Behçet Necatigil’in “Ölüme Yol” Adlı Şiiri Üzerine Tahlil Denemesi

Year 2023, , 143 - 155, 25.03.2023

Derviş Erdal

https://doi.org/10.31465/eeder.1229644

Abstract

Cumhuriyet Dönemi Türk şiirine damgasını vurmuş şairlerden biri olan Behçet Necatigil’in şiirlerinde ölüm teması önemli bir yer tutar. Şairin 1958’de Varlık dergisinde yayımladığı “Ölüme Yol” şiiri de bu minvalde ölüm temasını ele aldığı şiirlerdendir. Behçet Necatigil, Arada (1958) adlı şiir kitabında yer alan bu şiirinde ölüm temasını daha ziyade halk edebiyatı motiflerinde yaygın olarak görülen bir nevi yolculuk olarak işlemiştir. Şair, şiirinde bu yolculuğu, metafizik bir olgunun yanı sıra yaşantılarının ve mitolojik motiflerin eşliğinde psikolojik ve sosyal boyutlarıyla ele almıştır. Çalışmada Behçet Necatigil’in “Ölüme Yol” adlı şiiri, şairin poetikası göz önünde bulundurularak müstakil başlıklar altında “şekil”, “dil ve üslup” ve “muhteva” açısından incelenmiştir.

Keywords

Behçet Necatigil, ölüm, terki, Ölüme Yol, şiir

Analysis Essay on Behçet Necatigil’s Poem: “Ölüme Yol”

Abstract

In the poems of Behçet Necatigil, one of the poets who left his mark on Turkish poetry in the Republican Period, the theme of death plays an important role. The poem “The Way to Death”, published by the poet in Varlık magazine in 1958, is one of those poems in which he deals with the theme of death in this way. Behçet Necatigil, in his poetry book Arada (1958), deals with the theme of death as a kind of journey that is commonly seen in folk literature motifs. In his poetry, the poet dealt with this journey with its psychological and social dimensions, accompanied by a metaphysical phenomenon, as well as his experiences and mythological motifs. In the study, Behçet Necatigil’s poem “The Way to Death” was examined in terms of “form”, “language and style” and “content” under separate headings, considering the poet’s poetics.

Keywords

Behçet Necatigil, death, saddle, Way to Death, poetry

References

• Bayat, F. (2006). “Türk Mitolojisinde Dağ Kültü”, Folklor/Edebiyat, 12(46), s. 47-60.
• Coşkun, M. V. (2015). Türkçenin Ses Bilgisi, İstanbul: Bilge Kültür Sanat Yayınları.
• Cöntürk, H. (1964). Behçet Necatigil ve Edip Cansever Üstüne, Ankara: Kardeş Matbaası.
• Çetin, N. (1997). Behçet Necatigil Hayatı, Sanatı ve Eserleri, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
• Doğan, O. (2006), Bozkır Kavimlerinin Kültür ve Mitolojilerinde At, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Ankara.
• Enginün, İ. (2006). Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatı, İstanbul: Dergâh Yayınları.
• İleri, S. (1999). Kırık İnceliklerin Şairi Behçet Necatigil, İstanbul: Kaf Yayıncılık.
• Kaplan, M. (1998). Şiir Tahlilleri II, İstanbul: Dergâh Yayınları.
• Kaplan. M. (1999). Türk Edebiyatı Üzerine Araştırmalar II, İstanbul: Dergâh Yayınları.
• Kaya, D. (2007). “Sivas’ın Gurur Kaynağı: Âşık Ruhsatî”, Hayat Ağacı, (8), s. 90-93.
• Kolcu, A. İ. (2010). Behçet Necatigil’in Poetikası, Erzurum: Salkımsöğüt Yayınevi.
• Kömürcü, M. (1996). “Behçet Necatigil’in Şiirlerindeki Batı Mitolojisine Ait Kavramlar Üzerine Bir İnceleme”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (7), s. 439-453.
• Necatigil, B. (1989). Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü, İstanbul: Varlık Yayınları.
• Necatigil, B. (1999). Düzyazılar II, haz.Tanyeri, A.- Yavuz, H., İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Necatigil, B. (2014). Şiirler, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Necatigil, B. (2015). Bile/Yazdı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Özkarcı, A. Ö. (2016). Asla Konuşmayacaksın, Behçet Necatigil Üzerine Yazılar, İstanbul: Edebi Şeyler.
• Pazarkaya, Y. (2016). Unutulmak İsteyen Şair Behçet Necatigil 100 Yaşında, İstanbul: Sözcükler Yayınları.
• Sarısayın, A. (2005). Çok Şey Yarım Hâlâ Yarım, Ayşe Sarısayın Babası Behçet Necatigil’i Anlatıyor, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Tarım, R. (2002). Kültür, Dil, Kimlik Behçet Necatigil’in Şiir Dünyası, İstanbul: Özgür Yayınları.
• Taşçıoğlu, Y. (2006). Dar Vakitlerde Geniş Zamanlar: Behçet Necatigil'in Şiiri, İstanbul: 3F Yayınevi.
• Törenek, M. (2005). “Yol ve Yolculuk Benzetmeleri Bağlamında Şiirimizde Ölüm”, A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 12(28), s. 129-143.
• Üstünova, K. (2006). “Ama’nın İşlevleri”, Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(10), 79-92.
• Yardımcı, M. (2013). “Köroğlu’nda ve Edebiyatımızda At Kültü”, Kültür Evreni, (18), s. 89-107.