Çalışan Kadınların Eğitim Düzeyleri ve İllerin Yaşam Endeksleri İlişkisi

Year 2019, Volume: 1 Issue: 1, 6 - 19, 30.12.2019

Uğur Uğur , Hakan Saraç

Abstract

Dünya nüfusunun yarısını oluşturan kadınların gittikçe daha fazla iş hayatında yer aldığı görülmektedir. Günümüzde kadınların toplam işgücü içerisindeki oranı bir ülkenin gelişmişlik seviyesini gösteren önemli bir etkendir. Kadın istihdamının eğitim seviyesi ise öncelikle bölge daha sonra ülke ve dünya ekonomisinde önemli yeri olan bir değişkendir. Araştırmada, çalışan kadınların eğitim seviyeleri ile illerin gelişmişliğini gösteren ekonomik endeksler arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırmada çalışan kadınların eğitim seviyeleri ile ilgili veriler Türkiye İş Kurumu’ndan, illerin yaşam endeksleri ise Türkiye İstatistik Kurumu’ndan elde edilmiştir. Türkiye’nin farklı bölgelerinden verilerine ulaşılabilen 7 ildeki (Bolu, Denizli, Nevşehir, Düzce, Mersin, Siirt, Van) çalışan kadınların eğitim seviyeleri (ortaöğretim, önlisans, lisans) ile bu illerin yaşam endeksleri (konut, çalışma hayatı, gelir ve servet, sağlık, eğitim, çevre, güvenlik, sivil katılım, altyapı hizmetlerine erişim, sosyal yaşam ve yaşam memnuniyeti) arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırma sonuçları, çalışan kadınların eğitim seviyeleri ile illerin gelişmişlik düzeyleri arasında önemli bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Çalışan kadınların eğitim seviyeleri ile çalışma hayatı, konut, altyapı hizmetlerine erişim arasında yüksek bir ilişki görülürken en düşük ilişkinin güvenlik, sivil katılım ve yaşam memnuniyetinde olduğu tespit edilmiştir.

Keywords

Kadın İstihdamı, Çalışanların eğitimi, İllerin Yaşam Endeksi

References

• Berber, M. & Burçin, Y.E. (2008). Türkiye’de Kadın İstihdamı: Ülke ve Bölge Düzeyinde Sektörel Analiz. İş, Güç. The Journal of Industrial Relations & Human Resources, 10(2): 1-16
• Erdoğan, S. & Yaşar, S. (2018). Türkiye’de Kadın İstihdamının Gelişimi: Konya- Karaman Örneği, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 20(34): 18-28.
• Karabıyık, İ. (2012). Türkiye’de Çalışma Hayatında Kadın İstihdamı. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, XXXII(I), 231-260.
• Koray, M., Demirbilek, S. & Demirbilek, T. (1999). Gıda İşkolunda Çalışan Kadınların Koşulları ve Geleceği. T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü, Ankara: Nadir Kitap.
• Korkmaz, M., Alacahan, N.D., Cesim, D.T., Yücel, A.S. & Aras, G. (2013). Türkiye’de Kadın İstihdamının Amerika Birleşik Devletlerindeki Kadın İstihdamı İle Karşılaştırılması. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8, 9.
• Mütevellioğlu N., Zanbak M. & Mert M. (2010). İşsizlik, Üniversiteli Gençlik Ve Gelecek: Bir Alan Araştırmasının Bulguları. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11: 207-229.
• Toksöz, G. (2007). İşgücü Piyasasının Toplumsal Cinsiyet Perspektifinden Analizi ve Bölgeler Arası Dengesizlikler. Çalışma ve Toplum, 4: 57-79.
• Tutar, F. & Yetişen, H.(2009). Türkiye’de Kadının Kalkınmadaki Rolü. 2: 116-131.
• www.tuik.gov.tr, (E.T. 12.03.2017).
• Varçın, R. (2004). İstihdam ve İşgücü Piyasası Politikaları. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Zeren, F. & Kılınç Savrul, B. (2017). Kadınların İşgücüne Katılım Oranı, Ekonomik Büyüme, İşsizlik Oranı ve Kentleşme Oranı Arasındaki Saklı Koentegrasyon İlişkisinin Araştırılması. Yönetim Bilimleri Dergisi, 15(30), 87-103.