ALGILAMA YÖNETİMİ BAĞLAMINDA SİYASAL REKLAMLAR: 2018 CUMHURBAŞKANI VE MİLLETVEKİLİ GENEL SEÇİMİ ÖRNEĞİNDE GÖSTERGEBİLİMSEL BİR ANALİZ

Year 2023, Volume: 13 Issue: 1, 23 - 63, 30.06.2023

Coşkun Dursun Raci Taşcıoğlu

https://doi.org/10.53495/e-kiad.1257142

Cited By: 1

Abstract

İletişim hakkında yapılan tanımların ortak teması, iletişimin hayatı anlamlı kılmasıdır. Siyasetten spora, ekonomiden sanata vb. alanların tümünde başarılı olmak için sağlıklı ve etkili iletişime ihtiyaç duyulmaktadır. Temelinde toplumu dizayn etme görevi bulunan siyasetin bu görevi başarılı şekilde gerçekleştirmesi etkili bir iletişim çalışması ile sağlanmaktadır. Siyasal iletişim belirli ideolojilerin hedef kitlelere benimsetilmesini ve gerek görüldüğünde hedef kitlelerde davranış değişikliğine neden olacak iletişim tekniklerini kapsamaktadır. Bu tekniklerden biri olan reklam ise medyada yer ve zaman satın alarak hedef kitle üzerinde etkili olmaktadır. Sınırlı bir alanda ve zamanda yapılan reklamların başarısı algılara hitap ettikçe artmaktadır. Bu nedenle algılama yönetimine ihtiyaç duyulmaktadır. Algılama yönetimi ile kişilerin duygularını, düşüncelerini ve güdülenmelerini etki altına alan eylemlerde bulunulabilir. Ayrıca algılama yönetimi ile hedef kitleyi etkileyerek inandırma ve böylece ikna sürecinin gerçekleşmesi amaçlanmaktadır. Kişilerin oy tercihinin belirlenmesinde ya da savundukları siyasiler ile ideolojilerin daha da çok sahiplenmesinde algılama yönetimi çalışmaları etkili olabilmektedir. Bu çalışmada; siyasal reklamlarda algılama yönetimi üzerine Adalet ve Kalkınma Partisi (Ak Parti) ile Cumhuriyet Halk Partisi'nin (CHP) 24 Haziran 2018’de yapılan cumhurbaşkanlığı ve milletvekili seçimlerindeki birer adet reklamı göstergebilimsel yöntem ile analiz edilmiştir. Reklamlarda hedef kitleyi etkileyen algı çalışmalarından yararlanıldığı belirlenmiştir.

Keywords

Siyasal Reklam, Algılama Yönetimi, Göstergebilimsel Analiz, Ak Parti, CHP

References

• Akova, S. ve Aslan, M. N. (2018). Kültürel Markalaşma Uygulamalarında Algı Yönetiminin Önemi. Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (3), 125-136.
• Arslan, E. (2018). Siyasal İletişim Sürecinde Siyasal Reklamların Sosyal Medyada Kullanımı: 1 Kasım 2015 Genel Seçimlerinde TBMM'de Temsil Edilen Partilerin Siyasal Reklamlarının Facebook ve Youtube Mecralarında İncelenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi), Giresun: Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Aziz, A.(2013). Siyasal İletişim (4. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
• Bakan, İ. ve Kefe, İ. (2012). Kurumsal Açıdan Algı ve Algı Yönetimi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2 (1), 19-34.
• Barthes, R. (1975). The Pleasure of the Text, (Trans: Richard Miller and Richard Howard). New York: Hill and Wang.
• Binark, M.(1994). Acaba Türkiye’de Siyasal İletişimi Nasıl ‘Yeniden Keşfedebiliriz’ Üzerine Karınca Kararınca Bir Deneme. İletişim Dergisi, Sayı: 1-2, 183-186.
• Bodur, H. (2018). Bir Kitle İmha Silahı Olarak Algı Yönetimi ve Medya, Ankara: DH Yayınevi.
• Bolatcan, G. (2021). Algı Yönetimi Araçlarının Bireylerin Satın Alma Kararları Üzerindeki Etkileri. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi), Yozgat: Bozok Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
• Bongrand, M. (1992). Politika Pazarlama (Çeviren: Fatoş Ersoy). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Cirit, A. (2004). Türkiye’de Siyasal Reklamcılığın Gelişimi ve 2002 Genel Seçimleri Yazılı Basın Reklamlarının Analizi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi), Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çağlar, B. (2012). Bir İletişim Biçimi Olarak Göstergebilim. LAÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (2) , 22-34. Değirmenci, F. (2018), “Siyasal Reklam Kampanyaları ve Uygulamaları”. Reklam Kampanyaları ve Reklamcılık Uygulamaları. (Ed.: Asiye Ata). 1. Baskı, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını. 259-278.
• Denton, R.E. & Woodward, G.C. (1998). Political Communication in America. New York: Praeger.
• Erdoğan, İ.(1997). İletişim Egemenlik ve Mücadeleye Giriş. Ankara: İmge Kitabevi.
• Erdoğan, İ. (2008). İletişimi Anlamak. Ankara: Erk Yayıncılık.
• Eraslan, M. C. ve Küçük Durur, E. (2018). Siyasal İletişim ve Medya Bağlamında Siyasal Reklam Aracı Olarak Propaganda. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4 (2) , 193-204.
• Graber, D.A.(1981). “Political Language”. Handbook of Political Communication. (Ed.: Nimmo & Sanders), Beverly Hills: Sage Publications, 195-223.
• Gülsünler, M. E. ve Tahmaz, Ş. (2020). Siyasal İletişim ve Algı Yönetimi İlişkisinin İdeolojik Açıdan Değerlendirilmesi: Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Örneği. Erciyes İletişim Dergisi, 7 (1), 321-344.
• Hancı, M. (2016). Kurumsal Reklam ve Mizah. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (56), 334-344.
• İnanç Demir, M. (2018). Siyasal İletişim: Kavramsal Bir Derleme. Uluslararası Sanat Kültür ve İletişim Dergisi, 1 (1) , 79-104.
• İnce, C. ve Korkmaz, A. (2020). Beden Dili İletişimi İle İş gören Motivasyonu Arasındaki İlişki; Bişkek Otellerinde Bir Araştırma. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, Covıd-19 Özel Sayısı 2, 432-463.
• İslamoğlu, A. H. (2002). Siyaset Pazarlaması. İstanbul: Beta Basım Yayım.
• Kalender, A.(2000). Siyasal İletişim Seçmenler ve İkna Stratejileri. Konya: Çizgi Yayınevi.
• Karataş, S. (2003). Öğretim Amaçlı Web Sayfası Tasarımında Renk Kullanımı. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23 (2), 139-148.
• Keleş, P. (2019). Türkiye’de Siyasal Reklamcılık:24 Haziran 2018 Genel Seçimleri Gazete Reklam analizleri. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi), Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kentel, F.(1991). Demokrasi, Kamuoyu ve Siyasal İletişime Dair. Birikim Dergisi, Sayı.30, 39-44.
• Mehrabian, A. (1971). Silent Messages: Implicit Communication of Emotions and Attitudes. 1st Edition, California: Wadsworth Publishing Company.
• Oktay, M.(2002). Politikada Halkla İlişkiler. İstanbul: Derin Yayınları.
• Öncel Taşkıran, N. ve Bolat, N. (2013), Reklam ve Algı İlişkisi: Reklam Metinlerinin Alımlanmasında Duyu Organlarının İşlevleri Hakkında Bir İnceleme. Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1), (49-70).
• Özcan, M. (2018). Renklerin Tüketimde ve Sağlıkta Önemi. Black Sea Journal of Agriculture, 1 (3), 83-88.
• Saydam, A. (2012). İletişimin Akıl ve Gönül Penceresi Algılama Yönetimi. 7. Baskı, İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Silsüpür, Ö. (2021). Siyasal Katılım, Siyasal İletişim ve Medya. Türkiye Mesleki ve Sosyal Bilimler Dergisi, (6), 163-172.
• Şatır Karakaya, Ç., Erendağ Sümer, F. ve Gök Demir, Z. (2017). Stratejik Halkla ilişkiler ve Uygulamaları. İstanbul: Nobel Yayınları.
• Taşcıoğlu, R. (2007). Seçim Kampanyalarındaki Dönüşüm: ‘Amerikanlaşma’ Bağlamında 3 Kasım 2002 Genel Seçimlerinde Genç Parti Seçim Kampanyası. (Yayınlanmış Doktora Tezi), Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Terkol, G. ve Ulusoy, D. (2018). Ses Üzerine Bir Atölye Çalışması. MSGSÜ Sosyal Bilimler, 2(17), 79-81.
• Toker, H. (2013). Ulusal Politikanın Uluslararasılaşması, Siyasal Seçimler, Uluslararası İletişim ve Medya. Ankara: Orion Kitabevi.
• Uslu, K.Z.(1996). Siyasal İletişim ve 24 Aralık 1995 Genel Seçimleri. Yeni Türkiye Medya Özel Sayısı, Sayı:11,793-794.
• URL1. (2022). Cumhurbaşkanı Seçimi ve 27. Dönem Milletvekili Genel Seçimi Sonuçları. YKS, 2018- https://ysk.gov.tr/tr/24-haziran-2018-secimleri/77536 adresinden alındı. Erişim Tarihi: 10 Aralık 2022.
• URL2. (2022). Zümrüdü Anka Türkiye Vakti Ak Parti Reklam Filmi. https://www.youtube.com/watch?v=SOSbyFtAbo8&ab_channel=AdN adresinden alındı. Erişim Tarihi: 12 Aralık 2022.
• URL3. (2022). Yürüyoruz. Huzur için, adalet için, refah için yürüyoruz Reklam Filmi. https://www.youtube.com/watch?v=ne01eEu5DKY&ab_channel adresinden alındı. Erişim Tarihi: 13 Aralık 2022.
• Wolton, D.(1991). Medya Siyasal İletişimin Zayıf Halkası, (çev. Hülya Tufan, Ömer Laçiner). İstanbul: Birikim Yayınları.