Moderniteyle birlikte kapsam değiştiren, öznelerin düşünme biçimlerine ve zihinsel süreçlerine etki eden sıkıntı, Cumhuriyet sonrası Türk şiirinde yaygın bir tema olarak karşımıza çıkar. Sanatçıları etkileyen olay ve olguların sanatsal üretimlere dolaylı ve dolaysız biçimde etki etme kapasitesine sahip olması modern şiirdeki sıkıntı temasının bir sebebi olarak değerlendirilebilir. Sıkıntı, şiirlere tematik olarak kaynaklık etmenin yanı sıra bazı şairlerin sanatsal üretimlerinde, yaşamlarında ve düşünme biçimlerinde doğrudan belirleyici olmuştur. Örneğin, Edip Cansever ve İlhan Berk gibi önemli şairler kendilerini tanımlarken sıkıntıyı önemli bir kimlik bileşeni olarak görmüşlerdir. Edip Cansever başta olmak üzere Cumhuriyet sonrası modern Türk şiirinde sıkıntı bazı şairlerin üretiminin önemli bir parçası ve hatta kaynağı olmuştur. Bu makalede modernite sonrası yeniden tanımlanan sıkıntı hâlinin tarihsel bir zorunluluk olarak modern çağın sonuçlarıyla yüzleşmek zorunda kalan Cumhuriyet dönemi Türk şairleri üzerindeki etkisi ve edebî üretimlerindeki izleri incelenmiştir. Sıkıntı tipolojilerinin modern şiirdeki görünümleri iç sıkıntısı/varoluşsal sıkıntı, yaratıcı sıkıntı, pazar sıkıntısı, yalnızlık sıkıntısı gibi sınıflandırmalar altında ele alınmıştır. Ruh hâli ile edebî üretim arasındaki ilişkinin ele alındığı bu çalışma, sıkıntının edebî ürüne dönüşümünü ve edebî eserlere yansımalarını ortaya koymayı amaçlamaktadır.
Boredom, which has shifted in scope along with modernity and influenced the thinking patterns and mental processes of subjects, appears as a common theme in post-Republican Turkish poetry. The fact that the events and phenomena that affect artists have the capacity to shape artistic productions both directly and indirectly can be considered as a reason for the theme of boredom in modern poetry. In addition to serving as a thematic source for poems, boredom has also been a direct determinant in the artistic creations, lives, and ways of thinking of some poets. For example, prominent poets such as Edip Cansever and İlhan Berk regarded boredom as an important component of their identity. In post-Republican modern Turkish poetry, especially in the case of Edip Cansever, boredom has been an important part and even a source of some poets' production. In this study, the impact of the state of boredom, which is redefined in the post-modern context, on Turkish poets of the Republican era who are compelled to confront the consequences of the modern age as a historical necessity, as well as its traces in their literary productions are examined. The appearances of boredom typologies in modern poetry are discussed under classifications such as inner boredom/existential boredom, creative boredom, sunday boredom, loneliness boredom. This study, which examines the relationship between emotional state and literary production, aims to reveal the transformation of boredom into literary works and its reflections in literary texts.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Modern Turkish Literature in Turkiye Field |
Journal Section | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Authors | |
Early Pub Date | March 22, 2025 |
Publication Date | March 23, 2025 |
Submission Date | December 6, 2024 |
Acceptance Date | January 28, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 9 Issue: 1 |
Journal of Literary Criticism is a refereed journal published in the scope of literature.