Genelde İslam medeniyetinin, özelde ise Osmanlı kültür ve edebiyatınının gelişip şekillenmesinde Arapça ve Farsça gibi dillerin önemli etkisi olmuştur. Bu öneme binaen Osmanlı medreselerinde öğretilen ve öğrenilen dillerin başında Arapça ve Farsça başta gelmektedir. Söz konusu dillerin daha kolay öğrenilmesini ve yeni öğrenilen dildeki kelime hazinesinin geliştirilmesini amaçlayan şiire meraklı bazı âlimler şiir dilinin imkânlarından faydalanarak bazı eserler vücuda getirmişlerdir. Manzum sözlük veya tuhfe adı verilen manzum eserler de bu gayretin neticesinde ortaya çıkmıştır. Bir dili Türkçe olan bu eserler Arapça, Farsça, Hintçe, Urduca, Kürtçe, Sanskritçe, Peştunca, Taberice, İngilizce, Almanca, Fransızca, Bulgarca, Rumca, Ermenice, Boşnakça ve Arnavutça gibi dilleri ihtiva etmektedir. Öte yandan Osmanlı sahasında en fazla manzum sözlüğün Arapça ve Farsça ile ilgili olduğu görülmektedir. Bu çalışmanın konusu olan Resm-i Âlî adlı manzum sözlük de Türkçe-Arapça tuhfeler arasındadır. XVIII. yüzyıl şairlerinden Kulalı Şerîfî-zâde Âlî tarafından kaleme alınan Resm-i Âlî, 1177/1763 yılında tamamlanmıştır. 498 beyitten müteşekkil olan sözlükte 1790 civarında Arapça kelimenin anlamına yer verilmiştir. Bu makalede, tespit edilebilen iki nüshasından hareketle söz konusu manzum sözlük şekil ve muhteva açısından incelenmiş ve müellifinin biyografisi ortaya konmaya çalışılmıştır. Ekte ise Resm-i Âlî’nin transkripsiyonlu metni verilmiştir.
Languages such as Arabic and Persian have had a significant impact on the development and shaping of Islamic civilization in general and Ottoman culture and literature in particular. Due to this importance, Arabic and Persian were among the primary languages taught and learned in Ottoman madrasas. Some scholars, who were interested in poetry, utilized the possibilities of poetic language to create works aimed at making these languages easier to learn and expanding the vocabulary of learners in the newly acquired language. Poetic dictionaries or works known as “tuhfe” emerged as a result of these efforts. These works, written in Turkish, encompass languages such as Arabic, Persian, Hindi, Urdu, Kurdish, Sanskrit, Pashto, Tabaric, English, German, French, Bulgarian, Greek, Armenian, Bosnian, and Albanian. On the other hand, it is observed that most poetic dictionaries in the Ottoman realm are related to Arabic and Persian. The subject of this study, the poetic dictionary “Resm-i Âlî,” is among the Turkish-Arabic tuhfe. Written by Şerîfî-zâde Âlî from Kula/Turkey, a poet of the 18th century, Resm-i Âlî was completed in 1177/1763. The dictionary, consisting of 498 couplets, addresses the meanings of approximately 1790 Arabic words. In this article, based on the two identifiable copies, the poetic dictionary in question has been examined in terms of form and content, and an attempt has been made to present the biography of its author. The appendix includes the transcribed text of Resm-i Âlî.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Literary Theory, Literary Studies (Other) |
Journal Section | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Authors | |
Publication Date | October 22, 2024 |
Submission Date | July 12, 2024 |
Acceptance Date | September 26, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 |
DERGİPARK bünyesinde faaliyet gösteren Edebî Eleştiri Dergisi (Journal of Literary Criticism) hakemli ve bilimsel bir dergidir. Dergimiz, hem ulusal ölçekli TR DİZİN'de hem de uluslararası ölçekli MLA'da taranmaktadır.