4773 SAYILI KANUNA GÖRE BİLDİRİMLİ FESHİN GEÇERLİ NEDENE DAYANMAMASI VE İŞE İADE (YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİNİN 08.07.2003 TARİHLİ VE E.2003/12442, K. 2003/13123 SAYILI KARARI ÇERÇEVESİNDE)

Year 2003, Volume: VII Issue: 3-4, 757 - 774, 01.12.2003

Murat Şen

Abstract

Bilindiği üzere çağdaş iş hukukunun temel amaçlarından biri işçiye iş güvencesinin sağlanması, başka bir deyişle işçinin iş sözleşmesinin işveren tarafından yapılacak fesihlere karşı korunmasıdır. Fakat bu konuda bir güvence sağlanması, işçi ile işveren arasındaki iş ilişkisinin her ne olursa olsun sürdürülmesi anlamını da taşımaz. Bu açıdan “iş güvencesi” kavramı İle amaçlanan, işçinin işine geçerli bir sebep olmaksızın son verilebilme olanağının sınırlanmasıdır. Biz bu çalışmada, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 08.07.2003 tarihli ve E.2003/12442, K.2003/13123 sayılı kararı çerçevesinde, işverenin iş sözleşmesini bildirimli olarak fakat geçerli bir nedene dayanmaksızın feshetmesinin ne tür sonuçlar doğuracağını, feshin gerçekleştirildiği tarihte yürürlükte bulunan 4773 sayılı İş Güvencesi Kanunu kapsamında ele alacağız. Belirtmek gerekir ki, 4857 sayılı yeni İş Kanunumuz, 4773 sayılı Kanun'la getirilmiş iş güvencesi hükümlerine önemli ölçüde bağlı kaldığından, söz konusu karar, yeni İş Kanunu'muzun uygulamasına ışık tutacak niteliktedir.

Keywords

İş güvencesi, işçi hakları, fesih, işveren

References

• CENTEL, Tankut; Türkiye'nin Onayladığı ILO Sözleşmeleri, İstanbul 1999.
• ÇELİK, Nuri; İş Hukuku Dersleri, Yenilenmiş 16. B., İstanbul 2003.
• DEMİR, Fevzi; Mukayeseli Hukukta ve Türk Hukukunda Çalışma Hakkının Korunması(İş Güvencesi),İstanbul 1986.
• KUTAL, Metin; “İşçinin Feshe Karşı Korunması Kavramı, İktisadi ve Sosyal Boyutları”, İktisadi, Sosyal ve Uluslararası Hukuki Boyutu ile İşçinin Feshe Karşı Korunması, İstanbul 2002.
• ŞEN, Murat; Türkiye Cumhuriyeti'nin Onayladığı İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku Alanındaki Çok Taraflı Uluslararası Sözleşmeler, Ankara 2003.