Sanal Kadavralar ve Etik İlişkisinde Yapay Zekanın Rolü

Year 2024, Volume: 5 Issue: 5, 216 - 218

Yusuf Kalınkara

https://doi.org/10.46871/eams.1567123

Abstract

Teknolojinin gelişmesi tıp eğitiminde de bir dönüşüme neden olmaktadır. Bu aşamada tıp eğitiminde özellikle kadavra kullanımı ile ilgili etik hususların yeniden dönüşümü ilgi çekmektedir. Günümüzde gerçek kadavraların dijital karşılıklarının sanal içerikler ile yeniden oluşturulması mümkündür. Bu tür materyaller alan yazında sanal kadavralar olarak tanımlanmaktadır. Gerçek kadavralarda olduğu gibi sanal kadavralarda da bağışçının görüntülerinin kullanımı etik izinlere tabiidir. Bu aşamada yapay zeka araçlarının kullanımı ön plana çıkmaktadır.
Tıp eğitiminde kadavra kullanımı uzun yıllardan bu yana kullanılan geleneksel bir yöntemdir. Tıp eğitiminde kadavra kullanımı, öğrencilerin insan anatomisi ve klinik becerilerini geliştirmek için kritik bir unsurdur. Kadavra diseksiyonu, tıp öğrencilerine insan vücudunun yapısını detaylı bir şekilde öğrenme fırsatı sunmaktadır. Böylelikle, öğrencilerin teorik bilgilerini uygulamaya dönüştürme becerisinin kazandırılması mümkündür. Aynı zamanda öğrencilerin klinik deneyimleme imkanı elde etmesi de sağlanmış olur. Kadavra kullanımı, tıp eğitiminde öğrencilere gerçek bir vücut üzerinde pratik deneyim kazandırarak mesleki becerilerini geliştirmelerine yardımcı olur (Erbay vd., 2015).
Kadavralar insan bağışçılardan elde edilir. Ülkemizde kadavra bağış oranları ile ilgili çeşitli sorunlar bulunmaktadır. Kadavra bağışı ülkemizde yok denecek kadar azdır. Bu da tıp fakültesi öğrencilerinin kadavraya erişimini zorlaştırmaktadır (Şeker vd., 2013). Ülkemizde tıp fakültesinde okuyan her 20 öğrenciye ortalama bir kadavra düşmektedir. Anatomi anabilim dallarında dahi 1-2 kadavrayı bulabilmek zor olmaktadır (Kürkçüoğlu vd., 2021). Bunun yanında kadavralarda yapılan işlemlerin geri döndürülemez olmasından kaynaklanan sorunlar da bulunmaktadır. Bu tür nedenlerden dolayı dijital ortamda sanal kadavralar ile ilgili çalışmalar önemli hale gelmektedir.
Sanal kadavra, tıp alanında ve genelde sağlık eğitimi alanında teknolojinin getirdiği önemli bir çözümdür. Sanal kadavraların kullanımı sayesinde gerçek kadavralar üzerinde tekraren yapılması zor olan hatta mümkün olmayan işlemlerin yapılması sağlanabilmektedir. Ayrıca sanal kadavra modellemede doku bozulmaları ihtimali bulunmamaktadır. İstenilen dokular, sistemler ve yapılar gerçeğe yakın bir şekilde modellenebilmektedir. Sanal kadavralar sınırsız tekrarlama imkanı sunmasının yanı sıra istenilen zamanda erişim imkanı vererek kadavraların kullanımında çığır açıcı bir yön taşır (Gürcan, 2018).
Sanal kadavraların geliştirilmesi bir takım zorluklar taşır. Örneğin organ ve yapıların geliştirilmesi aşamasında unity, blender gibi programların kullanılması gerekir. Bu tür programların kullanımını bilmenin yanı sıra bir modelleme yapabilmek için uzun mesailer harcanması gerekmektedir. Bunun yanında sanal kadavra görüntülerinin gerçeğe yakın olması isteniyor ise bu durumda da bazı sorunlar yer almaktadır. Gerçek kadavra görüntülerinden elde edilecek sanal kadavra içeriklerinin internet ortamında kullanılması ve yayılması da bir takım etik hususlara tabiidir. Gerçek kadavralarda olduğu gibi sanal kadavralarda da bağışçının görüntülerinin kullanılması durumunda bağışçının yasal varislerinden izin alınması gerekmektedir.
Yapay zeka ilk defa 1956 yılında tanımlanmıştır. McCarthy (2004) yapay zekayı, insan benzeri zeki makineler ve zeki bilgisayar programları yapma işi olarak tanımlamıştır (Arslan, 2020). Yapay zeka, son zamanlarda gerek doğal dil işleme modelleri olarak gerekse de görüntü işleme alanında ilgi çeken bir teknoloji olarak daha popüler hale gelmiştir. Yapay zeka araçları kullanılarak, detaylı yazılım ve programlama bilgisi olmadan görsel ve metinsel içerikler üretebilmek mümkündür. Hatta gerçek olmayan görüntülerden oluşan fakat gerçek görüntüleri aratmayan videolar hazırlamak mümkündür. Bu aşamada yapay zeka araçlarının kullanımı, sanal kadavralar için de önemli görülmektedir. Yapay zeka görsel oluşturma araçları kullanılarak, kolay bir şekilde sanal kadavralarda kullanılabilecek içerikler oluşturulabilir. Böylelikle gerçek bir kadavra görüntüsünden farksız olan ama gerçek bir insana ait olmayan sanal kadavra örnekleri elde edilmiş olabilir. Bu aşamada bu durumun tıp eğitimi ve sağlık alanında çalışan araştırmacılar tarafından etik yönden incelenmesi önem taşımaktadır.

Keywords

sanal kadavra, yapay zeka

The Role of Artificial Intelligence in the Ethical Relationship of Virtual Cadavers

Abstract

Dear Editors,
The advancement of technology has led to a transformation in medical education. At this stage, the ethical considerations surrounding the use of cadavers in medical education are particularly intriguing. Nowadays, it is possible to digitally recreate real cadavers with virtual content. Such materials are referred to as virtual cadavers in the literature. Just like with real cadavers, the use of images of donors in virtual cadavers is subject to ethical permissions. At this point, the use of artificial intelligence tools comes to the forefront.
The use of cadavers in medical education has been a traditional method for many years. The use of cadavers in medical education is a critical component for students to develop their understanding of human anatomy and clinical skills. Cadaver dissection provides medical students with the opportunity to learn the structure of the human body in detail, allowing them to translate theoretical knowledge into practical application. Additionally, it provides students with the opportunity for clinical experience. The use of cadavers in medical education helps students develop professional skills by providing them with practical experience on a real body (Erbay et al., 2015).
Cadavers are obtained from human donors. In our country, there are various problems regarding cadaver donation rates. Cadaver donation is extremely low in our country, making it difficult for medical faculty students to access cadavers (Şeker et al., 2013). On average, there is only one cadaver for every 20 students studying at medical faculties in our country. It is even challenging to find 1-2 cadavers in departments of anatomy (Kürkçüoğlu et al., 2021). Additionally, there are issues arising from the irreversible nature of procedures performed on cadavers. Due to such reasons, studies related to virtual cadavers in digital environments have become increasingly important.
Virtual cadavers represent an important solution brought about by technology in the field of medicine and generally in health education. Through the use of virtual cadavers, procedures that are difficult or even impossible to perform repeatedly on real cadavers can be achieved. Additionally, virtual cadaver modeling eliminates the possibility of tissue degradation. Desired tissues, systems, and structures can be modeled in a manner closely resembling reality. In addition to providing unlimited repetition capabilities, virtual cadavers revolutionize the use of cadavers by offering access at any desired time (Gürcan, 2018).
The development of virtual cadavers poses certain challenges. For instance, the use of programs like Unity and Blender is necessary in the process of developing organs and structures. Besides the requirement of knowing how to use such programs, extensive hours are needed to create a model. Additionally, if virtual cadaver images are intended to be realistic, there are also some issues to address. The usage and dissemination of virtual cadaver contents obtained from real cadaver images on the internet are subject to ethical considerations. Just like with real cadavers, obtaining permission from the legal heirs of the donor is necessary when using images of donors in virtual cadavers.
Artificial intelligence (AI) was first defined in 1956. McCarthy (2004) defined artificial intelligence as the task of creating human-like intelligent machines and intelligent computer programs (Arslan, 2020). AI has become increasingly popular in recent times, both as natural language processing models and in the field of image processing. With the use of AI tools, it is possible to generate visual and textual content without the need for detailed software and programming knowledge. It is even possible to create videos consisting of unreal images but resembling real ones. At this stage, the use of AI tools is considered important for virtual cadavers. By using AI visual generation tools, content that can be used in virtual cadavers can be easily created. Thus, virtual cadaver examples that are indistinguishable from real cadaver images but do not belong to a real person can be obtained. At this point, it is important for medical education and healthcare professionals to ethically examine this situation.

Keywords

Virtual Cadavers, Artificial Intelligence

References

• 1.Erbay, H., Bilir, A., Gönül, Y., Turamanlar, O., & Songür, A. (2015). Medical students' perception of cadaver and, their attitudes towards using the cadaver in education. Turkish Journal of Bioethics, 2(1), 63-72. https://doi.org/10.5505/tjob.2015.14633.
• 2. Şeker, M., Şendemir, E., Malas, M. A., Uysal, İ. İ., Denk, C. C., Şehirli, Ü. S., & Sarıkcıoğlu, L. (2013). Türkiye'de kadavra sorunu ve çözüm önerileri. Türk Anatomi ve Klinik Anatomi Derneği, 12-13.
• 3. Kürkçüoğlu, A., Kosif, R., & Anlı, S. Ç. (2021). Beden bağışı ve anatomi eğitimindeki önemi. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 23(3), 645-655. https://doi.org/10.24938/kutfd.970973.
• 4. Gürcan, H. İ. (2018). Sanal sağlık iletişimi: Sanal gerçeklik ve sağlık iletişiminde sanal uygulamalar. IV. Sağlık İletişimi Sempozyumu, Alanya, Turkey, pp.127-140, 2018.
• 5. Nicholson, D. T., Chalk, C., Funnell, W. R. J., & Daniel, S. J. (2006). Can virtual reality improve anatomy education? A randomised controlled study of a computer‐generated threedimensional anatomical ear model. Medical Education, 40(11), 1081-1087.
• 6. Erolin, C. (2019). Interactive 3D digital models for anatomy and medical education. Adv Exp Med Biol.1138:1-16. doi: https://doi.org/10.1007/978-3-030-14227-8_1. 7. Lee, H. S. (2022). Ethical issues in clinical research and publication. Kosin Medical Journal, 37(4), 278-282.
• 8. Brenner, E., Bleys, R. L., de Caro, R., Catereniuc, I., Chirculescu, A. R., Destrieux, C., Osorio, M. T. V. (2023). The legal and ethical framework governing body donation in Europe– 2nd update on current practice. Annals of Anatomy-Anatomischer Anzeiger, 152195.
• 9. Ergüven, Ö., & Ökten, S. (2022). Use of artificial intelligence in microbiology. Journal of Artificial Intelligence in Health Sciences, 2(2), 1-12. https://doi.org/10.52309/jaihs.v2i2.41.