çepeçevre sarılmış olan günümüz dünyasında tüketen bireyin dönüşümünü ele almak ve irdelemek önem kazanmaktadır.

References

  • KAYNAKÇA
  • Akyazı, E. ve Yavuz, B. (2012). “Yeni İletişim Ortamı Olarak Mobil Teknolojilerin Bağlam-Temelli Pazarlamada Kullanımı”. s.153-179. içinde Yeni Medya Ve… (Ed.) Deniz Yengin. İstanbul: Anahtar. Alçın, S. (2016). “Üretim İçin Yeni Bir İzlek: Sanayi 4.0”. Journal of Life Economics. 3(2). s.19-30. Arnheim, R. (2015). Görsel Düşünme. (Çev.) Rahmi Öğdül. İstanbul: Metis. Babür Tosun, N. vd. (2018). Reklam Yönetimi. İstanbul: Beta. Bauman, Z. (1999). Çalışma, Tüketicilik ve Yeni Yoksullar. (Çev.) Ümit Öktem. İstanbul: Sarmal. Bartodziej, C. J. (2017). The Concept Industry 4.0: An Empirical Analysis of Technologies and Applications in Production Logistics. Berlin: Springer Gabler. Belek, İ. (1999). Postkapitalist Paradigmalar. İstanbul: Sorun. Betz, F. (2010). Teknolojik Yenilik Yönetimi: Değişimle Gelen Rekabet Avantajı. (Çev.) Pınar Güran. Ankara: TUBİTAK. Bocock, R. (1997). Tüketim. (Çev.) İrem Kutluk. Ankara: Dost. Bozkurt, V. (2000). Enformasyon Toplumu ve Türkiye. İstanbul: Sistem. Castells, M. (1996). The Rise of the Network Society. Cambridge: Blackwell. Castells, M. (1993), “The International Economy and The New International Division of Labor”, p. 15-44. in The Global Economy in The Information Age. (ed.) H. Carnoy and M. Castells. Penn: The Pennsylvania State University Press. Chaney, D. (1999). Yaşam Tarzları. (Çev.) İrem Kutluk. Ankara: Dost. Childe, G. (2002). Tarihte Neler Oldu. (Çev.) Mete Tunçay ve Alaeddin Şenel. İstanbul: Alan. Cohen, A. P. (1999). Topluluğun Simgesel Kuruluşu. (Çev.) Mehmet Küçük. Ankara: Dost. Çakmak Karapınar, D. (2018). “Endüstri 4.0’ın Endüstrilerin Yapısı ve Paydaş İlişkileri Üzerine Yansımalarına Yönelik Bir Araştırma”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İletişim Bilimleri Anabilim Dalı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Erzurum. Demiral, S. (2019). “Dijital Teknoloji Aracılığıyla Çocuk Özneleşmesinin Olanakları”. Doğu Batı. “Dijital Çağ” Özel Sayısı. Yıl: 21. Sayı: 86. s.13-37. Dilts, R. (2017). Dil İllüzyonları: Kelimelerin Büyüsüyle Mutluluğa Ulaşmak. (Çev.) A. Volkan Çubukçu. İstanbul: İş Bankası Yayınları. Emiroğlu, K. ve Aydın, S. (2003). Antropoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat. Erdoğan, İ. (1997). İletişim Egemenlik Mücadeleye Giriş. Ankara: İmge. Ertürk, N. E. (2019). “Dijital ve Varoluş: Dijitalin Soykütüğüne Doğru”. Doğu Batı. “Dijital Çağ” Özel Sayısı. Yıl: 21. Sayı: 86. s.157-171. Featherstone, M. (1996). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü. (Çev.) Mehmet Küçük. İstanbul: Ayrıntı. Geray, H. (1997). “Yeni Medyaların Elektronik Mahalleleri ve Enformasyon Toplumu”. Ada Kentliyim. Cilt: 3. Sayı: 10. s.76-78. Gottdiener, M. (2000) “Approaches to Consumption: Classical and Contemporary Perspectives”. p. 3-32. in New Forms of Consumption. (ed.) M. Gottdiener. London: Rowman & Littlefield Pub. Güneş, S. (2006). Enformasyon Toplumunun Putları. Ankara: Hece. Karayemiş, O. (2019). “Dijitalleşme ve Öznelliğin Üretimi: Aşırı-İletişim Çağının Bir Ön Panoraması”. Doğu Batı. “Dijital Çağ” Özel Sayısı. Yıl: 21. Sayı: 86. s.39-61. Kellner, D. (1991). “Reklam ve Tüketim Kültürü”. s.75-91 içinde Enformasyon Devrimi Efsanesi. (Der. ve Çev.) Yusuf Kaplan. Kayseri: Rey. Kocabay Şener, N. (2019). “ “Filtre”li Hayatlar Çağında Mahremiyet veya Telefon Mahremiyeti Nasıl Değiştirdi?”. Doğu Batı. “Dijital Çağ” Özel Sayısı. Yıl: 21. Sayı: 86. s.112-131. Kohut, M. ve Neffinger, J. (2019). Akıl Çelme Sanatı. (Çev.) Nesibe Bodur. İstanbul: Diyojen. Marr, B. (2017). Büyük Veri İş Başında: 45 Yıldız Şirket Büyük Veri’yi Nasıl Kullandı? (Çev.) Başak Gündüz. İstanbul: MediaCat. Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. (Çev.) Osman Akınhay ve Derya Kömürcü. Ankara: Bilim ve Sanat. Odabaşı, Y. ve Barış, G. (2002). Tüketici Davranışı. İstanbul: MediaCat. Ross, A. (2017). Geleceğin Endüstrileri. (Çev.) Murat Buğan. Ankara: Orion. Sédillot, R. (2005). Değiş Tokuştan Süpermarkete. (Çev.) E. Mermi Erendor. Ankara: Dost. Tellan, D. (2005). “Cep Telefonu Reklamlarının Yapısal İçeriği ve Tüketim Sürecindeki Rolü Üzerine Bir İnceleme”. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara. Türkay, O. (1994). İktisat Teorisi. Ankara: Adım. Türkcan, E. (2013). Tarihten Teknolojiye: Eski Yazılara Yeni Yorumlar. İstanbul: Destek. Uztuğ, F. (2002). Markan Kadar Konuş. İstanbul: MediaCat. Wade, C. ve Tavris, C. (1993). Psychology. NY: Harper Collins.
  • Diğer Kaynaklar Altın Sözlük (1993). İstanbul: Sabah Yayıncılık. TDK (2019). “tüketim”. https://sozluk.gov.tr/ [Erişim Tarihi: 30.11.2019].
Year 2019, Volume: 9 Issue: 2, 97 - 115, 31.12.2019

Abstract

References

  • KAYNAKÇA
  • Akyazı, E. ve Yavuz, B. (2012). “Yeni İletişim Ortamı Olarak Mobil Teknolojilerin Bağlam-Temelli Pazarlamada Kullanımı”. s.153-179. içinde Yeni Medya Ve… (Ed.) Deniz Yengin. İstanbul: Anahtar. Alçın, S. (2016). “Üretim İçin Yeni Bir İzlek: Sanayi 4.0”. Journal of Life Economics. 3(2). s.19-30. Arnheim, R. (2015). Görsel Düşünme. (Çev.) Rahmi Öğdül. İstanbul: Metis. Babür Tosun, N. vd. (2018). Reklam Yönetimi. İstanbul: Beta. Bauman, Z. (1999). Çalışma, Tüketicilik ve Yeni Yoksullar. (Çev.) Ümit Öktem. İstanbul: Sarmal. Bartodziej, C. J. (2017). The Concept Industry 4.0: An Empirical Analysis of Technologies and Applications in Production Logistics. Berlin: Springer Gabler. Belek, İ. (1999). Postkapitalist Paradigmalar. İstanbul: Sorun. Betz, F. (2010). Teknolojik Yenilik Yönetimi: Değişimle Gelen Rekabet Avantajı. (Çev.) Pınar Güran. Ankara: TUBİTAK. Bocock, R. (1997). Tüketim. (Çev.) İrem Kutluk. Ankara: Dost. Bozkurt, V. (2000). Enformasyon Toplumu ve Türkiye. İstanbul: Sistem. Castells, M. (1996). The Rise of the Network Society. Cambridge: Blackwell. Castells, M. (1993), “The International Economy and The New International Division of Labor”, p. 15-44. in The Global Economy in The Information Age. (ed.) H. Carnoy and M. Castells. Penn: The Pennsylvania State University Press. Chaney, D. (1999). Yaşam Tarzları. (Çev.) İrem Kutluk. Ankara: Dost. Childe, G. (2002). Tarihte Neler Oldu. (Çev.) Mete Tunçay ve Alaeddin Şenel. İstanbul: Alan. Cohen, A. P. (1999). Topluluğun Simgesel Kuruluşu. (Çev.) Mehmet Küçük. Ankara: Dost. Çakmak Karapınar, D. (2018). “Endüstri 4.0’ın Endüstrilerin Yapısı ve Paydaş İlişkileri Üzerine Yansımalarına Yönelik Bir Araştırma”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Temel İletişim Bilimleri Anabilim Dalı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Erzurum. Demiral, S. (2019). “Dijital Teknoloji Aracılığıyla Çocuk Özneleşmesinin Olanakları”. Doğu Batı. “Dijital Çağ” Özel Sayısı. Yıl: 21. Sayı: 86. s.13-37. Dilts, R. (2017). Dil İllüzyonları: Kelimelerin Büyüsüyle Mutluluğa Ulaşmak. (Çev.) A. Volkan Çubukçu. İstanbul: İş Bankası Yayınları. Emiroğlu, K. ve Aydın, S. (2003). Antropoloji Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat. Erdoğan, İ. (1997). İletişim Egemenlik Mücadeleye Giriş. Ankara: İmge. Ertürk, N. E. (2019). “Dijital ve Varoluş: Dijitalin Soykütüğüne Doğru”. Doğu Batı. “Dijital Çağ” Özel Sayısı. Yıl: 21. Sayı: 86. s.157-171. Featherstone, M. (1996). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü. (Çev.) Mehmet Küçük. İstanbul: Ayrıntı. Geray, H. (1997). “Yeni Medyaların Elektronik Mahalleleri ve Enformasyon Toplumu”. Ada Kentliyim. Cilt: 3. Sayı: 10. s.76-78. Gottdiener, M. (2000) “Approaches to Consumption: Classical and Contemporary Perspectives”. p. 3-32. in New Forms of Consumption. (ed.) M. Gottdiener. London: Rowman & Littlefield Pub. Güneş, S. (2006). Enformasyon Toplumunun Putları. Ankara: Hece. Karayemiş, O. (2019). “Dijitalleşme ve Öznelliğin Üretimi: Aşırı-İletişim Çağının Bir Ön Panoraması”. Doğu Batı. “Dijital Çağ” Özel Sayısı. Yıl: 21. Sayı: 86. s.39-61. Kellner, D. (1991). “Reklam ve Tüketim Kültürü”. s.75-91 içinde Enformasyon Devrimi Efsanesi. (Der. ve Çev.) Yusuf Kaplan. Kayseri: Rey. Kocabay Şener, N. (2019). “ “Filtre”li Hayatlar Çağında Mahremiyet veya Telefon Mahremiyeti Nasıl Değiştirdi?”. Doğu Batı. “Dijital Çağ” Özel Sayısı. Yıl: 21. Sayı: 86. s.112-131. Kohut, M. ve Neffinger, J. (2019). Akıl Çelme Sanatı. (Çev.) Nesibe Bodur. İstanbul: Diyojen. Marr, B. (2017). Büyük Veri İş Başında: 45 Yıldız Şirket Büyük Veri’yi Nasıl Kullandı? (Çev.) Başak Gündüz. İstanbul: MediaCat. Marshall, G. (1999). Sosyoloji Sözlüğü. (Çev.) Osman Akınhay ve Derya Kömürcü. Ankara: Bilim ve Sanat. Odabaşı, Y. ve Barış, G. (2002). Tüketici Davranışı. İstanbul: MediaCat. Ross, A. (2017). Geleceğin Endüstrileri. (Çev.) Murat Buğan. Ankara: Orion. Sédillot, R. (2005). Değiş Tokuştan Süpermarkete. (Çev.) E. Mermi Erendor. Ankara: Dost. Tellan, D. (2005). “Cep Telefonu Reklamlarının Yapısal İçeriği ve Tüketim Sürecindeki Rolü Üzerine Bir İnceleme”. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara. Türkay, O. (1994). İktisat Teorisi. Ankara: Adım. Türkcan, E. (2013). Tarihten Teknolojiye: Eski Yazılara Yeni Yorumlar. İstanbul: Destek. Uztuğ, F. (2002). Markan Kadar Konuş. İstanbul: MediaCat. Wade, C. ve Tavris, C. (1993). Psychology. NY: Harper Collins.
  • Diğer Kaynaklar Altın Sözlük (1993). İstanbul: Sabah Yayıncılık. TDK (2019). “tüketim”. https://sozluk.gov.tr/ [Erişim Tarihi: 30.11.2019].
There are 3 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Communication and Media Studies
Journal Section Research Articles
Authors

Derya Öcal 0000-0003-0401-2917

Publication Date December 31, 2019
Submission Date December 7, 2019
Acceptance Date December 26, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 9 Issue: 2

Cite

APA Öcal, D. (2019). TEKNOLOJİK YENİLİKLERİN YÖNETİMİ VE TÜKETEN BİREYİN DÖNÜŞÜMÜ. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 9(2), 97-115.