Sanatta Kimlik ve Doğa Kavramının Sosyal Algıda Yorumlaması: Kiki Smith Örneği

Yıl 2024, Cilt: 1 Sayı: 1, 101 - 114, 16.12.2024

Uğur Kara

Öz

Beden, kimlik ve doğa arasındaki ilişkileri derinlemesine ele alan Feminit Sanatın önemli temsilcilerinden Kiki Smith, parçalanmış, yaralanmış ve çöküş halindeki beden temsilleri ile klasik bedensel estetiği yıkarak, insan bedeninin kırılganlığını ve kontrol dışı doğasını vurgular. Sanatçının Katolik yetiştirilmişliği, bedensel acı, ölüm ve başarısızlık temalarına olan ilgisini beslemiş, bu da onu özellikle kadın bedeni üzerindeki sosyal ve kültürel tabuları sorgulamaya yönlendirmiştir. Smith, cam boncuk, kumaş ve iplik gibi geleneksel "feminen" materyaller kullanarak sanatsal medya hiyerarşisini aşarken, eserlerinde bedeni bir özne olarak yeniden konumlandırır. Bu makale, Smith'in eserlerini toplum, ideoloji ve feminist sanat bağlamında değerlendirirken, sanatçının biyolojik süreçleri kullanarak toplumsal görüşlere nasıl meydan okuduğunu vurgular. Smith’in sanatı, toplumsal ideolojilere karşı bireysel bedeni sahiplenme çağrısı yaparak, bedensel kimlik ve toplumsal kontrol arasındaki ilişkiye güçlü bir eleştiri sunar. İnsan doğasının olağan algılanma biçimine karşı çıkan Smith, bu baskılara sanatı aracılığıyla meydan okuyarak bireyin kendini özgürce ifade edebilme hakkını savunur.

Anahtar Kelimeler

Toplum, Beden, Feminizm, Kiki smith

Kaynakça

• Boas, F. (2021). İlkel sanat (S. G. Esmer, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
• Briggs, P., Engberg, S., Nochlin, L., Tillman, L. ve Warner, M. (2008). Review of Kiki Smith: A Gathering, 1980-2005. Woman’s Art Journal, 29(2), 66–68. https://www.jstor.org/stable/20358172?seq=1
• Dreishpoon, D. (2022). Modern sculpture: Artists in Their Own Words. Univ of California Press.
• Gould, C. (1992). Interview with Kiki Smith. In Kiki Smith by Linda Shearer and Claudia Gould. Catalogue for Williams College Museum of Art, 16-18.
• Holmstrom, N.G. (2017). Beautiful, dead, dissected: the dismembered female body in artistic representation. University Of Tasmania. Thesis. https://doi.org/10.25959/23239364.v1
• Kiki Smith. Possession is Nine-Tenths of the Law. 1985 | MOMA. (n.d.). The Museum of Modern Art. https://www.moma.org/collection/works/60046
• Langer, C. ve Weitman, W. (2005). Kiki Smith: Prints, books & Things. Woman's Art Journal, 26(2), 55. https://doi.org/10.2307/3598103
• Real, C. (2024). Kiki Smith: Exploring the embodiment of humanity and nature. Art Summit. https://www.art-summit.com/kikismith/
• Rosenthal, N. (1996). Recent acquisitions. A selection: 1995–1996. Metropolitan Museum of Art Bulletin, 54(Fall), 66.
• Ross, C. (1997). Redefinitions of abjection in contemporary performances of the female body. Res Anthropology and Aesthetics, 31, 149–156. https://doi.org/10.1086/resv31n1ms20166971
• Seltman, C. (1946). The apprecıatıon of greek art. Journal of the Royal Society of Arts, 94(4715), 324–327. JSTOR. https://doi.org/10.2307/41362335
• Smith, K. ve Schleifer, K. B. (1991). Insıde & Out: An Intervıew Wıth Kıkı Smıth. The Print Collector’s Newsletter, 22(3), 84–87. https://www.jstor.org/stable/24554359
• Steinhof, E. G. (1937). Art and society. Parnassus, 9(6), 15. https://doi.org/10.2307/771867
• Virgin Mary · SFMOMA. (2024, October 17). SFMOMA. https://www.sfmoma.org/artwork/97.868/ Wells, J. (1990). The Body as a Democracy. MoMA, 2(6), 18-19.