Toplumsal bir varlık olan insan türü nesiller boyunca mekânı kurarak, dönüştürerek, yıkarak veya yeniden inşa ederek hayatını sürdüregelmiştir. Bu bağlamda mekâna yapılan her türlü müdahale, fiziki bir boyutu aşmış ve toplumsal ilişkileri etkileme gücüne sahip olmuştur. Mekân üretimine bu gücü veren, salt mekânı tasarlayan mimar, plancı gibi mesleki özneler değil, aynı zamanda bu üretimi belirleyen ve özneleri de yönlendiren politik-ekonomik koşulların toplamıdır. İçinde yaşadığımız kapitalist kentleşme sadece barınmayı değil, aynı zamanda toplumsal bağlamda sağlık, eğitim gibi hizmetleri de kapsayacak şekilde mekânsallaşmaktadır. Türkiye’de 1980’lerden başlayarak etkili olan neoliberal kentleşme ise, deprem, yangın gibi doğal ya da insan eliyle gerçekleşen olaylarda söz konusu alanlarda ölümcül etkiler yaratmaktadır. Bu makalede mevcut sistem içinde eğitim sisteminin mekânsallaşması sorunsallaştırılacak ve yapabilirliklerimizi arttıracak yol ve yöntemler tartışmaya açılacaktır.
Mekân üretimi kapitalist yaratıcı-yıkım sistemi eğitim sistemi deprem etkileri başka bir mekânsallık.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar (Diğer) |
Bölüm | Tartışma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Nisan 2025 |
Gönderilme Tarihi | 14 Mart 2025 |
Kabul Tarihi | 8 Nisan 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 22 Sayı: 88 |